Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Εύχομαι σε όλες και όλους τους μπλόγκερς να περάσετε υπέροχες γιορτές με τα αγαπημένα σας πρόσωπα .Η καινούργια χρονιά να σας βρεί με υγεία και αγάπη.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Περιμένοντας τη σειρά σου

Σας έχει τύχει να περιμένετε σε αίθουσα αναμονής κάποιου ιατρείου είτε ιδιωτικού είτε νοσοκομείου και να έρχονται κάποιοι μετά από εσάς και να ορμούν μέσα παίρνοντας τη σειρά σας? Πολύ σπαστικό έτσι?
Εγώ όταν έχω ραντεβού με γιατρό πηγαίνω και αν ο γιατρός καθυστερεί με πελάτες μέσα οι οποίοι είχαν ραντεβού πριν από εμένα κάνω υπομονή μπορώ να πω γαϊδουρινή, είναι και κόσμος που έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και χρειάζεται περισσότερη ώρα ο γιατρός για να εντοπίσει το πρόβλημα.
Όταν όμως έρθει κάποιος ή κάποια συνήθως η κάποια και με αναίδεια θελήσει να μου πάρει τη σειρά,δεν ξέρω εσείς αλλά εμένα μου ανάβουν τα λαμπάκια,όχι δεν κάνω καυγά αλλά με ευγένεια θα πω, τώρα είναι η σειρά μου και όταν τελειώσω εγώ πάρτε όποιου θέλετε τη σειρά,αν προλάβω γιατί άμα μπει μέσα στο ιατρείο ο άλλος τρέχα γύρευε,το πολύ πολύ αν μου πάρει την πίεση ο γιατρός να την βρει κανονική εκεί που θα είναι 10-11 να τη βρει 12.
Προχθές πήγα στο κέντρο υγείας για να μου βγάλει η γιατρός ένα φρονιμίτη είχα ραντεβού 9 ώρα ,αλλά εγώ πήγα οκτώ και μισή . Μέσα ακουγόταν ο τροχός οι δυο κυρίες που περίμεναν είχαν ραντεβού και οι δυο οκτώ και μισή, η μία πέντε δέκα λεπτά δουλειά είχε μαζί της η γιατρός και πράγματι έτσι έγινε μετά.
Επίσης μέσα είχε ένα έκτακτο περιστατικό και για το λόγο αυτό θα πήγαιναν τα ραντεβού πίσω, όλα καλά τι να κάνουμε είναι και τα έκτακτα, θα μπορούσε να είμαστε εμείς σε αυτή τη θέση.Έλα όμως που ήρθε μια [κυρία]επάγγελμα δασκάλα εννέα και δέκα που μόλις είχε βγει έξω το έκτακτο, όρμησε μέσα λέγοντας έχω ραντεβού οκτώ και μισή σηκώνονται πάνω και οι άλλες δυο και οι τρεις μπαίνουν μέσα στο ιατρείο ,κοιτάει η γιατρός τα ραντεβού της και λέει στη δασκάλα εσύ έχεις μεθαύριο ραντεβού . Ναι λέει η δασκάλα αλλά τώρα έχω κενό και αν δεν τελειώσω νωρίς θα μείνουν τα παιδιά μόνα τους στη τάξη .Εγώ δεν σηκώθηκα από τη θέση μου είδα τις δύο άλλες να βγαίνουν από το ιατρείο και να μένει το κενό αέρος μισή ώρα μέσα, αφού τέλειωσε βγήκε σαν καλή δασκάλα και έφυγε χωρίς καν να πει ένα συγνώμη ή ένα ευχαριστώ που της παραχώρησαν πέντε άτομα [στο μεταξύ ήρθαν και τα άλλα ραντεβού]τη σειρά τους.Αυτή πήγε να διδάξει τα παιδιά πως να παίρνουν τη σειρά από τους άλλους ασθενείς .Κάτι τέτοιοι μου ανάβουν τα λαμπάκια ,τουλάχιστο ζήτα το ευγενικά και ανάλογα θα σε αφήσω. Εγώ δεν πόνεσα καθόλου όταν έβγαλα το φρονιμίτη ,τώρα άμα πω ότι δεν ευχήθηκα να πονέσει η δασκάλα θα είναι ψέμα .

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

Στη μνήμη του Διομήδη Κομνηνού

Το κάτωθεν ποίημα το έγραψε ο ποιητής Δημήτρης Ραβανή -Ρέντη για τον δεκαεφτάχρονο Κύπριο
Διομήδη Κομνηνό που ήταν μεταξύ των φονευθέντων από τους φασίστες κατά την εξέγερση του πολυτεχνείου.
Σήμερα με μεγάλη συγκίνηση το απήγγειλα στη γιορτή που κάναμε για το πολυτεχνείο ,κάθε χρόνο αυτό το ποίημα βρίσκετε ανάμεσα στα άλλα που απαγγέλλονται .


Μεταξύ των φονευθέντων είναι ο
Διομήδης Κομνηνός ετών 17 με
βεβαρυμένον παρελθόν
Εφημερίδες-από επίσημη ανακοίνωση


Δημήτρη Ραβανή-Ρέντη


Στο Διομήδη Κομνηνό


Βεβαίως
είχε βεβαρυμένο παρελθόν ο Διομήδης

Πέντε χρονών στους ώμους του πατέρα του
φώναζε για λευτεριά στην Κύπρο
δέκα χρονών ξυπόλυτος
με μια φέτα ψωμί στην τσέπη
βάδιζε στην πορεία της ειρήνης
στα δώδεκα ζητούσε δημοκρατία

Στα δέκα επτά
μ'ένα πλακάτ στο χέρι
ψωμί- παιδεία-ελευθερία.

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Οι ρίζες

Ο τίτλος δεν έχει να κάνει ούτε με τις ρίζες των δοντιών ούτε με τις ρίζες από την ομώνυμη ταινία . Έχει να κάνει με τα ελαιόδενδρα ,εδώ που μένω έχει πολλές ελιές οι ντόπιοι λένε, έχουμε τόσες ρίζες ελιές, ή πόσες ρίζες ελιές έχετε?.
Εγώ κάθε απόγευμα παίρνω το λεωφορείο για να πάω στη διπλανή πόλη, σε όλη τη διαδρομή δεξιά και αριστερά του δρόμου υπάρχουν ελιές πολλές ελιές. Συνήθως κοιτάω έξω από το παράθυρο και σιγά σιγά άρχισα να παρατηρώ τούς κορμούς των δένδρων ,όταν τις έχουν κλαδέψει έχουν κόψει τα χορτάρια είναι χάρμα οφθαλμών.Εμένα πάντα μου άρεσαν οι πορτοκαλιές ίσως επειδή το χωριό μου ήταν μέσα στα περβόλια.
Παρακολουθώντας που λέτε τις ελιές κάθε μέρα άρχισα να τις βλέπω διαφορετικά,δηλαδή να μία εκεί πέρα μοιάζει σαν νάναι μια παρέα από παιδιά έτσι όπως έχει κοπεί η ρίζα στη μέση και έχουν πετάξει γύρω γύρω κλαριά λές και κρατάνε χέρι χέρι παιδάκια που παίζουν.
Και η άλλη λίγο πιο πέρα τρείς κορμοί μαζί ροζιασμένοι σαν γριές που πιάσανε κουβέντα στη μέση του δρόμου και λέν τα βάσανα τους, είναι και μία που με θλίβει είναι ένας κορμός ίσιος και σύριζα του βγαίνει ένα κλαρί και όπως στέκονται δίπλα δίπλα νομίζεις ότι είναι μια χήρα με το ορφανό της ή κάποια που περιμένει τον ξενιτεμένο άνδρα και πατέρα να γυρίσει .Μερικές ρίζες μοιάζουν σαν οικογένεια ο πατέρας η μητέρα και δυό παιδιά όλοι σε μια ρίζα που χωρίζετε μόλις βγεί πάνω από το χώμα ,άλλες είναι μοναχικές μαραζωμένες γιατί κανείς δεν τις φρόντισε, σαν κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν κανένα και μαραζώνουν .Είναι και εκείνη η γριά που στέκετε δίπλα στον γέροντα και καρτερούν τον γιο τους που ξενιτεύτηκε πριν δέκα χρόνια και δεν τον είδαν από τότε .Αλλά είναι και οι νιόπαντροι στέκονται αντικριστά και όπως έχουν τα κλαριά ανοιχτά μοιάζουν σαν να χορεύουν κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο στα μάτια με λατρεία, έτοιμοι να ξεκινήσουν τη ζωή μαζί

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΑΣ

Ένα αγοράκι δέκα χρονών μια μέρα ρωτάει τον πατέρα του

-πατέρα τι είναι ο καπιταλίστας?
πατέρας--είσαι μικρός και δεν θα καταλάβεις
επέμενε ο μικρός και έτσι αποφάσισε ο πατέρας να πει με απλά λόγια στο γιο του τι είναι ο καπιταλίστας.

Για να καταλάβεις γιε μου εγώ που δουλεύω και φέρνω λεφτά στο σπίτι είμαι ο καπιταλίστας.
Η μητέρα σου που διαχειρίζεται τα λεφτά είναι κάτι σαν τη κυβέρνηση.
Και εσύ γιε μου είσαι ο λαός
Η αδελφή μου πατέρα τι είναι?
Η αδελφή σου είναι το μέλλον.
Και η οικιακή βοηθός μας τι είναι?
Αυτή γιε μου είναι η εργαζόμενη.
Κατάλαβες παιδί μου? Λίγο πατέρα αλλά όταν μεγαλώσω θα καταλάβω καλύτερα.
Μετά από λίγες μέρες ξυπνάει το αγόρι μέσα στη νύκτα από τα κλάματα της αδελφής του ,τι ρωτάει τι έχει, αυτή όμως μόνο έκλαιγε . Τρέχει το αγόρι στο δωμάτιο των γονιών του φωνάζοντας και βλέπει μόνο τη μάνα του που κοιμόταν, τη φωνάζει,τη ξαναφωνάζει αλλά η μάνα του ούτε που τάραξε δεν ξύπναγε με τίποτα.Τρέχει τότε στο δωμάτιο της υπηρεσίας για βοήθεια, ανοίγει τη πόρτα και βλέπει τον πατέρα του να πηδάει την υπηρέτρια, κλείνει σιγά σιγά την πόρτα και πάει κοντά στην αδελφή του που συνέχιζε να κλαίει, την παίρνει αγκαλιά και λέει.

Τώρα κατάλαβα τι σημαίνει καπιταλίστας είναι όταν ο λαός φωνάζει, η κυβέρνηση κοιμάται, το μέλλον κλαίει, και ο καπιταλίστας πηδάει τον εργαζόμενο.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Η υγιεινή σε μια δεξίωση

Εν ηξέρω αν οι άλλοι άνθρωποι έχουν το συγκεκριμένο πρόβλημα δλδ να ανακατσιούν, αλλά εγιώ έχωτο। Για παράδειγμα άμα πάω σε γάμο ,βλέπω άλλους που αφου σιαιρετήσουν το αντρόγυνο πιάνουν το λοκούμι τζιαι τρώντο αμέσως ή πιάνουν τα διάφορα ορεκτικά που τους μπουφέες τζιαι καταβροχθίζουν τα। ।Μα τσιήνα τα σιέρκα τους εν σαν να επιάασιν εκατοντάδες σιέρκα,οξά έσιει καμιά φουντάνα δίπλα που τούς νεόνυμφους τσιαι πλυνίσκουντα? Εγιώ πάντως εν είδα αλλά ούτε τσιαι πρέπει να έσιει।Όμως σκεφτείτε, την ώρα που βάλλετε βούκκο το λουκουμούι πόσα σιέρκα γλύφετε?।Ή την ώρα που το τρώτε τσιαι έρκετε ο γνωστός σας ή τσιαι συγγενής που έσιετε κάνα γρόνο να το δείτε τσιαι δώστου σιερετούρες?। Έπρεπε στα τραπέζια με τούς μεζέες νάχουν τσιαι υγρά χαρτομάντιλα να καθαρίζει ο κόσμος τα σιέρκα του οξά εν πολλά μιάλον έξοδο ? । Κάμνουν που κάμνουν τόσα άλλα έξοδα ας το κάμουν τσιαι τούτο! Εξάλλου ένας να το κάμει ύστερα εν να το κάμουν ούλλοι ।Τι να σου κάμουν οι οδοντογλυφίδες που αντικαθιστού το πιρούνι?Τσιαι μια τελευταία απορία γιατί μερικοί δοκιμάζουν ούλλους τους μεζέδες άμα παένουν σε γάμο? Εν που σίερο το στομάσιη τους? Τσιαι για σίουρα πράματα να πέρνετε μαζί σας υγρά χαρτομάντιλα ।Τσιαι όι εν δουλεύκω σε εργοστάσιο με χαρτομάντιλα .

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

Η διαφορά μιας κωμόπολης

Τ ο Σάββατο στις δυόμιση που σχόλασα από τη δουλειά μου έπρεπε να τρέξω να προλάβω τα καταστήματα ανοικτά για κάποια ψώνια που μου βγήκαν εκτάκτως.
Και όταν λέμε να τρέξω όχι με αυτοκίνητο ή κάποιο άλλο[ μεταφορικό ]μέσον και δεν μιλάμε για το συμπαθέστο γαϊδουράκι αλλά για ποδήλατο , μηχανάκι, και τα οποια χρησιμοποιούνται κατά κόρο από 2 έως 102 χρονών χωρίς υπερβολή εντάξει μέχρι τα 90 ποιός ζεί 102? και τούτο διότι η μικρή κωμόπολη που ζω δεν σας είπα[έχουμε και θάλασσα ο δρόμος με χωρίζει.. από αυτή] αυτό το γράφω για να ζηλέψουν μερικοί.Χμ να επανέλθω έχω αυτό το κακό να ξεφεύγω λίγο όπως έλεγα έπρεπε να ψωνίσω πριν κλέισουν τα μαγαζιά και το κακό κλείνουν την ίδια ώρα που σχολάω και εγώ .Φεύγω λοιπόν από τη δουλειά και προχωρώ για το σπίτι μου να και ο φούρνος ανταλλάσω δυό καλά λόγια με τη φουρνάρισσα παίρνω το ψωμί μου και περνάω απέναντι στο κρεοπωλείο, ο κρεοπώλης πολύ καλό παιδί αν και μαζεύει για να καθαρίσει μου κόβει τον κιμά,και για να μην τον κουβαλώ μαζί μου στο μανάβικο και στο σούπερ μάρκετ τον αφήνω εκει, για να τον πάρω γυρνώντας πάω στο σούπερ μάρκετ και τα είναικορίτσια με το χαμόγελο τους και ας είναι από το πρωϊ εκεί, κάτι ανύπαρκτο στο καρφούρ της Λεμεσού, και σε πολλά άλλα καταστήματα που μπήκα, ευτυχώς όχι όλα και για να καταλήξω και να μήν σας κουράζω όλα αυτά τα έκανα σε τρία τέταρτα με τα πόδια τώρα θα μου πείτε και τι μας νιάζει τι έκανες εσύ, μα ο λόγος δεν είναι τι έκανα εγώ ,αλλά τι όμορφα είναι να ζείς σε μια μικρή κωμόπολη που να γνωρίζεις και να καλήμερίζεις σχεδόν όλους και ας μην τούς ξέρεις όμως τους βλέπεις κάθε μέρα περνώντας μπροστά από τα καταστήματα τους ή τούς συναντάς την ώρα που πάνε και αυτοί δουλειά κάτι που δεν γίνετε στις μεγάλες πόλεις .Ξέρετε τι είναι να φέρνεις βόλτα όλη την πόλη που μένεις με τα πόδια χωρίς να κουράζεσε ? ή να κυκλοφορείς με ποδήλατο? ΤΕΛΕΙΑ .