Κυριακή 1 Ιουνίου 2008

ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

Υπάρχουν ποδήλατα ανδρικά με το σίδερο ανάμεσα στη σέλα και το τιμόνι υπάρχουν ποδήλατα γυναικεία χωρίς το σίδερο ανάμεσα στη σέλα και το τιμόνι και υπάρχουν και τα παιδικά με τις βοηθητικές ρόδες που κάποια στιγμή τις αφαιρούν όταν το παιδί μάθει ισορροπία।।Εδώ και λίγα χρόνια κυκλοφορούν ποδήλατα για μεγάλους με τρεις ρόδες μία μπροστά και δύο πίσω ανάμεσα στις πίσω ρόδες υπάρχει ένα μεγάλο καλάθι για να βάζεις πράγματα, συνήθως αυτά τα ποδήλατα τα οδηγούν άτομα μεγάλης ηλικίας πάνω των πενήντα χρονών।Επειδή έχω πρόβλημα ισορροπίας λέω όταν μεγαλώσω χι χι χι να πάρω ένα τέτοιο ποδήλατο। Και για να μην παραπονεθούν οι πιο σπορτίφ τύποι υπάρχουν και τα ποδήλατα που τα έχουμε στα σπίτια για γυμναστική।
Εγώ θα σας μιλήσω για ένα ξεχωριστό ποδήλατο ,το ποδήλατο του μακαρίτη του πατέρα μου। ।Ο πατέρας μου το είχε για να πηγαίνει στη δουλειά του ήταν ένα μεγάλο ποδήλατο ανδρικό με δυναμό που έδινε φως την νύκτα। Αν και είμασταν μικρά παιδιά ούτε καν το ακουμπούσαμε όχι γιατί θα μας μάλωνε , εξάλλου σχεδόν ποτέ δεν μας μάλωνε αλλά γιατί χωρίς αυτό δεν θα μπορούσε να πάει στη δουλειά του. ।Κάθε πρωί η ώρα τρεις με τρεισήμισι με βροχή ,με κρύο με αέρα ,έπαιρνε το ποδήλατο του για να πάει γύρω στα δέκα χιλιόμετρα και να πάρει το λεωφορείο που θα τον πήγαινε στη Λευκωσία όπου δούλευε και το απόγευμα να γυρίσει ,πάντα κοιτούσα το ρολόι, έξι έπρεπε να φανεί με το ποδήλατο του। Καμιά φορά όταν ήμουν μικρή με έβαζε μπροστά και πηγαίναμε στο διπλανό χωριό να δούμε τη θεία μου αδελφή της μάνας μου।Αργότερα που μεγάλωσα καθόμουν πίσω και πάντα με τις συμβουλές του μακριά τα πόδια από τις ακτίνες ।Το ποδήλατο του πατέρα μου ήταν μια από τις χιλιάδες ευχάριστες αναμνήσεις που είχα στη παιδική και εφηβική ηλικία μου μέσα στην οικογένεια μου।
Μπορεί να ξεχνάμε πολλά άψυχα πράγματα από τη ζωή μας ,αλλά είναι και μερικά που θα μας συνοδεύουν μέχρι να πεθάνουμε γιατί τους δίνουμε εμείς ψυχή। Μπορεί να με θεωρείτε τρελή αλλά εγώ αυτό το ποδήλατο δεν το σκέφτομαι ποτέ σαν κάτι άψυχο.


30 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ταύτισή μας με διάφορα αντικείμενα και οι συναισθηματικοί δεσμοί που αναπτύσσονται μ' αυτά είναι ιστορία χρόνων. Εγώ θυμάμαι πολλές τέτοιες παλιές μου αγάπες και στην αποθήκη τού σπιτιού μου κρύβονται πολλοί τέτοιοι θησαυροί που αρνούμαι να τούς πετάξω. Δεν μαζεύω σαβούρες αλλά έχω κάποια συγκεκριμένα πράγματα που αγαπώ, που με σημάδεψαν, που είναι άρρηκτα δεμένα με διάφορα γεγονότα ή περιόδους τής ζωής μου και τα διατηρώ όσο μπορώ σε καλή κατάσταση.

dokisisofi είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

I agree με το Blogouli αλλά δεν επισκέτποται πιά "αναμνήσεις" φυλαγμένες σε κουτιά,υπόγεια, στο πίσω μέρος της κεφάλας μου.Εχω μόνο συμφιλιωθεί οτι το παρελθόν γενικά και αόριστα ειναι κάτι που σε κυνηγάει συνέχεια.
By the way
Τα post σου ειναι πολυ συναισθηματικά...

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Σταλαματιά, αξέχαστοι, παραγματικά είναι οι παλιοί καιροί του ποδηλάτου ώς μέσο μεταφοράς, για όσους τους πρόλαβαν. Όπως ήταν κάποτε και τα γαιδούρια. Και για τα δύο, ποδήλατα και γαιδούρια, τρέφω μεγάλη εκτίμιση. Για κάποια άλλα γαιδούρια είναι που δεν σκοτίζομαι καθόλου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Ποδήλατο έμαθα πριν πολλά πολλά χρόνια, είχα πάει με τους γονείς μου στη ΚΩ για παραθέριση, ήμουν 10 ετών, μου νοίκιασαν ένα ποδήλατο όμως δεν με άφησαν ν' ανεβώ επάνω γιατί φοβώντουσαν οτι μπορεί να πέσω και επειδή ήταν μεσημέρι με έβαλαν να κοιμηθώ -με το ζόρι- και όταν θα ξυπνούσαν ο μπαμπάς μου θα μου μάθαινε.Περίμενα να κοιμηθούν και το έσκασα απο το παράθυρο, ανέβηκα στο ποδήλατο μου και άρχισα να προσπαθώ μόνη μου ,όταν ξύπνησαν οι γονείς μου εγώ έκαμνα τέλεια ποδήλατο μόνο που οι αστράγαλοι μου ήταν ματωμένοι και τα γόνατα μου γδαρμένα..όμως ήμουν ευτυχισμένη και περήφανη..είχα μάθει ποδήλατι μόνη μου!Σ' ευχαριστώ για τις αναμνήσεις που μου έφερες με το ποδήλατο σου..

Meropi είπε...

Τι γλυκές αναμνήσεις μου ξύπνησες Σταλαματιά μου!! Αυτοκίνητο στην οικογένεια μας πήραμε το 1965. Πριν οι μετακινήσεις γίνονταν με ποδήλατο!! Και ο δικός μου ο πατέρας είχε ένα μεγάλο ποδήλατο. Είμαστε τρεις αδελφές. Όταν μας πήγαινε και τις 3 μαζί του (σπάνια), έβαζε τη μια μπροστά, την άλλη πίσω και η τρίτη....έτρεχε δίπλα. Κάθε λίγο σταματούσε κι έκανε αλλαγή. Χα χα χα!!

stalamatia είπε...

Μπλογκούλη
Οι αναμνήσεις είναιαναπόσπαστο κομμάτι μας και οι καλές και οι κακές απλά διαλέγουμε ποιές θα κρατήσουμε.

Δοκησίσοφη

Χάρηκα που πέρασες,γιατί βιάστηκες να φύγεις? είμαι μεγάλη γυναίκα και αργώ λίγο ,αχ εσείς τα νιάτα δεν περιμένετε και πως να σας προλάβω?Να είσαι καλά .
Θεία Ντόνα

Και εγώ έχω συμφιλιωθεί με το παρελθόν μου και προχωρώ μπροστά απλά κάνω και καμιά στάση καμιά φορά και παίρνω δύναμη .

Μρόπη
Από μικρή ήσουν δηναμική όμως η ζωή θέλει και ρίσκα και έχω κάνει αρκετά στη ζωή μου είναι να μην το βάλω πείσμα.

Μερόπη

Την καλύτερη δουλειά έκανε ο πατέρας σου μου φαίνεται είχε βρεί τρόπο για να σας κάνει να τρέχετε, τι νάκανε ο άνθρωπος, ωραία δεν είναι όταν τα θυμάσε?

Να είστε όλοι καλά.

faraona είπε...

Καθολου τρελλη.Απολυτα φυσιολογικη εισαι που αισθανεσαι δεσιμο μ αυτο το ποδηλατο σαν να εχει ψυχη.


πολλα φιλια

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τρυφερό...
Ε΄ναι εμφανής η αγάπη σου στον πατέρα σου και αφού ήταν το "εργαλείο" του για τη δουλειά και την εξυπηρέτησή του και σας, πολύ φυσικό το βρίσκω.
Να είσαι καλά!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

ego thymamai to motopodilato tou papa mou pou mas evaze pano me tin sis mou gia na mas parei dimotiko mazi me tis tsantes mas 20 kg i kathe mia. sta anifora esvine kai katevename na tin kountisi gia na mporesi na anapsi. kai nai einai stin mnimi mou edo kai xronia...

dokisisofi είπε...

Δευν υπήρχε λόγος να τα γράψω τούτα ούλλα. Γι'αυτό τα διέγραψα. Βλέπεις στα βλογς σου δίνεται η δυνατότητα να ανακαλείς. Στη ζωή όμως, όπως λέει και η Φαραώνα, δεν υπάρχουν διαγραφές.
Καλό μεσημέρι.

entelech1a είπε...

Oι ομορφες αναμνησεις ειναι προσωπικος θησαυρος για τον καθε ενα απο εμας..

-=IMAGINOS=- είπε...

Πολύ καλό κείμενο! Σαν πρώην αθλητής ποδηλασίας καταλαβαίνεις την αγάπη μου για το ποδήλατο. Είναι όπως τα λες το ποδήλατο έχει ψυχή όπως έχει ψυχή οτιδήποτε δένεται μαζί μας συναισθηματικά.

spyros1000 είπε...

ΒΟΗΘΕΙΑ!!!ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ6 ΕΤΩΝ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΒ+ (ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ) .ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝΜΕΤΣΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ (παιδο-ογκολογικό ) ( 2310 993506 & 2310 993944 )ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ

prophet81 είπε...

Νομίζω ότι το αρθράκι σου, τώρα με την αύξηση της τιμής της βενζίνης, είναι περισσότερο απο ποτέ επίκαιρο! Ελάτε,λοιπόν, να αντιστρέψουμε την κατάσταση που επικρατεί...ενώ οι άλλοι μας κάνουν τη ζωή ποδήλατο, εμείς θα παίρνουμε το ποδήλατο και θα κάνουμε βόλτες :)

spyros1000 είπε...

ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΕΙΧΑ ΣΠΑΣΕΙ 2 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΕΡΙ,ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΔΕΞΙ ΣΤΟΝ ΚΑΡΠΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΟΣ...
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΦΗΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 11(ΟΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΑΚΑΤΕΥΤΕΙ,ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΒΓΑΛΜΕΝΟ ΓΟΝΑΤΟ,32 ΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΛΟΒΟΥ,ΤΟ ΑΥΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ)...
ΕΙΧΑ ΠΕΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΣΕ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΦΡΑΧΤΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ.

spyros1000 είπε...

Το περασμένο Σάββατο 07 Ιουνίου 2008, βραδινή ώρα, γύρω στις 22:00, ένας ασυνείδητος οδηγός παρέσυρε, τραυμάτισε σοβαρότατα και εγκατέλειψε στο δρόμο την ξαδέλφη μου Κατερίνα Τσιγαρίδα, καθώς εκείνη διέσχιζε την διάβαση της στάσης Μετρό «Μεγάρου Μουσικής» επί της Βασιλίσσης Σοφίας, στο ρεύμα καθόδου με κατεύθυνση το «Hilton».
Παρακαλώ θερμά την προώθηση του μηνύματος προς πάσα δυνατή κατεύθυνση για τον εντοπισμού του οδηγού.
Αν οποιοσδήποτε γνωρίζει ο,τιδήποτε, παρακαλώ να επικοινωνήσει με την Δ/νση Τροχαίας Καισαριανής ή στα τηλέφωνα 6944 469 667 και 6949 076 887.

stalamatia είπε...

Φαραόνα
Φύρδην Μίγδην
Και η ζωή συνεχίζετε με πολλά χιλιόμετρα την ώρα τόσο γρήγορα που έγινε η ζωή ποδήλατο.

stalamatia είπε...

Μουζούρα
Τώρα άλλαξαν οι εποχές ε?Ούτε πδήλατα ούτε μοτορούες τουλάχιστον στη Κύπρο,μόνο το αυτοκίνητο έχει πέρασει δυστυχώς.
Δοκισίσοφη
Άσε παιδί μου τον εαυτό σου να γράφει αυτά που θέλει και μην μου τα σβήνεις.

stalamatia είπε...

entelech
'Οπως τα λες είναι
Ιμάτζινε
Και αθλητής ποδηλάτης ε?Στην Αθήνα το
χρησιμοποιείς καθόλου?
Προφήτη
Μακάρι να γυρίσει ο κόσμος στα ποδήλατα αλλά έτσι όπως πήξαμε στα αυτοκίνητα χλωμό το βλέπω παρόλο που κάτι άκουσα για ποδηλατοδρόμους στην Αθήνα.Μπορεί να φτιάξουν το θέμα είναι να τους σεβαστούν.
Σπύρο έμεινε τίποτα που δεν έσπασες? Τι λαχτάρες θα τράβηξε και η μάνα σου!!.Ελπίζω να είσαι φρόνιμος τώρα και να προσέχεις με το ποδήλατο σου.Λυπάμαι πολύ για τη ξαδέλφη σου και μακάρι να πιάσουν τον ασυνείδητο οδηγό.

jf είπε...

Τι μου θύμησες κι εμένα, Σταλαματιά! Το μαύρο αντρικό ποδήλατο του πατέρα μου, που το καβαλούσα -τρόπος του λέγειν δηλαδή- αφού μια σταλιά ήμουν και τα δυο μου πόδια ήταν στη μια μεριά του ποδηλάτου!!

Νάσαι καλά για τις αναμνήσεις που μας προσφέρεις

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Καλό μεσημέρι ,πέρασα ναπω ένα γειά μα έλειπες καλλές διακοπές μάλλον!

stalamatia είπε...

jf
Καλωσόρισες τώρα ο κόσμος θα θυμάτε ποιό ήταν το πρώτο τους αυτοκίνητο,μπορεί τα πιο παλιά χρόνια ο κόσμος να είχε πιο λίγα αγαθά, αλλά ένα είναι σίγουρο έχει πιο όμορφες αναμνήσεις, από ότι θα έχουν κάποτε οι νέοι μας έτσι όπως έχει γίνει η ζωή.

spyros1000 είπε...

ΟΛΑ ΚΑΛΑ,ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ?

dokisisofi είπε...

1,2,
1,2
test

dokisisofi είπε...

(ευχαριστώ που δε με μποϊκόταρες)

Aceras Anthropophorum είπε...

To τελευταίον μου ποστάκιον το αφιερώννω στην Μονάχους τζαι στην Σταλαμαθκιάν που τους αρέσκουν τα φκιορούθκια

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Πέρασα να πω ένα γειά ,ελπίζω να είσαι καλά!

MonachusX2 είπε...

Σταλαματιά μου, σόρι που αμέλησα τόσο πολύ να σε επισκεφτώ. Νάσαι καλά με τις ωραίες σου αναμνήσεις. Αν έρτεις Κύπρο τούτο το καλοκαιρί, θέλω πολλά να σε γνωρίσω.

spyros1000 είπε...

ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ,ΟΛΑ ΚΑΛΑ?