Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Ημέρα.... ποιάς γυναίκας είπαμε?

Αύριο 8 Μαρτίου ημέρα Κυριακή έχει καθιερωθεί σαν μέρα γυναίκας. Εγώ προσωπικά δεν έχω υιοθετήσει αυτή τη μέρα ,γιατί δεν πιστεύω ότι αλλάζει κάτι στη ζωή της γυναίκας εκτός που ορισμένες βρίσκουν αφορμή να βγουν για να ξεσκάσουν.Δικαίωμα τους αφού έτσι νιώθουν .Κακίες επί του θέματος δεν θα γράψω η κάθε μια ας κάνει ότι καταλαβαίνει για να νιώσει και καλά ότι είναι γυναίκα.
ΚΑΚΙΕΣ θα γράψω τώρα , στις φωτογραφίες θα δείτε κάποιες ταυτότητες, η κάτω κάτω που είναι στα Αγγλικά είναι η αστυνομική μου ταυτότητα την οποία έβγαλα το 1969 όταν ήμουν 12 χρονών. Είναι διπλωμένη ,από μέσα έχει φωτογραφία και τα στοιχεία μου, είναι το μοναδικό πράγμα που έχω από το χωριό μου. Τώρα οι ταυτότητες είναι οι άλλες, οι πλαστικές,θα μπορούσα να πάω να την δώσω και να βγάλω άλλη ,αλλά δεν θέλω να την στερηθώ είναι ιερή για μένα .
Η πρώτη φωτογραφία είναι η προσφυγική μου ταυτότητα διπλωμένη και η δεύτερη πάλι η προσφυγική ανοικτή με τα στοιχεία μου ,μόνο που τα έχω καλύψει. Παλιά είχα άλλη προσφυγική ταυτότητα που μου την έδωσαν μόλις γίναμε πρόσφυγες και μέσα έγραφε ότι μου έδωσαν μια κουβέρτα ένα μαχαίρι ένα κουτάλι και ένα πιρούνι ( τα έχω ) Το 2003 παρέδωσα την παλιά χρώματος πράσινου ,γιατί κόντευε να λιώσει και μου έδωσαν αυτήν στη φωτό Όταν πήγα να κάνω την αλλαγή τους είπα ότι τώρα έχω και δυο παιδιά να τα γράψουν και αυτά πάνω (εκεί που λέει σύνθεση οικογένειας.( τι δουλειά έχει η μέρα της γυναίκας;) όλα είναι σχετικά. Μου απάντησαν ότι τα παιδιά μου δεν θεωρούνται πρόσφυγες! μα τι λέτε τώρα ;πως γίνετε? Μου απάντησαν ότι τα παιδιά των ΑΝΔΡΏΝ προσφύγων έχουν δικαίωμα να λέγονται πρόσφυγες ,πρώτης ,δεύτερης ,τρίτης,τέταρτης γενιάς και πάει λέγοντας. Τα παιδιά που προέρχονται από γυναίκα πρόσφυγα που δεν έχει παντρευτεί πρόσφυγα αλλά άλλον ,δεν θεωρούνται πρόσφυγες ούτε πρώτης ούτε τελευταίας γενιάς ,με λίγα λόγια πεθαίνοντας εγώ πεθαίνει και η ελπίδα για επιστροφή στους τόπους .Ποιός ο λόγος τα παιδιά που δεν είναι πρόσφυγες και που το ίδιο το κράτος δεν τα αναγνωρίζει για πρόσφυγες να ΄σκοτιστούν για τέτοιο θέμα. Πείτε μου ένα λόγο.
Τα παιδιά που έχουν γεννηθεί από μανάδες μη πρόσφυγες ,ντόπιες ,αλλοδαπές ή πρόσφυγες που έχουν παντρευτεί ΑΝΔΡΑ πρόσφυγα έχουν δικαιώματα σαν πρόσφυγες.
Εγώ η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΑΝΑ που παντρεύτηκα μη πρόσφυγα και το 1974 έτρεχα να γλιτώσω τη ζωή μου αφήνοντας πίσω ότι είχα, δεν έχω το δικαίωμα να αποκαλώ τα παιδιά μου πρόσφυγες γιατί είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ.
ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.

Πως λέγετε είπαμε γιορτή αύριο;

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Πεντόβολα


Λέω και αυτή τη φορά να πάμε πίσω ωχ ωχ όταν λέω εγώ πίσω ΠΟΛΥ πίσω.
Να ήταν καμιά εικοσαριά από τους συμπλόγκερς γεννημένοι; Θα δούμε.
Θα ξεκινήσω από το τώρα για να πάω πίσω.
Εδώ και λίγες μέρες άρχισα να περπατώ ναι ναι στράτα στρατούλα ,κάθε απόγευμα που λέτε παίρνω τα ποδάρια μου και δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω ,κάνω τον γύρω της πόλης θάλεγα όλο παραλία. Ναι ναι η παραλία μας αγκαλιάζει ,ζηλέψτε και λίγο!!!!.
Σήμερα που λέτε ξεκίνησα από τη παραλία πήγα στην μαρίνα έκανα ένα γύρο εκεί όπου και είδα ένα σκυλοκαβγά που πέθανα στα γέλια.
Ήταν μια κοπέλα μπροστά από μένα και περπατούσε κρατώντας το σκυλί της από το λουρί,όλα καλά ώσπου καφνικά ακούω κάποιον που ερχόταν από απέναντι να φσφυράει και να φωνάζει Μόλι Μόλι και συγχρόνως ένα σκυλάκι το ένα τέταρτο από το άλλο, να έχει ορμήξει και να γαυγίζει στο μεγαλόσωμο
Ο δε κύριος που το είχε λιτό (αφού ήξερε τι σκυλί έχει) να φωνάζει στην κοπέλα ,το δικό μου είναι μικρό, τι ακριβώς εννοούσε με το μικρό, δεν μπόρεσα να καταλάβω , οπότε αρπάζει στα χέρια το δικό της που είχε αφηνιάσει και ήθελε να κατασπαράξει τη Μόλι και εγώ εκεί κάγκελο , γιατί η Μόλι όρμησε πάνω μου ,και βάζοντας τα ποδαράκια της πάνω μου να με κοιτάει κατάματα εγώ δε να της χαμογελώ και να προσπαθώ να την ηρεμήσω με λόγια (καλό σκυλάκι εσύ ηρέμησε και άλλες χαζομάρες γιατί το τελευταίο που θα ήθελα ήταν μια δαγκωνιά από σκυλί) . Να κατεβαίνει από πάνω μου και να ορμάει στο άλλο σκυλί που τόση ώρα το είχε αγκαλιά η κοπελιά μόνο και μόνο να μην καταβροχθίσει την Μόλι.
Ο δε μα..... έ τον λες για δεν το λες; με το πάσο του και μια σφυρίχτρα να κάνει καλά το σκυλί του.Έρχετε κοντά εγώ να έχω πεθάνει στα γέλια, στο κάτω κάτω δεν ήθελε να φάι εμένα αλλά τον σκύλο που αν τον άφηνε κάτω το κορίτσι, η Μόλι ακόμα θα έτρεχε.
Τελειώνει η φάση και καθώς απομακρυνόμουν ακούω τον μ..... να λέει στην κοπελιά το σκυλί σου αρσενικό είναι; Λέτε να το ερωτεύτηκε η Μόλι;
Εγώ κουμπάρα!!!!!! χα χα χα
Προχωράω και πιάνω παραλία με χαλίκια όπου πάνε οι λουόμενοι το Καλοκαίρι και τότε είδα τις πετρούλες και ξαφνικά μου ήλθε στο μυαλό που τις μαζεύαμε μικρά σαν ήμασταν για να παίξουμε πεντόβολα, στο χωριό μου το παιχνίδι αυτό το λέγαμε (εξάγιες) γιατί χρησιμοποιούσαμε έξι πετρούλες τις πέντε τις ρίχναμε κάτω και την μία την πετούσαμε πάνω για να προλάβουμε να περάσουμε τις άλλες πέτρες κάτω από την καμάρα που φτιάχναμε με το άλλο χέρι.
Τι όμορφα που ήταν μάζεψα μερικές και σας τις παρουσιάζω ποιός θέλει να παίξουμε; ΟΛΟΙ;

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Σηκωμένα και πεσμένα.

Είναι το πρώτο λουλουδάκι που άνθισε φέτος στο μπαλκόνι μου μυρίστε το.

Επειδή τα μιλλωμένα τελειώνουν αύριο είπα να σας γράψω μια μικρή ιστορία σχετικά με τα σηκώματα .

Κάποτε ήταν ένας φουκαράς που η γυναίκα του πέθανε αφήνοντας στα χέρια του το κοριτσάκι τους μικρό ακόμη. Δούλευε σαν τον σκλάβο για να μη λείψει τίποτα από το παιδί του και ήταν γι' αυτήν και πατέρας και μητέρα. Συζητούσαν τα πάντα μαζί. (κάντε υπομονή θαρθεί και το (καλό).
Μεγάλωσε η κόρη του και ήλθε η ώρα για να παντρευτεί. Την πήρε ο πατέρας της και της λέει: Κόρη μου μάνα δεν έχεις για να σου μιλήσει για την πρώτη νύκτα του γάμου σου, μέχρι τώρα κουβεντιάζαμε τα πάντα μαζί, γιαυτό και τώρα θέλω αν κάτι δεν πάει καλά την πρώτη νύκτα του γάμου σου να μην ντραπείς και να έρθεις να το συζητήσουμε. Εντάξει πατέρα λέει η κόρη.(τι να έκανε ο φουκαράς?)

Έγινε ο γάμος και μετά από λίγες μέρες ρωτά ο πατέρας τη κόρη του, εντάξει όλα παιδί μου;
Εντάξει πατέρα ,αλλά έχουμε ένα μικρό πρόβλημα όμως ντρέπομαι να σου το πω! Παιδί μου λέει πες ότι είμαι η μάνα σου και πες μου, εγώ μόνο την ευτυχία σου θέλω. Να πατέρα του λέει , ο άντρας μου την έχει μεγάλη και δυσκολευόμαστε,(γελάτε χμ κάντε υπομονή γελά όποιος γελάει τελευταίος)
Έλα αύριο παιδί μου να δούμε τι θα κάνουμε.Την άλλη μέρα πάει η κόρη στον πατέρα και αυτός της δίνει μια φούρκα( διχάλα). Δώστην στον άντρα σου της λέει να την βάζει από πάνω για να κόβει λίγο τη φόρα(τι λέω η γυναίκα).

Πράγματι μετά από λίγο καιρό πάει στον πατέρα της και του λέει πάρε πατέρα πίσω τη φούρκα(διχάλα), μας βοήθησε και τώρα ελέγχει την κατάσταση .Όχι παιδί μου κράτησε την. Σε λίγα χρόνια θα την χρειαστεί για να την βάζει από κάτω.

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Καλό κόψιμο της μούττης της Σαρακοστής

Για τους φίλους Ελλαδίτες έτσι λέμε για την Καθαρά Δευτέρα πάμε στην εξοχή να κόψουμε την μύτη της Σαρακοστής ,είναι η αρχή της νηστείας.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Το γέλιο ήλθε από ΨΗΛΑ

Ως γνωστόν εγώ πολιτικά θέματα και πολύ σοβαρά ενημερωτικά δεν γράφω, όχι γιατί δεν με ενδιαφέρουν αλλά είναι άλλοι που τα ξέρουν και τα γράφουν καλύτερα.
Τώρα αν μου πείτε και τι γράφεις εσύ? Θα απαντήσω με περηφάνια περί ανέμων και υδάτων(όσο έχουμε ακόμα ύδατα μην λέμε και ότι θέλουμε) και όποιον πάρει ...........το ελικόπτερο.
Σκεφτόμουν που λέτε όχι και πολύ ώρα βέβαια ,γιατί φοβάμαι μην μπλοκάρει και το μυαλό( δεν θέλω κακίες).
Σκεφτόμουν που λέτε ότι εδώ και κάμποσο καιρό το μόνο που ακούμε είναι η ΚΡΙΣΗ που έρχεται που θα έρθει που ήρθεεεεε.Και λίγο πολύ ένα άγχος όλοι το είχαμε ,θα έχουμε δεν θα έχουμε δουλειά και τα γνωστά αχ και βαχ και υπήρχε μια κατήφεια στο πρόσωπο του Έλληνα ο οποίος είχε να γελάσει από τότε που σηκώσαμε το ΤΙΜΗΜΕΝΟ.Και περιμέναμε τι άλλο θα σηκωθεί εκτός από το( γνωστό) και ξαφνικά ήλθε από μηχανής .....ελικοπτέρου .ΝΑΙ ήλθε από τον ουρανό και κάθισε κάτω και ξανασηκώθηκε παίρνοντας την κατήφεια από τα πρόσωπα των (κατηφειασμένων ) και ξαναφάνηκε το γέλιο στα χείλη και τρέξανε δάκρυα (όχι από χαρά) από τα γέλια.
Και είπε ο λαός ΝΑΙ υπάρχει κράτος και μας δίνει λόγους για να γελάμε.


Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Καλές Απoκριές


Στη Κύπρο τα παλιά χρόνια τότε που ακόμα τα προξενιά ήταν σχεδόν και ο μόνος τρόπος για να γίνει ένας γάμος οι μέρες των αποκριών ήταν οι ευνοϊκότερες για τέτοιου είδους συναλλαγές.
Αυτές τις μέρες λοιπόν οι κοπέλες που ήταν και σε ηλικία γάμου τις περίμεναν με ανυπομονησία γιατί ίσως τότε κάποιος που (συμπαθούσαν) έστελνε προξενιά.
Σκεφτείτε όμως την απογοήτευση τους όταν δεν γινόταν αυτό !!!

Το πιο κάτω τραγούδι το έλεγαν στα τραπέζια που μαζευόντουσαν φίλοι και συγγενείς για να γιορτάσουν όλοι μαζί τις αποκριές και αφορά τις ανύπαντρες που ήταν σε ηλικία γάμου.

Επήασιν οι σήκωσες
επήαν τζ' οι Τυρινάες
τζ' έμείνασιν οι κοπελιές
με δίχα τους αντράες.
Για τους φίλους Ελλαδίτες
σήκωσες λέμε τις αποκριές γιατί σηκώνουν (καθαρίζουν) ότι υπάρχει στο τραπέζι για να μην το φάνε τη Σαρακοστή που αρχίζει η νηστεία.

Πέρασαν οι αποκριές
πέρασαν και της Τυρινής
και έμειναν οι κοπέλες
δίχως συζύγους


ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ
Εψόφησεν το γαούριν του Σωτήρη
τζι' ο Σωτήρης έκλαιεν
Τζι' Σωτηρού του λάλε
Μεν κλαίεις Σωτήρη
Η πετσιά του κάμνει γούνα
τάντερα του μακαρούνια
η κκελέ του ζαλατίνα
τζι' ο νούρος μουγιαστήρι
να μουγιάζει το Σωτήρη
κάθε Σάββατον το δείλις

Γαούριν==γαϊδούρι
κκελέ==κεφάλι
νούρος---ουρά
ζαλατίνα ---πηχτή
μουγιαστήρι---μυγοσκοτώστρα

Καλές αποκριές κοπέλια


Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

ΚΥΠΡΟΣ

Έχω ένα τόμο του εκδοτικού οίκου Χάρη Πάτση ,έκδοση του 1971 ο οποίος είναι αφιερωμένος εξολοκλήρου στη Κύπρο ,έχει φωτογραφίες πεζογραφήματα ,για την ιστορία της Κύπρου και πολλά ποιήματα για την Κύπρο από Έλληνες και Ελληνοκύπριους ποιητές. Μερικά είναι γραμμένα στην κυπριακή διάλεκτο. Σήμερα βρήκα ένα με τίτλο ΚΎΠΡΟΣ και είναι του Γιάννη Κ. Παπαδόπουλου και για να είμαι ειλικρινής δεν τον γνωρίζω.


ΚΥΠΡΟΣ

Απόψε ήρθε στο νου μου
το σκλαβωμένο μου νησί
και μου γέμισε δάκρυα τα μάτια
με τον μεγάλο του καημό.
Κι 'έμοιαζε σαν κυνηγημένο πουλί
που το πετροβολούνε χρόνια
σκληρόκαρδα παιδιά
κι' είχε μια βαθειά πληγή στο λευκό στήθος
κι' άλλα αίματα στις φτερούγες
που μου γέμισαν δάκρυα τα μάτια.
Τ' όνειρο μου είναι τόνειρο
του σκλαβωμένου πουλιού
που χρόνια τρεμοφτερουγάει
μέσα σε σκουριασμένα τέλεια
(κι' αν τ'ασημώσουν
δεν αλλάζει τ' όνειρο του πουλιού)
......Συλλογίζομαι τες γενιές των γενιών
που ζήσανε το δράμα
της καρφιτσωμένης πεταλούδας
Κύριε του δικαίου και της λεφτεριάς,
πεινάμε και διψάμε δικαιοσύνη
πεινάμε και διψάμε λεφτεριά.
Δώσε μας πίστη και δύναμη
κι'ευλογία.

Εγώ απλά το έγραψα όπως είναι τυπωμένο.