Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Μνήμες σκόρπιες

Το Φθινόπωρο  μπήκε για τα καλά , βρέχει κάνει και λίγο κρύο,ήδη οι πυτζάμες φορέθηκαν  καθώς και η κουβέρτα .
 Οι φόρμες φορέθηκαν και πάνε οι βερμούδες ,το Φθινόπωρο μου θυμίζει,  μάλλον  δεν μου θυμίζει γιατί για να θυμηθείς κάτι πρέπει να το ξεχάσεις ,καλύτερα μου φέρνει πιο έντονα  στο μυαλό το χωριό  μου.
  Θυμάμαι που αγοράζαμε τα πρώτα χειμωνιάτικα πράγματα ,όπως τις παντόφλες τις χειμωνιάτικες τις κλειστές συνήθως ήταν καρώ με γουνάκι γύρω γύρω,Η Μάνα μου μου έραβε και πυτζάμες φανελένιες .Οι πρώτες βροχές μύριζαν χώμα ,που και που σχηματίζονταν μικρές λιμνούλες (λάντες ) που αργότερα το χειμώνα πάγωναν και  μου άρεσε να πιέζω με τη μύτη του παπουτσιού  μου χωρίς να βραχεί το πόδι,(κομματάκι δύσκολο) γιατί τα έκανα μούσκεμα.
  Τι κάθομαι και θυμάμαι ,θα πει κανείς ότι δεν έχω άλλες έννοιες  ,δεν βαριέσαι ξεφεύγει λίγο το μυαλό.
 Δεν ξέρω πως νιώθουν τη μυρωδιά οι καινούριοι ένοικοι του χωριού μου που κακά τα ψέματα έχουν παλιώσει πιο πολύ από εμένα εκεί.Ο πρόεδρος λέει ότι λύση χωρίς επιστροφή της Μόρφου δεν γίνετε,ίσως προλάβω και κάποτε ξαναμυρίσω τη πρώτη βροχή όπως παλιά ξαναδώ τις στάλες  να πέφτουν από τις πορτοκαλιές και να λάμπουν τα φύλλα όταν ξεπροβάλλει ο ήλιος ,ακόμα μπορεί να ξαναπιέσω με τη μύτη του παπουτσιού μου τη παγωμένη λιμνούλα,εδώ που τα λέμε και ξυπόλυτη θα τη πίεζα φτάνει να ήμουν εκεί.

14 σχόλια:

Νάσια είπε...

νοσταλγικό, γλυκό, συγκινητικό...

Λεμέσια είπε...

"...στάλες να πέφτουν από τις πορτοκαλιές και να λάμπουν τα φύλλα όταν ξεπροβάλλει ο ήλιος..."

Τι όμορφη περιγραφή, σπαρταράει...

jf είπε...

Αχ! βρε Σταλαματιά... δε θα απαλλαγούμε ποτέ από αυτά τα συναισθήματα που μας προκαλούν αυτές οι εικόνες!

Ανώνυμος είπε...

Θα την ξαναμυρίσεις την πρώτη βροχή όπως παλιά.
Θα ξαναδείς τις στάλες να πέφτουν από τις πορτοκαλιές και να λάμπουν τα φύλλα όταν ξεπροβάλλει ο ήλιος.
Και θα ξαναπιέσεις με τη μύτη του παπουτσιού σου την παγωμένη λιμνούλα.
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο είμαι πολύ σίγουρος ότι θα συμβούν όλα αυτά...
Μέχρι τότε να είσαι καλά να νοσταλγείς και να χαρίζεις σε όλους εμάς αυτές τις όμορφες εικόνες.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφες εικόνες. ΄Οσο πιο όμορφες τόσο πιο πολύ μας πληγώνουν.

Εμείς ούτε ομπρέλλες είχαμε τότε και τρέχαμε για το σχολείο πρωϊ και απόγευμα, αφού κάμναμε σκέπαστρο με μια ..... σακκούλλα.

DaisyCrazy είπε...

Αχ σταλαματιά μου εύχομαι απ'τα βάθυ της καρδιάς μου να γυρίσεις! Όλοι όσοι έχουν αυτό το βαθύ πόθο να πάνε πίσω.

stalamatia είπε...

Νάσια μου
Καλωσόρισες στη γειτονιά μου και σ'ευχαριστώ.


Λεμέσια μου
Σπαρταράει σαν τον πόθο της καρδιάς μας για τους σκλαβωμένους τόπους μας.

stalamatia είπε...

Ζαμανφου μου
Μα εν τόσα πολλά αυτά που μας φέρνουν στο νου αυτά που χάσαμε!!τόσα πολλά !!!.

Bd μου

Καλωσόρισες και συ στη γειτονιά μου
Μακάρι να είναι όπως τα λες ,έχουμε απογοητευτέι τόσες πολλές φορ΄ς που πια που η πίστη μας εξαφανίζετε σιγά σιγά και μένει μόνο μια ελπίδα αχνή.

stalamatia είπε...

Ανώνυμε μου
Όποιος και να είσαι καλωσόρισες.
Πάντα ότι αγαπήσαμε είναι που μας πληγώνει.
Ούτε εμεις είχαμε ομπρέλλες τότε που ήμασταν μικρά ,παπί γινόμασταν.

Νταίζη μου

Μακάρι να πιάσουν οι ευχές σου για όλους,ευχαριστώ πολύ.

ElenaG είπε...

Σταλαματιά μου χλωμό το βλέπω...
Δεν ξέρω οι άλλοι που βρίσκουν την αισιοδοξία...
Όταν ακούς τα σαΐνια που μας κυβερνούν (και που φυσικά έχουμε ευθύνη γιατί εμείς τους ψηφίζουμε!)
Απελπίζεσαι!!!
Όσο για την προηγουμενη ανάρτηση σου...
πραγματικά έχουμε γούστο!!!
Γιορτάζουμε ανεξαρτησία!!!
Την μιση την δώσαμε στους Τούρκους
Το μισό του μισού δεν καταφέραμε να το πάρουμε ποτε πισω
από τους Εγγλέζους
και στο υπόλοιπο μισό του μισού όπου νάσαι δεν θα βρίσκεις Κυπραίο!...αυτά για την πολιτική μας...
μάλλον για την μη πολιτική μας!!!

"ζαχαρούλα.." είπε...

είσαι τυχερή που έχεις και αυτές τις αναμνήσεις... σκέψου ότι άλλο δεν έχουν μυρίσει, δεν έχουν ζήσει , δεν ξέρουν τι κλείνει μέσα της η λέξη χωριο!!
καλημέρα!

Σκουλουκούιν είπε...

Πολύ ωραίο αυτό που έγραψες. Σου εύχομαι πραγματικά να γυρίσεις, αν και δύσκολο το βλέπω έτσι όπως μας τα κάνανε και τα κάναμε κι εμείς οι ίδιοι.
Κι εμένα μου θυμίζει πολλά από τα παιδικά μου χρόνια η μυρωδιά του χώματος μετά τη βροχή.

stalamatia είπε...

ElenaG μου
Και εγώ χλωμό μέχρι ικτερου το βλέπω να βρουν λύση!!

Ζαχαρούλα μου
Καταρχήν και από εδώ οι ευχές μου Να ζήσετε να ευτυχίσετε.
Τους λείπει το χωριό αυτούς που δεν είχαν ποτέ χωριό αλλά με άλλη έννοια νομίζω.

stalamatia είπε...

Σκουλουκούι μου
Καλωσόρισες στη γειτονιά μου
Εχω την εντύπωση μερικές φορές πως οι μυρωδιές είναι ένα με το παρελθόν μας και πιο πολύ με τη παιδική μας ηλικία!!