Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

Επέτειος ή μνημόσυνο?

Συνήθως έχουμε επέτειο γάμου, επέτειο γνωριμίας ,επέτειο ανεξαρτησίας από κάποιους κατακτητές όπως είναι η επέτειος του ΌΧΙ στην Ελλάδα ,η επέτειος του 1821 .
Εμείς στη Κύπρο έχουμε επέτειο του πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου και επέτειο της εισβολής στις 20 Ιουλίου.
Πολλοί θα πείτε έχουμε και την επέτειο της ανεξαρτησίας από τους Εγγλέζους, ναι έχουμε και αυτή.
Η επέτειος του πραξικοπήματος δεν ξέρω πως θα περάσει στον πολύ κόσμο , αλλά σίγουρα αυτοί που χάσανε τους αγαπημένους τους αυτή η μέρα θα είναι μαύρη και σκοτεινή
Την επέτειο για την εισβολή ίσως να γίνουν κάποιες κινητοποιήσεις δεν ξέρω και πάλι αυτή η μέρα θα είναι μαύρη και σκοτεινή γι' αυτούς που χάσανε τους αγαπημένους τους .
Οι πρόσφυγες θα ξανακαταραστούν τους υπαίτιους (συνήθως τους πραξικοπηματίες) θα καταραστούν τους ( βρωμότουρκους) και όταν περάσει η μέρα θα περιμένουν τη λύση (όχι όλοι ,μερικοί ίσως να θέλουν τα πράγματα ως έχουν)
Εντωμεταξύ οι Τούρκοι και Τ/Κ θα έχουν τη δική τους επέτειο θα παρελάσουν θα στρίβουν τα μουστάκια τους που κατάφεραν να σκλαβώσουν τη μικρή μισή Κύπρο,την στιγμή που ο δικός τους διαπραγματευτής προσπαθεί μαζί με το δικό μας να βρούνε μια λύση για να συμβιώσουμε όλοι μαζί,τώρα πως οι μισοί θα κλαίνε και οι μισοί θα γελάνε σ' αυτή την επέτειο και συγχρόνως θα αγκαλιαστούμε και θα γίνουμε ένα ,αδελφωμένοι και καλοί γείτονες δεν ξέρω .ΜΑΚΆΡΙ.
Τελικά διερωτώμαι η πρόσφυγας έχουμε επέτειοή  μνημόσυνο?

8 σχόλια:

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Αυτή την ημέρα τη θυμάμαι με πολύ έντονη ανάμνηση.Ήμουν στην Αθήνα , φοιτήτρια ,είχε έρθει η μητέρα μου επίσκεψη και προσπαθούσαμε να γυρίσουμε πίσω στη Θεσσαλονίκη γιατί η μητέρα μου ήταν ιατρός και την κάλεσαν .Την επόμενη έκανα ώτο στοπ μέχρι το αεροδρόμιο και είδα τα φέρετρα που έφερναν με τις ελληνικές σημαίες και ξάφνου λίγο μετά η βόμβα..επιστράτευση.Πήγα και στο σταθμό για να βρω να φύγουμε και είδα τους νεαρούς φαντάρους χαμένους.Ένα με πλησίασε και μου είπε : δεν έχω κανένα να μου πει καλό ταξίδι..τον φίλησα σαν να ήταν δικός μου φίλος.Την επομένη η μητέρα μου έφυγε με ντακότα για το στρατιωτικό νοσοκομείο κι εγώ μέσω του προσκοπισμού ( ήμουν για χρόνια) έφυγα για τον Έβρο σαν νοσοκόμα .Δεν μπορούν βέβαια αυτ'ές οι αναμνήσεις να συγκριθούν με τις δικές σου μα είναι ..οι δικές μου.

Anef_Oriwn είπε...

Οι δικές μου αναμνήσεις (για τα βιώματα μου εκείνων των ημερών) είναι γραμμένα εδώ – στα links:
1. http://aneforiwn.blogspot.com/2008/07/12-15-1974_10.html
2. http://aneforiwn.blogspot.com/2008/07/15.html

Stala(g)matia,
Κάποιοι αυτές τις “επετείους” τις ονομάζουμε μαύρες, (στην ουσία κατάμαυρες είναι, πίσσα, και κόλαση)!

Anef_Oriwn
Κυριακή 12/7/2009 –12:46 μ.μ.

e-ioannis είπε...

MNHMOΣΥΝΟ ΕΙΝΑΙ !

jf είπε...

Τι σημασία έχουν οι λέξεις σε τέτοια περίπτωση?
Πες την "Επέτειο του μνημοσύνου!"

Γεια σου Σταλαματιά

Λεμέσια είπε...

35 χρόνια μετά και ακόμη πληρώνουμε τα σπασμένα. Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω, ότι έφτασαν τα πράγματα ως εκεί και δε βρέθηκε κανείς να τους σταματήσει και να αποτρέψει την παράνοια. Ήταν λίγοι, αλλά η ανοχή των υπολοίπων τους ευνόησε αφάνταστα. Σταλαματιά, είναι η επέτειος της παραλογίας...

stalamatia είπε...

Axτίδα
Να που μαθαίνω κάτι ακόμα για σένα,τότε έτρεχες και εσύ για μας.
Να είσαι καλά Αχτιδούλα.

Ανεφ
Σκοτεινές που δεν λένε να φωτίσουν ούτε και μετά από 35 χρόνια δυστυχώς.

stalamatia είπε...

Ιωάννη
Και μένα μνημόσυνο μου λέει καλύτερα.

Ζαμαν φου
Ισως δεν έχει σημασία η ονομασία του πραξικοπήματος και της εισβολής,σημασία έχει ότι τα κάναμε μαντάρα.

stalamatia είπε...

Λεμέσια
Τα πράγματα τα φέραμε ως εδώ που μου φαίνετε πως δεν πρόκειτε να διορθωθούν έστω και λίγο, ποτέ.