Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Αυγουστιάτικο φεγγάρι


9 σχόλια:

Diasporos είπε...

Πού;

(Στο χωριό σου είναι?)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Από τις πιο δύσκολες λήψεις, η σελήνη.. Πολύ όμορφες φωτογραφίες!
Καλή εβδομάδα!

Leni είπε...

Ήταν ένα από τα πράγματα που μου είχαν λείψει στην αιώνια συννεφιασμένη Ινγκλετέρα, το φεγγάρι. Ωραίες φωτό σταλαματιά!

stalamatia είπε...

Διάσπορε
Είναι εδώ στην Ελλάδα βγήκα μια μέρα στο μπαλκόνι το είδα και το φωτογράφισα .

Ανεμοσκορπίσματα
Καλωσόρισες στη γειτονιά μου σ'ευχαριστώ.

Λένι
Θα ξαναβγάλω αφού σου έλειψαν εδώ φαίνετε πολύ ωραία το φεγγάρι στις διάφορες φάσεις του.

Ανώνυμος είπε...

Το ίδιο φεγγάρι έβλεπα κι εγώ από το μπαλκόνι μου...
(το κακό ήταν ότι το έβλεπε και η γειτόνισσα)... χε χε χε...

ruth_less είπε...

Κι εμένα μου λείπει το φεγγάρι.
Όχι δεν ζω στην Νέα Υόρκη ή στην Αγγλία....
Στη Λευκωσία ζω, σε σπίτι περιτριγυρισμένο από πολυκατοικίες!

Πολύ όμορφες φωτογραφίες Σταλαματιά μου.

stalamatia είπε...

Μπλογκούλη
ΩΧ
Εγώ μόνη μου το έβλεπα και πολύ ρομαντικά.........άπλωνα τη μπουγάδα.

Ρου θλες
Θα σου βάζω εγώ φεγγάρια,
Υ.Γ.
Τελικά πόσο μικρός είναι ο κόσμος ε?

Greekstories είπε...

Κι' εγω εβλεπα το φεγγαρι στην Γερμανια αυτες τις νυχτες Σταλαματια μου και το λατρευω. Θα 'ναι μαλλον απ' τα τελευταια που θα δω αυτο τον χρονο πριν μπει για καλα ο γερμανικος χειμωνας.

Ηλιας Κ. είπε...

ολοι μαγευονται απο το γεματο φεγγαρι.. ποτε δεν το αγαπησα εγω

το κυνηγι της τελειοτητας της καμπυλης του φεγγαριου, ποτε δεν απασχολησε το μυαλο μου

αυτο το φεγγαρι ειναι ο φιλος μου. το μισο φεγγαρακι, σαν τις μισες χαρες μας.. που τις φυλαμε στο μερος της καρδιας κ τις πιπιλαμε για να βαστηξουν.

σαν τη φετουλα το πορτοκαλι μετα απο μια παγωμενη τεκιλα

που δε δειχνει μεγαλοπρεπεια αλλα καρτερικοτητα

Μου εβαλες ιδεες Σταλαγματια... μαλλον ηρθε η ωρα να αποτισω τις τιμες στον χρονια τωρα βραδυνο μου φιλο