Με το βλέμμα στη θάλασσα

Μέρος πρώτο
Άνοιξε τη μπλε πόρτα με το κλειδί που της έδωσε η κυρία Αθηνά και μπήκε μέσα στο δωμάτιο σπρώχνοντας πίσω της τη πόρτα.
Άφησε από το χέρι της τη τροχάλητη βαλίτσα και με μια κίνηση έβγαλε το ψάθινο καπέλο αφήνοντας τα πλούσια καστανά μαλλι

Δημοσίευση ανάρτησης

ά της να πέσουν στη πλάτη .
Προχώρησε στο παράθυρο απέναντι και τραβώντας τη αραχνοϊφαντη άσπρη κουρτίνα το άνοιξε. άθελα της έβγαλε ένα επιφώνημα όλο ευχαρίστηση με αυτό που έβλεπε, είχε ξεχάσει πόσο όμορφη ήταν η θέα από αυτή τη μεριά του κτήματος.
Μπροστά της ξεπρόβαλε η καταγάλανη θάλασσα . Έμεινε να τη κοιτάζει όλο θαυμασμό ,είχε ζητήσει δωμάτιο με θέα τη θάλασσα ,πάντα της άρεσε να κοιτάει τη θάλασσα ,αυτή τη θάλασσα.
Έφυγε από το παράθυρο και ετοιμαζόταν να ανοίξει τη βαλίτσα για να βγάλει τα ρούχα από μέσα όταν πετάχτηκε από τη τρομάρα της ακούγοντας σχεδόν δίπλα της τη κυρία Αθηνά, ω με συγχωρείτε δεν ήθελα να σας τρομάξω,η πόρτα ήταν ανοικτή και σας μίλησα αλλά δεν ακούσατε ,φοβήθηκα μην πάθατε τίποτα.
Δεν σας άκουσα ,χαμογέλασε στη γυναίκα ,δεν θα έκλεισα τη πόρτα ,απλά την έσπρωξα. Ήλθα να σας πω ότι το πρωί σερβίρουμε το πρωινό στις εννιά αν όμως δεν προλαβαίνετε εκείνη την ώρα μπορείτε να σερβιριστείτε μόνη σας στη κοινόχρηστη κουζίνα, εκεί θα βρείτε απ' όλα ,για ότι άλλο θελήσετε μπορείτε να με ρωτήσετε, καλή διαμονή. Η γυναίκα έφυγε κλείνοντας πίσω της τη πόρτα απαλά.
Η Λένα στάθηκε στη μέση του δωματίου και άφησε το βλέμμα της να περιπλανηθεί ένα γύρω στο δωμάτιο ,υπήρχε ένα κρεβάτι σιδερένιο με άσπρο κάλυμμα, ένα μικρό γραφείο και μια καρέκλα μπροστά , λίγο πιο πέρα ένας μικρός καναπές με ένα στρογγυλό τραπεζάκι πάνω στο οποίο είχε μια σύνθεση με ξερά λουλούδια και ένα τασάκι, απέναντι ακριβώς ήταν μια τηλεόραση ,υπήρχε μια πόρτα που οδηγούσε στο μπάνιο και μια μπαλκονόπορτα .
Τακτοποίησε τα ρούχα της , έκανε ένα ντους και φόρεσε ένα κρεμ φόρεμα που της πήγαινε πολύ που αν και σαράντα χρονών το σώμα της θα το ζήλευαν πολλές νεαρότερες γυναίκες.
Κατέβηκε από το πρώτο όροφο και βγήκε στη παραλία, εκεί έβγαλε τα πέδιλα της και περπατούσε ξυπόλυτη πάνω στην άμμο, πιο κάτω βρήκε ένα παγκάκι που το σκίαζε ένας ευκάλυπτος και κάθισε ,κοιτούσε τη θάλασσα και σιγά σιγά το πρόσωπο της άρχισε να χάνει την ηρεμία που είχε όταν έφθασε ,ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει και η θάλασσα είχε πάρει ένα ελαφρύ κοκκινωπό χρώμα.
Και τότε όλες οι άσχημες σκέψεις ήλθαν στο μυαλό της ,θα τρελάθηκα φαίνεται πως μου ήλθε να έλθω εδώ μετά από δεκαπέντε χρόνια? Καλά δεν ήταν εκεί που πήγαινα τόσα χρόνια? μήπως έκανα λάθος? πως θα αντέξω τόσες αναμνήσεις?
Σηκώθηκε και τράβηξε για το δωμάτιο της, μπαίνοντας στην είσοδο βρήκε τη κυρία Αθηνά που κρατούσε ένα δίσκο σκεπασμένο με μια πετσέτα, σε σας ερχόμουν ,είπα σήμερα πρώτη μέρα ,θα είσαστε και κουρασμένη ,να σας φέρω κάτι να φάτε ,από αύριο κανονίζετε μόνη σας .
Ευχαριστώ ,μα δεν ήταν ανάγκη ,η αλήθεια ούτε που είχα σκοπό να φάω.Καλά εγώ σας το αφήνω γιατί μπορεί να πεινάσετε αργότερα ,έχετε ξανάρθει στο τόπο μας? η Λένα απάντησε σχεδόν ψιθυριστά ,πολύ παλιά,η γυναίκα της χαμογέλασε και αφού τη καληνύχτισε έφυγε σκεφτική.
Την άλλη μέρα το πρωί κατέβηκε στη τραπεζαρία για να πάρει καφέ και εκεί βρήκε ένα ζευγάρι ήταν δεν ήταν εικοσιπέντε χρονών ,τους καλημέρισε και αυτοί της χαμογέλασαν και συνέχισαν να ταΐζει ο ένας τον άλλο και ο έρωτας τους έλαμπε στο πρόσωπο τους.
Έβαλε καφέ στο φλιτζάνι και βγήκε έξω , το δροσερό αεράκι την έκανε να ριγήσει. Τέλος Σεπτεμβρίου και ο καιρός είχε αρχίσει να αλλάζει , στο μικρό ξενοδοχείο που έμενε δεν πρέπει να είχε πολλούς ένοικους, εξάλλου γιαυτό διάλεξε τέτοια εποχή να έλθει, ήθελε ησυχία, αλλά μόνο εδώ έπρεπε να έλθει ,εδώ που πριν δεκαπέντε χρόνια έζησε τις πιο ευτυχισμένες και τις πιο τραγικές στιγμές της ζωής της.
Επίτηδες ήλθε σε αυτό το ξενοδοχείο με τη διαφορά ότι τότε ήταν ένα πέτρινο μεγάλο σπίτι και έσφυζε από ζωή,ήξερε πως τώρα αυτοί που έμεναν εδώ δεν είχαν καμιά σχέση με το παρελθόν ,απλά είχαν αγοράσει το κτήμα με το κατεστραμμένο σπίτι που κυριολεκτικά χάθηκε μετά τη μεγάλη φωτιά .
Μπήκε μέσα ,έβαλε λίγο καφέ ακόμη και έκανε να ανέβει τη σκάλα για το δωμάτιο της όταν άκουσε μια φωνή να της λέει, κοιμηθήκατε καλά?Ήταν η κυρία Αθηνά που κρατούσε μια κανάτα με νερό ,πρόσεξε ότι η Κυρία Αθηνά την κοιτούσε επίμονα και σκεφτικά. Δεν μπορεί να με γνωρίζει απ' ότι ξέρω αυτή πριν δέκα χρόνια ήλθε εδώ,μπα η ιδέα μου είναι.
Ανέβηκε στο δωμάτιο της, έριξε μια εσάρπα στους ώμους της και βγήκε στο μπαλκόνι να απολαύσει το καφέ της. Ακούμπησε το φλιτζάνι δίπλα στο τραπεζάκι και έσφιξε την εσάρπα στους ώμους της και με μια κίνηση ακούμπησε το μάγουλο της πάνω,Καλέ μου Στέφανε πόσο σε ταλαιπώρησα αλλά τα ψέματα τέλειωσαν πρέπει να πάρω μια απόφαση ,εξάλλου γι' αυτό ήλθα εδώ ,πρέπει να παλέψω με τους δικούς μου δαίμονες και να βγω νικητής, μόνο έτσι θα μπορέσω να σου αφοσιωθώ.
Έκλεισε τα μάτια και άφησε τις αναμνήσεις να ξετυλιχτούν, μετά από δεκαπέντε χρόνια άρχισε να ξαναζεί τον εφιάλτη της.

Συνεχίζετε..

Η εγκατάλειψη

Ένιωθε παρατημένη , κατά βάθος το ένιωθε, μην κοιτάς που δεν ήθελε να το δείχνει .Προσπαθούσε πάντα να δίχνει δυνατή ,όμως μέσα της πάντα ήθελε να τον δει και να τον ρωτήσει ΓΙΑΤΙ ,γιατί δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ γι' αυτήν ,γιατί δεν ζήτησε ποτέ να την δει?.
Τις είχε εγκαταλείψει εδώ και πενήντα τόσα χρόνια αυτή και τη μάνα της, ήταν δεν ήταν ενός χρόνου
Με τη πρόφαση πως δεν είχε δουλειά ,έφυγε για αλλού και με σκοπό να γυρίσει μόλις μάζευε λίγα χρήματα. Αλλά το τι ακριβώς έγινε ίσως και να μην το έμαθε ποτέ ,πάντως ο (πατέρας της) δεν γύρισε ποτέ ,δεν τον είδε ποτέ .Έτσι μεγάλωσε μαζί με τη μάνα της στο μικρό τους ορεινό χωριό με λίγους πόρους προς το ζειν.
Δύσκολη καιροί για δυο γυναίκες μόνες χωρίς προστάτη , ήρθε και ο πόλεμος μετά ο εμφύλιος και με χίλια βάσανα τα κατάφεραν να στεριώσουν στα ποδάρια τους.
Τα χρόνια πέρασαν και αυτή παντρεύτηκε ένα χωριανό της και δουλεύανε μαζί τα λιγοστά χωραφάκια τους , έκαναν και δυο παιδιά .
Καμιά φορά έλεγε πως θα ήθελε να δει τον πατέρα της και να τον ρωτήσει, με τι καρδιά την παράτησε, αν ζούσε βέβαια ακόμη , μέχρι τώρα δεν είχαν μάθει τίποτα δεν είχε και τη δυνατότητα να το ψάξει το όλο θέμα.
Το 74 η ζωή την έφερε στη Θεσσαλονίκη και τότε έβαλε γνωστό της δικηγόρο να ψάξει ,να μάθει ζει ο πατέρας της ? πέθανε?
Πράγματι ο δικηγόρος τον εντόπισε και τον ειδοποίησε να περάσει από το γραφείο του για υπόθεση που τον αφορούσε και αυτός την άλλη μέρα πήγε και στάθηκε μπροστά της ,ψυχρός και απόμακρος ,χωρίς μια συγνώμη χωρίς μια μετάνοια.
Και όταν τον ρώτησε ΓΙΑΤΙ αυτός το μόνο που είπε ήταν ότι έτσι το έφερε η ζωή και ότι τώρα είναι παντρεμένος με άλλη και ότι έχει δυο παιδιά παντρεμένα με εγγόνια.
Το αποκορύφωμα ήταν όταν την έβαλε να ορκιστεί πως δεν θα τον ενοχλούσε ποτέ ξανά αλλά ούτε και θα πήγαινε στα (αδέλφια ) της να τους πει την αλήθεια γιατί δεν ήξερε κανείς την ύπαρξη της και την προηγούμενο γάμο του.
Το (κανείς) βέβαια είναι σχετικό γιατί κάποιο χαρτί θα έδωσε για να κάνει δεύτερο γάμο ,όμως η μάνα της δεν έδωσε ποτέ τέτοιο χαρτί,κάποιος έπαιξε εις βάρος τους.
Γύρισε στο χωριό και τα χρόνια πέρασαν ώσπου μια μέρα την πήρε τηλέφωνο η κόρη της από την Αθήνα για να της πει πως είχε επαφή με την ετεροθαλή αδελφή της!!!
Τελικά τίποτα δεν μένει κρυφό και πως έγινε αυτό? Μια ξαδέλφη της είχε πάει διακοπές στη Σκόπελο εκεί έπιασε κουβέντα με μια άλλη παραθερίστρια ,η οποία είπε από που ήταν ο πατέρας της και πως τον έλεγαν και μάλιστα της εκμυστηρεύτηκε πως θα ήθελε να είχε και μια αδελφή .
Όταν γύρισε η ξαδέλφη της από τις διακοπές ρώτησε κάποιαν άλλη συγγενή σχετικά με αυτό το όνομα και αυτή της είπε ότι είναι ο πατέρας της Γιαννούλας που την είχε παρατήσει όταν ήταν μωρό ακόμα.
Έτσι το νήμα ξετυλίχτηκε και εκεί που δεν μπορούσε η Γιαννούλα να ψάξει για τα αδέλφια της λόγω του όρκου που είχε κάνει στον πατέρα της ,την βρήκε η αδελφή της.
Κανόνισαν όλοι μια συναντήσει και εκεί γνώρισε την αδελφή της και τον αδελφό της , ο πατέρας τους είχε πεθάνει και τώρα που μάθανε πως την έλεγαν καταλάβανε και πιο όνομα έλεγε πριν ξεψυχήσει.
Δυστυχώς η Γιαννούλα δεν μπόρεσε να χαρεί και πολύ αυτό το σμίξιμο γιατί μετά από πέντε χρόνια περίπου πέθανε στα 59 της χρόνια.
Αυτή η ιστορία είναι αληθινή και γραμμένη περιληπτικά και αφορούσε τη μητέρα του συζύγου μου και γιαγιά των παιδιών μου.
Ο σύζυγος μου δεν γνώρισε ποτέ αυτόν το (παππού) αλλά ούτε και τον αδελφό της μητέρας του ο οποίος δυσκολεύτηκε πολύ με όλη τη κατάσταση, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο δικός του (άψογος)πατέρας έκανε κάτι τέτοιο .Την άλλη θεία την γνωρίσαμε μαζί με τα παιδιά της.
Ότι και να κάνουν οι γονείς μεταξύ τους τα παιδιά τους δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ και για κανένα λόγο να τα παρατάνε έτσι.

Ο καθένας σας έχει μια θέση στη καρδιά μου.

Είναι κάτι που θέλω εδώ και καιρό να το κάνω ,δηλαδή να γράψω αυτή την ανάρτηση .
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που ήλθατε και βάλατε στα δεξιά του μπλογκ μου το δικό σας μπλογκ,που πάει να πει ότι κάποια στιγμή με βρήκατε από σχόλια που είχα σε άλλο μπλογκ.
Και εγώ έχω πάει σε αρκετά αν και δεν μπορούμε να τα παρακολουθήσουμε όλα.
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που με έχετε βάλει στο δικό σας μπλογκ που σημαίνει πολλά για μένα .
Και ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ δημόσια , στον Λέξη Πένιτα που από την αρχή με έχει βοηθήσει πολύ με το μπλογκ μου.

Και εγώ το ίδιο

Και για ποιο λόγο είπαμε πρέπει να σας ψηφίσω? Α δεν μιλάτε με αγνώστους? Εγώ είμαι , εκείνη η ηλίθια που για να τρώτε εσείς με χρυσά κουτάλια ,δουλεύω λιγότερες ώρες?!!
Δεν σας νοιάζει?
Τι ????Να ψηφίσω εσάς για ένα καλύτερο αύριο??
Ποιοι είστε εσείς?
Και αν με κοροϊδεύεται και θέλετε να βγείτε στη εξουσία μόνο και μόνο για να φάτε?
Εγώ τι θα γίνω τότε? Θα μου κόψουν και άλλες ώρες εργασίας?
Τι θα κάνετε όταν με απολύσουν?
Δεν άκουσα??!!
Και εγώ το ίδιο χεσμένους σας έχω ,έτσι που μας καταντήσατε.

Το κάστρο μου δεν το έκτισα στην άμμο

Πάντα ονειρευόταν να έχει ένα δικό της σπίτι ,δεν είχε και μεγάλη σημασία αν θα ήταν διαμέρισμα ή μια μονοκατοικία, φτάνει να έφευγε από το νοίκι.
Ήξερε ότι ονειρευόταν κάτι αδύνατον ,τα λεφτά τους έφταναν για να βγάζουν το μήνα ,για να πάρει σπίτι έπρεπε να έχει και κάποιο κομπόδεμα.
Αυτή και ο άνδρας της το μόνο που είχαν ήταν τα δυο τους χέρια, από το μηδέν ξεκίνησαν και σε αυτή την ευθεία προχωρούσαν.
Πολλές φορές έλεγε στον άνδρα της να πάρει κάποιο δάνειο από τη δουλειά του στο ταχυδρομείο για να αγοράσουν σπίτι, αλλά αυτό δεν ήταν εφικτό για το λόγο ότι το δάνειο ήταν μέχρι δέκα εκατομμύρια δραχμές και με αυτά δεν αγοράζεις σπίτι,μια και δεν υπήρχαν άλλα τόσα στην άκρη.
Κατά καιρούς αυτή έπαιζε Λόττο, πρότο, Τζόκερ αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Εκείνη τη χρονιά κάποιες συναδέλφισες της που τα οικονομικά τους ήταν σε καλύτερη μοίρα και οι οικογενειακές τους υποχρεώσεις λιγότερες αγόρασαν σπίτι στην ίδια πολυκατοικία , χάρηκε με όλη της τη ψυχή γι' αυτές και ονειρευόταν την στιγμή που θα ήταν και αυτή στη θέση να αγοράσει το δικό της σπίτι.
Πολλές φορές έλεγε πως θα κερδίσει λεφτά και τότε θα αγοράσει ένα ,στο σπίτι την κορόιδευαν για το τι θα έπιανε στα παιχνίδια που έπαιζε αλλά αυτή δεν έδινε σημασία.
Έκανε ξανά νίξει του συζύγου για δάνειο αλλά η απάντηση ήταν ίδια δεν μας φτάνει το δάνειο για σπίτι ,κάνε του λέει αίτηση και μέχρι να το εγκρίνουν μπορεί να κερδίσω 7 εκατομμύρια στο Λόττο και συν δέκα το δάνειο θα το πάρουμε το σπίτι.,αν όχι δεν παίρνουμε το δάνειο.(υπολόγιζε περίπου τόσο θα έκανε ένα τριάρι).
Κοίταξε τη γυναίκα του χαμογέλασε με την αφέλεια της και δεν είπε τίποτα.
Μετά από λίγες μέρες η γυναίκα πήρε τηλέφωνο το παιδί από το πρακτορείο για να μάθει τα αποτελέσματα του Λόττο και του πρότο, αφού τα σημείωσε σε ένα χαρτί πήρε το δελτίο και κοιτούσε στο Λόττο, τίποτα, αρχίζει να κοιτάει και το πρότο κοιτάει, ξανακοιτάει, αν είναι δυνατό ταίριαζαν στη σειρά 6 αριθμοί από τους 7, το δίνει στο σύζυγο, σου λέει με γελάνε τα μάτια μου, το κοιτάει αυτός και της λέει κάτι έπιασες.
Τρέχει στο τηλέφωνο και ξαναπαίρνει το πρακτορείο αυτό και αυτό και αυτό τι κερδίζω ? ( υπολόγισε η καημένη καμιά 500 χιλιάδες δραχμές είπαμε ήταν δραχμές τότε το 1997) Κέρδισες 7 εκατομμύρια δραχμές ,με κορϊδεύεις!!! όχι έλα με τον άνδρα σου να το ελέγξουμε .Κλείνει το τηλέφωνο και λέει στον άντρα της ΠΗΡΑΜΕ ΣΠΙΤΙ!!!
Τι λες παιδάκι μου??? τι σου είπε?? Πάμε ,πάμε να το κοιτάξουμε κέρδισα 7 εκατομμύρια δραχμές, πήραμε σπίτι πήραμε σπίτι.
Την άλλη μέρα παίρνει τηλέφωνο ο σύζυγος και ρωτάει για το δάνειο ,εκείνες τις μέρες το δάνειο είχε αυξηθεί μπορούσες να πάρεις περισσότερο.(πολύ τύχη)
Στη συνέχεια πήγανε στην τράπεζα πήραν τα λεφτά από τα κέρδη 6,200 ήταν καθαρά ,κρατήσανε ι εκατομμύριο για το φόρο, πήγαν κατευθείαν και τα έδωσαν καπάρο για το σπίτι, έτσι ζεστά ,ζεστά, Πήρανε άλλα 16 εκατομμύρια δάνειο και πήρανε το σπίτι τους 100 τετραγωνικά στην ίδια τριώροφη πολυκατοικία με τις συναδέλφισες της στον ίδιο όροφο.

1. Ναι αγαπητοί μου έτσι αγοράσαμε το σπίτι μας με πολύ πίστη και ελπίδα και εκατομμύρια , μην ξεχνιόμαστε ναι και πολύ τύχη.

Πιπέρι στο στόμα

Ενας τρουλλοκαλόηρος απού τον αη Μάμα
επήε τζιαι παρήτζιηλε του βίλλου του ένα σάμα
Αγράθκια τον εφόρτωσε τζιαι πα στο παναύρι
μια κόρη τον εσσιάστηκε από το παραθύρι
Τζιαι ρε τρουλλοκαλόηρε πόσα πουλάς τα αγράθκια?
Στο σηκωτήρι τέσσερα στο τρουλλοπόϊ πέντε
άμα κουμπήσει ως το μαλλί τζιάμπα σου τζιαι τα κοσπέντε.

Υ.Γ
Η αλήθκια ένι ότι αντρέπουμε .

Θέλουν όλα αγάπη.

Kαλλιστήμων , σχετικά καινούριος στη πιάτσα ,μας ήλθες από τη μακρινή Αυστραλία με τα όμορφα σου άνθη .Δίνεις ομορφιά αλλά και τους χυμούς σου στις μέλισσες.
Καλό μου σκυλάκι γάβγισε όσο θες δεν είσαι καθόλου απαιτητικό φυτρώνεις όπου νάνε αλλά κανείς δεν σε προσφέρει για να δείξει τον έρωτα του και ας είσαι το πιο πιστό.
Τσαρτελλούι μου με τα τόσα όμορφα χρώματα που σκορπά το είδος σου στολίζοντας μπαλκόνια ,κήπους ,πεζοδρόμια γιατί να μην έχεις και μια θέση μέσα στο σπίτι?Αχ ας μύριζες πιο όμορφα.
Όμορφο μικρό λουλουδάκι με το ζωηρό σου χρώμα μοιάζεις τόσο εύθραυστο που σχεδόν φοβάμαι να σε αγγίξω.
Εσένα σε άφησα τελευταίο εσύ δεν έχεις ανάγκη από καλοπιάσματα και ομορφιά έχεις και μοσχομυρίζεις και αγκάθια για προστατευτείς από τους κατακτητές. Και όταν ακόμα τα ροδοπέταλα σου μαραθούνε ακόμα και τότε σου δίνουν αξία μαζεύοντας τα για άρωμα .