Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Πάει και αυτή η πρωτοχρονιά!!

Σε λίγες ώρες θα περάσει και αυτή η πρωτοχρονιά  γεμάτη από ευχές  ,ευχές που θα κρατήσουν ακόμη λίγες μέρες ,ευχές που φέτος ακούγονται αλλιώτικα ,προπαντός υγεία γιατί για οτιδήποτε άλλο θα ήταν ψεύτικο !
   Τι να ευχηθείς σε ένα  νέον άνεργο; καλή δουλειά; θα είναι ψέμα γιατί ούτε καλή ούτε κακή δουλειά υπάρχει!
 Τι να ευχηθείς σε  ένα νεαρό ζευγάρι ; καλά στέφανα; θα σε πάρει  με τις πέτρες ! με τι προσόντα να παντρευτούν; όταν δεν υπάρχει δουλειά; όταν τους συντηρούν οι γονείς οι οποίοι και αυτοί  δουλεύουν  και δεν δουλεύουν;!
  Τι να ευχηθείς σε ένα νιόπαντρο ζευγάρι; και με ένα παιδί;  χα θα σου πουν ! για να πεινάει μαζί μας;
   Το 2012  γιατί να το περιμένει κανείς; σαν τι θα φέρει στον καθένα; τι να προσμένει ο καθένας από εμάς;  άλλη μια καταστροφή; άλλο ένα χαράτσι; άλλο έναν άνεργο στο σπίτι; τι;;
   Ας έχουμε λοιπόν την υγειά μας !Γιατί κακά τα ψέματα και αυτή λεφτά  θα θέλει αν όχι τη ζωή μας!
  Το ξέρω ότι είναι μακάβρια αυτά που λέω  και δεν ταιριάζουν στη μέρα !!Μια μέρα σαν τις άλλες είναι και αυτή!απλά ξοδεύονται λίγα χρήματα παραπάνω (χμ για φέτος δε ξέρω αν ξοδεύτηκαν πιο πολλά) Κάτι κέντρα και κάτι κουνήματα στα τραπέζια τα είδα στη τηλεόραση!
   Ότι μας μπήκε το 2011  απλά θα χωθεί πιο βαθειά το 2012!!
  Την υγεία  μας νάχουμε!

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Καλή χρονιά σε όλους!!!

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Το χωριό μου!

Δεξιά που είναι το στρογγυλό δέντρο (πεύκο) ήταν το σπίτι μου!

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Η δουλειά μου1








Σήμερα θα σας δείξω λίγη από τη δουλειά  που κάνω!

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

;;;;;;;;;;

Τα  ιστολόγια έχουν μια ζεστασιά εν σχέση με το φέις μπουκ.
Παρόλο που το δεύτερο έχει μια αμεσότητα για μένα δε φτάνει   την αίγλη που έχει η ιστοσελίδα  την οποία επισκεφτούν λίγοι  φίλοι και θα πουν τη γνώμη τους ή ακόμα απλά θα  την επισκεφτούν.
  Η ιστοσελίδα είναι σαν παλιό καλό κρασί  (έτσι λένε οι ειδήμονες για το κρασί)  οπότε καταλαβαίνω τι θέλουν να πουν ..
  Πολλοί φίλοι μπλογκεράδες έχουν σταματήσει σχεδόν να γράφουν ,έχει αλλάξει πολύ η μπλογκογειτονιά και μου λείπει, λες και ήταν μόδα και πέρασε ,μπορεί όμως και απλά να κουράστηκαν γιατί κάποια στιγμή πολλά πράγματα που μας έδινα με οποιοδήποτε τρόπο ευχαρίστηση ,κάποια στιγμή μας κουράζουν ,αλλά μπορεί και να είναι αλλιώς τα πράγματα να αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι και η ζωή να μας κάνει να βλέπουμε με άλλο μάτι κάτι  που σε κάνει να θέλεις να κάθεσαι μπροστά σε μια οθόνη μόνος σου και να γράφεις στην ουσία σε άτομα άγνωστα ,γιατί κακά τα ψέματα όλοι γράφουμε για να τα διαβάσει κάποιος άλλος  ,αλλιώς δε χρειαζόταν να τα δημοσιεύουμε απλά θα  κρατούσαμε αρχείο για μας.
  Δεν ξέρω κατά πόσο υγιές είναι το φέις μπουκ αν δεν έχεις κάτι να πουλήσεις δεν νομίζω ότι χρειάζεται στη ζωή μας.
 Έγραψα αυτά που σκεφτόμουν και ησύχασα και ξέρω τι θα κάνω τις επόμενες μέρες!
  

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Ο κουμπαράς το γουρουνάκι!

Αν κάτσω να σκεφτώ ότι  με τα όσα συμβαίνουν  στην Ελλάδα όπου και ζω ,θα έπρεπε να κλείσω το μπλογκ το φέις μπουκ(ναι έκαμα και τέτοιο)(γι' αυτό και χάνομαι) (όχι τις νύχτες) και γενικά έπρεπε να καταργήσω το ίντερνετ και να πω  ότι θα κάνω οικονομία ,δε μου χρειάζεται να δίνω λεφτά για να γράφω ότι χαζομάρα μου κατέβει στο κεφάλι  και να νομίζω ότι είναι και σπουδαία!
 Θα μου πείτε και τι θα έκανες;  θα έβλεπα λίγη τηλεόραση και θα έπλεκα και λίγο ,θα διάβαζα και κανένα βιβλίο που περιμένουν εκεί να τα ανοίξω.
    Εντάξει είναι και οι δουλειές αλλά και αυτές δε τελειώνουν ποτέ και εγώ θέλω να ξεκουράζομαι και λίγο μετά τη δουλειά  που είναι και  κουραστική.
    Και αφού είπαμε ότι ο κόσμος αυτό το καιρό έχει προβλήματα οικονομικά μιας και κάποιοι αποφάσισαν να κόψουν μισθούς να κάνουν απολύσεις και οι νέοι να μη βρίσκουν δουλειά θα μιλήσω για ένα επίκαιρο θέμα τον κουμπαρά χε χεχε!!
  Μπλακ χιούμορ.Όταν ήμουν μικρή και η ξεγνοιασιά έτρεχε από τα μπατζάκια μου ,είχα κατακαιρούς κουμπαράδες,είχα κουμπαρά πήλινο ,αυτόν που ήταν σαν κιούπι  έβαζα μέσα καμιάν πακκίρα  τάχα μου να μαζέψω χρήματα να γίνω πλούσια ουάχαχαχαχα,μετά από καναδυό μέρες έπαιρνα ένα μαχαίρι και προσπαθούσα να βγάλω από τη σχισμή τα πενιχρά μου λεφτά,αν έβγαιναν καλώς, αλλιώς γκαπ κάτω ο κουμπαράς και έτρεχα να μαζέψω τις πακκίρες για να τρέξω στο μπακάλι να αγοράσω τσίχλες ή ,αφρόζες ,ή τύχες ή ,καραμέλες  και ότι άλλο μπορούσα.
  Άλλες φορές είχα κουμπαρά γουρουνάκι όπως αυτό της φωτογραφίας πλαστικό   ,μέσα τα λεφτά ,έξω τα λεφτά ,μέχρι που μια μέρα τον έσχισα και τελείωσε η παράσταση ,το παγωτό είχε παραπάνω αξία από το να τα έχω  μέσα στη κοιλιά του γουρουνιού,καλύτερα ήταν μέσα στη δικιά μου κοιλιά!!
  Ε τώρα πείτε μου κάνεις προκοπή και προίκα έτσι; 
  Γιατί τα γράφω αυτά θα διαιρωτηθείτε !Ξέρετε πόσοι κουμπαράδες θα σπάσουν  τώρα; 
 

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Σε ποια γλώσσαν να σας γράψω

Kαλησπέρα  συνήθως δεν αρχίζουμε  ούτε με καλημέρα ούτε με καλησπέρα,αλλά αφού είναι βράδυ γιατί να μην καλησπερίσω;
  Ακόμα  δεν ξέρω τι θα γράψω αλλά στρογγυλοκάθισα και  φαντάζομαι ότι θα μου έρθει η έμπνευση χαχαχα.
  Ναι γιατί εν πελλή να έρτει σε μένα,  ακόμα τζιαι τούτη εν να πάει σε κανέναν συγγραφέα για   να κάμει βιβλίο να το πουλήσει να φκάλει ππαράες.
  Αντε τώρα να το διαβάσει  ελλαδίτης και να καταλάβει τι στο διάολο γράφω!
  Να πω την μαύρην αλήθκεια  έσιει πράματα που θέλω να τα γράφω στα κυπριακά ,τζιήνα που εν του τόπου μου, πόνοι τζιαι καημοί, τζιήνα που με εκάμαν να γελώ τζιαι να νιώθω ευτυχία  μες στη ψυσιή μου, τζιήνα που έζησα τον τζιαιρό που ήμουν κορούα τζιαι εβούρουν μες τες στράτες του χωρκού μου τζιαι έπαιζα με τες φιλενάδες μου.
 Τζιήνα που που με εκάμαν να τρέμω που τον φόον μου την ώρα που ερέσαν πουπάνω μας τα αεροπλάνα του Αττίλα τζιαι εγιώ εγονάτουν χαμέ τζιαι έκαμνα το σταυρό μου μαζί με άλλους χωρκανούς πουκάτω που τες ταράτσες των τζιηνούρκων σπιτιών που εμεινήσκαν οι νιόπαντρες κοπελούες με τους αντράες τους ,που ενε προλάβαν να χαρούν την αγάπη τζιαι τον έρωταν τους μες το ωραίον τους το σπίτιν.
   Θέλω να τα γράφω ούλλα στη γλώσσα μου τη μητρική,τη γλώσσα που εν μας εμαθαίναν στα σκολεία ,τη γλώσσαν που μόνον εσυντηχάναμε,αλλά εν την εγράφαμε γιατί ήτουν αντροπή ,ήταν αμορφωσιά,άλλα εγράφαμεν άλλα εσυντηχάναμε τζιαι θεέ μου αλόπως άλλα εκαταλαβαίναμε.
  Εσιεις φορές που ΘΕΛΩ να γράφω έτσι  !
 Εχει και φορές που ΠΡΕΠΕΙ να γράφω έτσι!
Τζιαι αφου ξεκίνησα με καλησπέρα  τελειώνω με μιαν ΚΑΛΗΝΥΚΤΑ !