Σε δουλειά να βρισκόμαστε.

Πριν ήταν μπεζ και μετά ριγέ.



Πριν ήταν δέρμα
Μετά τις έφτιαξα με ύφασμα
Επειδή η δουλειά είναι λίγο κουραστική αυτό το καιρό, πάρτε λίγο μάτι από το τι κάνω.

Το δίκιο ;

Ίσως μερικοί να παρεξηγηθούν,αλλά εγώ θα πω μερικές σκέψεις μου .
Παρακολούθησα αυτά που συνέβησαν σχετικά με τη βοήθεια στη Γάζα και τις επιθέσεις των Ισραηλιτών και μερικά πράγματα κάπως δεν μου κάθισαν
Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι είμαι υπέρ της βοήθειας των Παλαιστινίων και μακάρι να έπαιρνε μέρος και η Κύπρος,γιατί πρέπει να είμαστε πιο κοντά τους από οποιαδήποτε άλλη χώρα γιατί έχουμε και εμείς ένα βάσανο την Τουρκία,όπως έχουν αυτοί τους Ισραηλίτες.
Έχουμε την Τουρκία που ξαφνικά την έπιασε ο πόνος(.....) για την αδικία που γίνετε εις βάρος των Παλαιστινίων (ποιοι; οι Τούρκοι που τόσα χρόνια καταπατούν την Κύπρο μου) και βγαίνει ο Ερντογάν και μιλά για το δίκιο(τι ξέρεις ρε εσύ για δίκιο;) (πες ότι είναι άλλοι οι λόγοι που σχίζεις τα ιμάτια σου υπέρ των κατατρεγμένων Παλαιστίνιων και άσε τους ανθρωπιστικούς σου λόγους γιατί όταν πιάνεις τη λέξη δίκιο στο στόμα σου χάνει την αξία της η λέξη.
Με πείραξε πολύ το πρωί που τον άκουσα να ορίετε και να κάνει τον επαναστάτη υπερασπιστή αν ήταν άλλος από άλλη χώρα θα του έλεγα μπράβο αυτού ευχαρίστως θα του έριχνα μια μπουνιά.
Πρωί πρωί μου ανακάτωσε το στομάχι.
Τόσα χρόνια μας καταπατούν και τώρα βγαίνει πρώτος πρώτος να διαμαρτυρηθεί για άλλους. ΝΑΙ να διαμαρτυρηθούμε για τους Παλαιστίνιους αλλά όχι αυτός ,αυτός πρέπει να είναι στην απέναντι μεριά στριμωγμένος για τα άδικα που έχει κάνει η χώρα σε βάρος άλλων.
Έπρεπε κάπου να τα πω και ας με κατακρίνουν.
Δεν συμφωνώ με τους Ισραηλίτες που σκότωσαν ανθρώπους που πήγαν ειρηνικά από όποια χώρα και να ήταν αυτοί.
Επίσης η τουρκάλα ακτιβίστρια το ενός έτους μωρό της γιατί το πήρε μαζί της;

Αχ τριανταφυλλιά μου - Νικόλας Μεταξάς

Χθες τελείωσε η αγαπημένη μου κυπριακή σειρά Τα ρόδα της οργής ,η αλήθεια είναι ότι στενοχωρέθηκα.Το τραγούδι της σειράς το αγάπησα πολύ και είπα να το μοιραστώ μαζί σας

Οι λεπτομέρειες θα μας φάνε.

Μπροστά στον υπολογιστή σήμερα,αντί να έχω πάει στην εξοχή και δη στο χωριό,εγώ κάθομαι εδώ γιατί χθες δούλευα και αύριο του Αγίου Πνεύματος πάλι δουλεύω. Και μη ζηλεύεται ούτε διπλό μεροκάματο θα πάρω ούτε και τόοοοση δουλειά έχει που δεν κρατιέμαι,(κάλλο έχουμε στον εγκέφαλο.)
Έτσι είπα να κάνω καμιά δουλειά που να μην είναι δουλειά,είχα κάτι λουλούδια ψεύτικα (όχι πλαστικά) (παρόλο που τα πλαστικά μου φέρνουν θύμησες και τα αγαπώ) (δεν θα με πιάσει ΤΩΡΑ το οικολογικό μου).
Όπως έλεγα είχα γαρύφαλλα και τριαντάφυλλα ψεύτικα και τα είχα σε δυο βάζα αρκετά χρόνια και είχα αρχίσει να τα βαριέμαι,επίσης είχα και μια ψάθινη τσάντα που δεν τη χρησιμοποιούσα ,όλο έλεγα να τους δώσω βρόντο και όλο τα άφηνα βλέπετε τα είχα φέρει από τη Κύπρο και είχαν μια θέση στη καρδιά μου.
Πήρα όλα τα λουλούδια ,πήρα και τη τσάντα και το αποτέλεσμα το βλέπετε στη φωτογραφία ,θυμίζουν και λίγο Άνοιξη και λίγο Καλοκαίρι ....νομίζω.
Η κάτω φωτογραφία είναι ροδοπέταλα που είχαν μαραθεί και τα έβαλα στη πιατέλα με τα κεριά ,έτσι μοσχοβολάει ο τόπος, Πάντα κρατάω τα πέταλα από τα τριαντάφυλλα και τα αποξηραίνω ,βασικά τα αφήνω εκεί που ήταν πριν χωρίς το βάζο και τα κοτσάνια.

Το παλιό και το καινούριο.

Σας αρέσουν τα καλούδια που φτιάχνω;
Η καινούρια¨ Ήλθε απαστράπτουσα τώρα ή που θα την πάρει και θα τη σηκώσει ή που θα μου αλλάξει τα φώτα θα δείξει τι είδους σχέση θα βγει στο μέλλον.
Η παλιά¨Πότε της μιλούσα με το καλό ,πότε τις μιλούσα με το άγριο περάσαμε 20 χρόνια μαζί με κούρασε και τη κούρασα τώρα αποχαιρετηστήκαμε ,θα μου λείψει

Τα τσιαρίκκια

Προχθές περνούσα από ένα κατάστημα υποδημάτων και απ' έξω κρεμόντουσαν από ένα σκοινί σαγιονάρες (τσιαρίκκια)διάφορες , ένα ζευγάρι από αυτές έκανε το στομάχι μου να σφιχτεί.
Τώρα θα μου πείτε εδώ ο κόσμος χάνετε και εσένα το στομάχι σου έγινε κόμπος από ένα ζευγάρι πλαστικές σαγιονάρες;
Και όμως αυτές οι σαγιονάρες με πήρανε την ίδια στιγμή χρόνια πίσω και που αλλού ; μα στο χωριό μου.
Είναι κάποια πράγματα εντελώς ευτελή σήμερα αλλά τότε πριν 35 -40 χρόνια για μας ήταν σπουδαία. Δεν ξέρω πόσες από εσάς τις έχετε φορέσει γιατί οι περισσότερες είσαστε πολύ νέες αλλά σίγουρα θα έχετε δει τη μητέρα σας ή ακόμα και τη γιαγιά σας να τις φορά.
Οι σαγιονάρες αυτές ήταν πλαστικές σε χρώματα κόκκινο, γαλάζιο,ίσως και πράσινο και σε καφέ ανοικτό. Τώρα πως να τις περιγράψω; καταρχήν δεν έχουν καμία σχέση με αυτές της φωτογραφίας , το δάκτυλο δεν έμπαινε μέσα ,το πόδι έμπαινε όλο μέσα στη σαγιονάρα και αυτή αγκάλιαζε όλα τα δάκτυλα και αρκετό κουτεπιέ και ήταν τρυπητό από πάνω.
Κάτω από τη σαγιονάρα (η σόλα ) που ήταν και αυτή πλαστική είχε τρύπες σε διάφορα σχήματα ,εκεί λοιπόν όταν τις φορούσαμε το Καλοκαίρι και τρέχαμε μέσα στους δρόμους του χωριού και μπαίνοντας με αυτές μέσα στα αυλάκια όπου περνούσε νερό για να δροσιστούμε και να καθαρίσουν τα πόδια από τις σκόνες,εκεί από κάτω μπαίνανε χαλικάκια τα οποία τα βγάζαμε ,πόσες φορές δεν κρατούσα στο χέρι τη σαγιονάρα στη μέση του δρόμου για να την καθαρίσω από αυτά τα χαλικάκια!!!!!.

Υ.Γ
Τις σαγιονάρες τις λέγαμε τσιαρίκκια (αυτό είναι διευκρίνηση για τους εξ' Ελλάδος) Τις σαγιονάρες της φωτογραφίας τις λέμε φλι φλο.

Χρόνια πολλά ΜπλογκοΜανούλες.

Μπλογκοπαιδιά να χαίρεστε τις Μανούλες σας
Μπλογκοπατεράδες να χαίρεστε τις Μανούλες σας και τις Μανούλες των Παιδιών σας.
Μπλογκομανούλες να χαίρεστε τις Μανούλες σας και τις Μανούλες των Εγγονιών σας.

Προσθήκη
Εν κρίμα τζιαι τούτοι!!.
Kαι επειδή πάντα χρειάζετε και ένας πατερούλης για να μπορέσει κάποια να γίνει Μανούλα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και σε αυτούς.