tag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post3534722415866286165..comments2023-12-05T23:31:19.310+02:00Comments on πραγματοποίησε τα όνειρα σου: Επέτειος ή μνημόσυνο?stalamatiahttp://www.blogger.com/profile/00501878352330037470noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post-5799629299505189982009-07-14T17:55:31.619+03:002009-07-14T17:55:31.619+03:00Λεμέσια
Τα πράγματα τα φέραμε ως εδώ που μου φαί...Λεμέσια<br />Τα πράγματα τα φέραμε ως εδώ που μου φαίνετε πως δεν πρόκειτε να διορθωθούν έστω και λίγο, ποτέ.stalamatiahttps://www.blogger.com/profile/00501878352330037470noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post-19636418716085528742009-07-14T17:53:44.090+03:002009-07-14T17:53:44.090+03:00Ιωάννη
Και μένα μνημόσυνο μου λέει καλύτερα.
Ζαμα...Ιωάννη<br />Και μένα μνημόσυνο μου λέει καλύτερα.<br /><br />Ζαμαν φου<br />Ισως δεν έχει σημασία η ονομασία του πραξικοπήματος και της εισβολής,σημασία έχει ότι τα κάναμε μαντάρα.stalamatiahttps://www.blogger.com/profile/00501878352330037470noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post-89700386756479235092009-07-14T17:50:43.140+03:002009-07-14T17:50:43.140+03:00Axτίδα
Να που μαθαίνω κάτι ακόμα για σένα,τότε έτ...Axτίδα <br />Να που μαθαίνω κάτι ακόμα για σένα,τότε έτρεχες και εσύ για μας.<br />Να είσαι καλά Αχτιδούλα.<br /><br />Ανεφ<br />Σκοτεινές που δεν λένε να φωτίσουν ούτε και μετά από 35 χρόνια δυστυχώς.stalamatiahttps://www.blogger.com/profile/00501878352330037470noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post-44320111780204280762009-07-13T18:10:53.035+03:002009-07-13T18:10:53.035+03:0035 χρόνια μετά και ακόμη πληρώνουμε τα σπασμένα. Α...35 χρόνια μετά και ακόμη πληρώνουμε τα σπασμένα. Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω, ότι έφτασαν τα πράγματα ως εκεί και δε βρέθηκε κανείς να τους σταματήσει και να αποτρέψει την παράνοια. Ήταν λίγοι, αλλά η ανοχή των υπολοίπων τους ευνόησε αφάνταστα. Σταλαματιά, είναι η επέτειος της παραλογίας...Λεμέσιαhttp://lemesia.wordpress.com/noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post-88513059522948826222009-07-13T14:29:23.290+03:002009-07-13T14:29:23.290+03:00Τι σημασία έχουν οι λέξεις σε τέτοια περίπτωση?
Π...Τι σημασία έχουν οι λέξεις σε τέτοια περίπτωση? <br />Πες την "Επέτειο του μνημοσύνου!"<br /><br />Γεια σου Σταλαματιάjfhttps://www.blogger.com/profile/16153629648817175629noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post-21785099227161026562009-07-12T23:22:42.422+03:002009-07-12T23:22:42.422+03:00MNHMOΣΥΝΟ ΕΙΝΑΙ !MNHMOΣΥΝΟ ΕΙΝΑΙ !e-ioannishttps://www.blogger.com/profile/04752905014005318759noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post-51621167055738077602009-07-12T12:47:13.800+03:002009-07-12T12:47:13.800+03:00Οι δικές μου αναμνήσεις (για τα βιώματα μου εκείνω...Οι δικές μου αναμνήσεις (για τα βιώματα μου εκείνων των ημερών) είναι γραμμένα εδώ – στα links:<br />1. http://aneforiwn.blogspot.com/2008/07/12-15-1974_10.html <br />2. http://aneforiwn.blogspot.com/2008/07/15.html <br /><br />Stala(g)matia,<br />Κάποιοι αυτές τις “επετείους” τις ονομάζουμε μαύρες, (στην ουσία κατάμαυρες είναι, πίσσα, και κόλαση)! <br /><br />Anef_Oriwn<br />Κυριακή 12/7/2009 –12:46 μ.μ.Anef_Oriwnhttps://www.blogger.com/profile/14963150524142053209noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7313020269789919555.post-81748707143914172382009-07-11T22:13:59.253+03:002009-07-11T22:13:59.253+03:00Αυτή την ημέρα τη θυμάμαι με πολύ έντονη ανάμνηση....Αυτή την ημέρα τη θυμάμαι με πολύ έντονη ανάμνηση.Ήμουν στην Αθήνα , φοιτήτρια ,είχε έρθει η μητέρα μου επίσκεψη και προσπαθούσαμε να γυρίσουμε πίσω στη Θεσσαλονίκη γιατί η μητέρα μου ήταν ιατρός και την κάλεσαν .Την επόμενη έκανα ώτο στοπ μέχρι το αεροδρόμιο και είδα τα φέρετρα που έφερναν με τις ελληνικές σημαίες και ξάφνου λίγο μετά η βόμβα..επιστράτευση.Πήγα και στο σταθμό για να βρω να φύγουμε και είδα τους νεαρούς φαντάρους χαμένους.Ένα με πλησίασε και μου είπε : δεν έχω κανένα να μου πει καλό ταξίδι..τον φίλησα σαν να ήταν δικός μου φίλος.Την επομένη η μητέρα μου έφυγε με ντακότα για το στρατιωτικό νοσοκομείο κι εγώ μέσω του προσκοπισμού ( ήμουν για χρόνια) έφυγα για τον Έβρο σαν νοσοκόμα .Δεν μπορούν βέβαια αυτ'ές οι αναμνήσεις να συγκριθούν με τις δικές σου μα είναι ..οι δικές μου.ΑΧΤΙΔΑhttps://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com