Την αμαρτία μου θα την πω ,μου αρέσουν οι κούκλες από τον καιρό που ήμουν μικρή είχα μεγάλο κόλλημα με τις κούκλες και αυτό ήταν μεγάλο πρόβλημα για την μάνα μου. Ήταν μεγάλο πρόβλημα για την μάνα μου γιατί όταν πηγαίναμε σε κανένα πανηγύρι (και στην περιοχή μας ήταν αρκετά) ήξερε ότι θα χτυπιέμαι κάτω μέχρι να μου πάρει κούκλα ( τέτοια γαϊδούρα ήμουν ,πως λένε οι (καλαμαράες ) σόρυ οι Ελλαδίτες φίλοι μου όταν θέλουν να παρομοιάσουν κάποιο με γαϊδούρι(κυπριακό γαϊδούρι είσαι?) ε λοιπόν τέτοιο γαϊδούρι ήμουν ΚΥΠΡΙΑΚΌ όνομα και πράμα.
Είχε δεν είχε λεφτά η μάνα μου εγώ στο χωριό χωρίς κούκλα δεν γύρναγα!!
Την χρονιά που θα πήγαινα στο δημοτικό πήγαμε σε ένα πανηγύρι με σκοπό να πάρουμε και τσάντα για το σχολείο( χμ δεν λογάριαζαν καλά) τσάντα??? κούκλα!!!! περνάμε που λέτε μπροστά από μια τέντα με παιχνίδια (ήταν και γεμάτος ο τόπος με παιχνίδια} το θυμάμαι σαν τώρα ήταν μέσα στο περίβολο της εκκλησίας} ε ρε μάνα μου και τις βλέπω ήταν δυο μαζί ,όχι μια, δυο!! .Ήταν μια νοσοκόμα και ένας νοσοκόμος μαζί στο πακέτο, με τις άσπρες τους στολές ήταν τρέλα. Αυτές θέλω !! κόρη μου θα πάρουμε τσάντα για το σχολείο, τώρα μεγάλωσες. Εγώ θέλω την νοσοκόμα και τον νοσοκόμο που είναι και η νούνα μου και ο τατάς μου ( τατάς= νονός) . Πάτημα εγώ και καλά ήταν και η νούνα μου και ο τατάς μου νοσοκόμοι, τουτέστιν να πάρουμε τις κούκλες και τσάντα δεν χρειάζεται!!!! Μυαλό ξουράφι .Όχι δεν θα πάρουμε την κούκλα θα πάρουμε τσάντα!!!
Κούκλα!!!! αααααααα... ( όχι ξύλο δεν είχε), να χτυπιέμαι εγώ κάτω,να με κοιτάνε όλοι, τι να έκαναν? Μα ναι μου πήραν τις κούκλες, με την σχολική τσάντα δεν θυμάμαι τι έγινε ,πάντως με τσάντα πήγα στο σχολείο,θα πήραμε καμιά φτηνή, σιγά μη σκοτιζόμουν.Αχ ακόμα τις θυμάμαι, τις είχα στην ντουλάπα και τις έβγαζα, τις καμάρωνα και μετά τις ξανάβαζα μέσα σε αυτές δεν έραβα ρουχαλάκια γιατί είχαν τη στολή τους,σε άλλες έραβα .Όταν έφυγα από το χωριό μου τις άφησα εκεί, καθώς και μια άλλη που κάθε λίγο τις έφτιαχνα ρουχαλάκια. Πόσο ήμουν 17 χρονών!!!Τέτοια γαϊδάρα. Τώρα από ντροπή δεν αγοράζω ,μεγάλωσε και η κόρη μου και δεν έχω δικαιολογία!1 χα χα χα ¨.
Όταν γίναμε πρόσφυγες και την επόμενη χρονιοά είχα τα γενέθλια μου 18 χρονών η αδελφή μου με ρώτησε τι να μου πάρει και εγώ την πήγα σε ένα μαγαζί που είχε διάφορα πράγματα και της έδειξα μια κούκλα που μου άρεσε και μου την αγόρασε πολλά χρόνια μετά της άλλαξε τα φώτα η κόρη μου ,αλλά δεν με πείραξε καθόλου γιατί ήταν κάτι δικόμου που το χάρισα στην κόρη μου με πολύ πολύ αγάπη.
12 σχόλια:
Τι μου θύμησεες Σταλαματιά μου.
Κι εγώ είχα κάτι λίγες κούκλες μικρή (ποια δεν είχε έστω μία;) και τις φύλαγα στο συρτάρι ενός παλιού γραφείου που είχαμε και μια μέρα το συρτάρι κόλλησε και δεν ξανάνοιξε. Και από τότε δεν τις ξαναείδα. Έκλαια τες πολλύ καιρό.
:)
Παιδικές νοσταλγίες...
Kαλό Σ/Κύριακο να έχεις
Κυπριοπούλα!
Καλημέρα!
Πολύ όμορφο, 'κουκλίστικο' κείμενο! Σε έβαλα και στα link!
Πολύ όμορφες αναμνήσεις Σταλαματιά μου! Μ'αρέσει η επιμονή σου όταν θέλεις κάτι! 17χρονών... λίγο μεγάλη δεν ήσουν για κούκλα;!!! χαχα!
Φιλάκια!
Υ.Γ Αυτό που είπες... κυπριακό γαϊδούρι, πρώτη φορά τ'ακούω!
Όταν ήμουνα μικρή κολυκλες υπήρχαν πλαστικές χωρίς μαλλιά ή κάτι τυπικές μεγάλες με μαλλιά σαν τζίβα.Τότε μου έστειλαν απο Αμερική μια φίλη της μαμάς μου μια κούκλα που ούτε την είχαν δει στην Ελλάδα , έκλεινε τα μάτια της , είχε γόνατα, περπατούσε και έλεγε..μάμυ καταλαβαίνεις τι έγινε.Την είχα μέχρι που μεγάλωσα και έγινα μαμά μέχρι που μια κοπέλα που είχα για καθαριότητα όταν κάποτε βάψαμε την ..πέταξε γιατί την νόμισε χαλασμένη..έκλαιγα για πολύ καιρό.
Να μας λες κι άλλες αμαρτίες σου να σε συγχωρούμε... :))
Νάχεις μιαν καλή Κυριακή
Λένη
Κόλλησε το συρτάρι?Αφού ήταν παλιό γιατί δεν το έσπαγες λίγο? Εγώ θα τις είχα βγάλει χαχαχα.
Πρωτόπλασε
Καλωσόρισες στη γειτονιά μου όμορφες αναμνήσεις .Καλή βδομάδα σου εύχομαι.
Φοίβο
Καλωσόρισες κουκλίστικο και κοριτσίστικο .αμα σου πω ότι έπαιζα και ππιριλιά?(βόλους).Ευχαριστώ που πέρασες και εγώ σε έβαλα στα λινκ.
Ειρήνη
Τα γαϊδούρια στη Κύπρο είναι μεγαλόσωμα ,γι'αυτό παρομοιάζουν μερικούς ανθρώπους σαν κυπριακά γαϊδούρια δηλαδή μεγάλα γαϊδούρια .Είναι να μην με πιάσει το πείσμα όταν θέλω κάτι θα το κάνω,τώρα όμως όχι με κλάματα .Ούτε με πονηριές απλά το κάνω μόνη μου δεν περιμένω από κανένα. Φιλούθκια.
Αχτίδα
Εβαψες το σπίτι και την έβαψε και η κούκλα σου.Αλλα παιδιά δεν είχαν ποτέ παιχνίδια ,παρόλη τη φτώχια μας είμαι ευχαριστημένη από τη παιδική μου ηλικία.
Ζαμανφου
Πως λένε αμαρτία ξομολοημένη ουκ και εστί αμαρτία? χαχαχα.Αμην.
ευτυχώς που δεν είναι στυλ μπιμπι μπο
Φλούφλη τις μπιμπιμπο τις είχε αργότερα η κόρη μου .χαχαχα
Μη νομιζεις...κι εγω μετα τα 15 επαψα να παιζω με κουκλες...οχι οτι αν κατσει η φαση δεν θα παιξω αι σημερα!!
Δημοσίευση σχολίου