Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Βρέχει βρέχει και ποτίζει


Έχει τρεις μέρες που βρέχει ,το κρύο έχει γίνει πιο έντονο ,έχει και μια σχετική υγρασία. Μπορεί ο καιρός να είναι μελαγχολικός αλλά δεν βαριέσαι φτάνει που βρέχει και ποτίζετε η γη. Τώρα θα μου πείτε ποια γη ,εντάξει στη Αθήνα το νερό της βροχής θα ξεπλύνει λίγο τη μαυρίλα από τα καυσαέρια ,καλό θα κάνει βέβαια αν και το νερό που θα κυλήσει στους υπονόμους θα είναι μολυσμένο, αλλά τι να γίνει χώμα δεν υπάρχει πουθενά να ποτιστεί η γης. Εδώ όμως που είμαι, στην επαρχία θα ποτιστεί η γη, υπάρχει ΧΏΜΑ ακόμα που όταν πέφτουν οι πρώτες σταλαγματιές μυρίζει ,μυρίζει τόσο που μου κόβετε η ανάσα,παρόλο που είμαι μια σταλαγματιά πάντα μου κόβει την ανάσα.
Ο λόγος που γράφω για τη βροχή είναι γιατί διάβασα κάτι στο φίλο μου τον Διάσπορος σχετικά με τις λιμνούλες που δημιουργούνται στις άκρες του δρόμου εκεί που ίσως υπάρχει μια λακκούβα και που όταν έχει πολύ παγωνιά δημιουργείτε μια λεπτή κρούστα πάγου. Όταν ήμουν μικρή τέτοιες λακκουβίτσες είχε πολλές στο δρόμο που πήγαινα για το σχολείο,πήγαινα πολύ προσεκτικά και με την μύτη του παπουτσιού μου έσπαγα την κρούστα χωρίς να βραχεί το παπούτσι. Δεν ξέρω γιατί αλλά ήταν μεγάλη ευχαρίστηση αν έβρισκα και τώρα το ίδιο θα έκανα.
Μικρές χαρές που τώρα δεν τις βρίσκεις. Αυτές τις μέρες που βρέχει δεν ξέρω πως έχουν φτιάξει αυτούς τους δρόμους αλλά πρέπει να κάνω άλματα για να διασταυρώσω ένα δρόμο. Ενώ έχουμε φαρδιούς ωραίους δρόμους όταν βρέχει το νερό κάτω από το πεζοδρόμιο και από τη μια πλευρά του δρόμου και από την άλλη παρόλο που τρέχει προς την θάλασσα ,(γιατί να το μαζέψουμε έχουμε πολύ) έχει φάρδος ένα μέτρο και βάλε και εσύ θέλεις να κατέβεις από το πεζοδρόμιο για να περάσεις απέναντι ,ε λοιπόν εδώ σε θέλω κάνω που λέτε το σάλτο μου και άντε τα καταφέρνω, τώρα πρέπει να κάνω το άλλο σάλτο για να ανέβω στο απέναντι πεζοδρόμιο ναι δεν γίνετε να πηγαίνω στη μέση του δρόμου γιατί τ' αυτοκίνητα ή θα με πατήσουν ή θα με κάνουν παπί. Έχω υπολογίσει έξι σάλτα το πρωί έξι το απόγευμα τι λέτε δεν θα είμαι έτοιμη για τους ολυμπιακούς του 2012?Στη τσέπη μου έχω το χρυσό. Εύχομαι να βρέξει και στη Κύπρο και όλοι να κάνετε τα σάλτα που κάνω εγώ΄ώ για να πάω στη δουλειά,εντάξει δεν είναι το ίδιο με τη κρούστα του πάγου αλλά έχει μια περιπέτεια θα πέσω μέσα στα νερά δεν θα πέσω?.

14 σχόλια:

ruth_less είπε...

Τι καλά που σας βρέχει Σταλαματιά μου... και πόσο ζωντάνεψες τις εικόνες όλες με τις λέξεις σου. Μου αρέσει πολύ η βροχή. Σε αντίθεση με άλλους που μελαγχολούν κλπ (γιατί πάντα είμαι σε αντίθεση; ιδού η απορία) εμένα με γεμίζει αισιοδοξία.

Όταν ήμουν μικρή, μοναχοπαίδι ούσα (το λένε αυτό ακόμα; δεν ξέρω...)η μητέρα μου ήταν υπερ-προστατευτική: "μην παίξεις με τα χώματα και λερωθείς", "μην πατήσεις μέσα στα νερά και θα αρρωστήσεις"... (παραδόξως δεν έγινα μαμμόθρεφτο!).

Και να τώρα, με αφορμή τα λόγια σου, μου βγήκε το παιδικό απωθυμένο: θα αγοράσω κι εγώ γαλότσες και στην πρώτη βροχή θα πλατσουρίσω μέσα σε όσες περισσότερες λακούβες βρω!!! Μα τι τέλεια εικόνα.

Σε ευχαριστώ Σταλαματιά μου...

Καλή προετοιμασία για το 2012. Πού ξέρεις, μπορεί και να έχεις ανταγωνισμό!

spyros1000 είπε...

εδω στην αλεξ/πολη παντως υποδεχθηκαμε την βροχη με ενθουσιασμο..
μυρισε το χωμα,αν και βρεχει απο προχθες και δημιουργησε καποια προβληματακια,καλα ειναι να σταματησει καποια στιγμη...

e-ioannis είπε...

Τα παιδικα μας χρονια
ειναι αλησμονητα !
οταν πας στους ολυμπιακους
θα ερθω να κανω κερκιδα
για να παρεις το χρυσο
αν και το εχεις σιγουρο !!!

rose είπε...

η χαρα της ζωης εισαι σταλαματια μου

σωστό περιβολι

τις γαλοτσες μου θα ψαξω να τις βρω και εγω αν και προτιμω να σας πω την αληθεια να φορώ χαμηλα παπουτσια και να μπω σε λαντούα, να γεμισουν νερά και σαν περπατώ να τα ακούω να κάνουν πλατς, πλάτς!

χε χε

Ανώνυμος είπε...

Πολύ γέλασα με τα (12!) σάλτα, Σταλαματιά, νά 'σαι καλά. :)))

Όταν έβρεχε, ένα από τ' αγαπημένα μας παιχνίδια, ήταν ο πικινός (το κουτσό) με λαστιχένια μποτάκια, χοροδοπηδήματα και προσγειώσεις μετά μανίας στις λαντούες (λιμνούλες).

Τι τραβάγαν κι αυτές οι μαμάδες μετά με τα λασπωμένα μας ρούχα...

Σοφία Αρμελινιού είπε...

Μα πού είσαι και βρέχει τρεις μέρες; Στον Πειραιά που είμαι εγώ έβρεξε ένα απόγευμα κι ένα πρωί. Ε, καλοί είμαστε για το Νοέμβριο!!

Είμαι παθούσα των λακούβων, πονομένη ιστορία!!! Έχω γίνει λούτσα αρκετές φορές από παρερχόμενα οχήματα....

Τι μου θύμισες τώρα...Όταν ήμασταν μικρά παιδιά στη Σίφνο, η μάνα μας μας ξεσήκωνε να περιμένουμε τη βροχή για να μυρίσει ο τόπος...Τι ευωδιά είναι αυτή της βροχής... Κάτι άλλο που της άρεσε και το κάναμε όλοι μαζί ήταν να ξαπλώσουμε νωρίς, να σβύσουμε τα φώτα, να μη μιλάμε και να ακούμε την αύκλα (=το λούκι) καθώς έσταζε σιγά σιγά το νερό.......

stalamatia είπε...

Ρούθι μου και σε μένα αρέσει η βροχή ,σιγά μην περιμένω τη βροχή για να μελαγχολήσω!!!
Νάχα και ένα τζάκι!!!Εγώ τη βρίσκω μια χαρά και στο σπίτι κλεισμένη.
Τράβαγες ζόρι έ σαν μοναχοπαίδι?
Εγώ ήμουν η μικρότερη από άλλα τρία αδέλφια και όπως καταλαβαίνεις έκανα ότι ήθελα ,χώρια οι φιλενάδες το βράδυ μαζευόμασταν στο σπίτι.
Στούς ολυμπιακούς και εσύ χμ εγώ όμως θα είμαι με τα χρώματα της Ελλάδας ,αφού δεν με αφήνουν να ψηφίζω στη Κύπρο (κοίτα να δεις που το πάω χι χι χι ) και θα φάτε τη σκόνη μου.Φιλούθκια κυπριακά.

stalamatia είπε...

Σπύρο είδες τι όμορφα είναι όταν μυρίζει χώμα?Δεν πειράζει ας έχουμε μικροπροβλήματα φτάνει να βρέχει.Θα ποτιστεί η γη και την άνοιξη που θα πρασινήσει ο τόπος θα βγάλεις την κόρη σου βόλτα και θάναι μια ομορφιά.

Ιωάννη
Ωραία να κάνουν κερκίδα για σένα ελπίζω να δυναμώσει η βροχή για να κάνω τα άλματα αύριο.Προπόνηση!!!!.

stalamatia είπε...

Ρόουζ
Πλάτσα πλούτσου και μετά γκούχου γκούχου , βάλε όμως εσύ τη γαλότσα και μπορεί να βρέξει.Αν όχι πάλι θα κάνεις πλάτσα πλούτσα θα φροντίσει η ζέστη γι'αυτό. Ματς μούτς.

Λεμέσια
Πως λέμε σάλταρα τελείως? Αυτό !Πραγματικά μες τη λάσπη,τώρα ούτε λάσπη ούτε λαντούες,μόνο μαυρίλα.Σε φιλώ.

stalamatia είπε...

twinkle
Καλωσόρισες στη γειτονιά μου.
Αχ πολύ όμορφο αυτό που έκανε η μαμά σου ,είδες τι όμορφη ανάμνηση σου δημιούργησε? Να ακούς το νερό που τρέχει από το λούκι!!.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Κάποτε πέρασε ένα αυτοκίνητο δίπλα μου και με έκανε..μαύρη απο τη λάσπη του λερωμένου νερού.

spyros1000 είπε...

kaLO SAV/RIAKO

Maria Tzirita είπε...

Πού είσαι Σταμαματιά μου και βρέχει τόσο πολύ; Γιατί εδώ στην Αθήνα τόση βροχή δεν έχουμε δει, αλλά ούτε και στην Κύπρο βέβαια απ'όσο ξέρω!

eirini είπε...

Εδώ πάνω σήμερα κάνει πολύ κρύο!!! Χιονιάς! Μ'αρέσει ο χειμώνας αλλά η κατάσταση όταν βρέχει είναι πάντα απελπιστική! Το περιέγραψες πάρα πολύ όμορφα και με μεγάλη ακρίβεια, χαχαχα!!! Έτσι είναι... συνέχεις πρέπει να κάνεις σάλτα για να ανέβεις και να κατέβεις τα πεζοδρόμια!!!
Για τους ολυμπιακούς δεν σε φοβάμαι!!! Είμαι σίγουρη για σένα! Άμα βρέξει κιόλας θα είσαι στο στοιχείο σου!!!
Σταλαματιά μου καλή, καλησπέρα!!!