Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

Απολογισμός

Κυριακή σήμερα δυο μέρες πριν το 2008 .Σκέφτομαι το 2008 να κάνω πράγματα που να με ευχαριστούν μεν, να μη ζορίζομαι δε.Εδώ και δυο χρόνια τρέχω να προλάβω πολλά πράγματα και σε μια ηλικία που οι αντοχές δεν είναι όπως πριν 30 χρόνια.Βέβαια μπορώ να πω ότι τα κατάφερα αρκετά καλά έχω αυτό το κακό ή καλό να το πω όπως το πάρει κανείς, γιατί πολλές φορές καταφέρνουμε πλλά πράγματα που βάζουμε σαν στόχο αλλά σίγουρα αρκετές φορές είναι εις βάρος άλλων, μπορεί και πιο σημαντικών.
Το 2008 να είμαστε καλά θα τελειώσω το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας που ισοδυναμεί με 3 τάξεις γυμνασίου , όποιος θέλει μπορεί να πάει και στο νυκτερινό λύκειο 4 χρόνια ,που είναι μεν ελαστικό σχετικά με τα μαθήματα ,αλλά προϋποθέτει για μένα τουλάχιστο να φεύγω από το σπίτι μου για άλλα 4 χρόνια από το πρωί 7 η ώρα μέχρι τις 10 το βράδυ.
Μέχρι τώρα για 2 χρόνια κανείς από το σπίτι δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε για το φαί που δεν ήταν στην ώρα του ή και ανύπαρκτο ούτε για το σιδέρωμα ούτε για τίποτα,δεν προλάβαινα να δω 2 φίλες καμιά φορά ούτε το σύζυγο είχα γίνει ρομπότ.
Όπως καταλαβαίνετε άρχισαν οι διαμαρτυρίες όχι για το φαί ούτε για το άνω κάτω πολλές φορές του σπιτιού ,ο σύζυγος φοβάτε ότι το καμάρι του εγώ κάποια στιγμή θα τα φτύσω ε δεν είμαι και κανένα θεριό.
Τα παιδιά μου τα καμάρια μου, λένε να κάνω αυτό που θέλω αλλά η αλήθεια είναι ότι ούτε σ'αυτά προλαβαίνω να πάω στην Αθήνα που σπουδάζουν γιατί δουλεύω και τα Σάββατα και στη πολλή φούρια και τις Κυριακές .Από τη μια λέω τράβα και στο λύκειο, η λογική μου λέει κάτσε σπίτι σου και κοίτα την οικογένεια σου,τρελλοπενηντάρα.
Εγω έχω και τρίτη λύση να είμαστε καλά πρώτα , το καλοκαίρι τελειώνω το δεύτερης ευκαιρίας θα σας ενημερώσω για το βαθμό και μετά πάω για βυζαντινή μουσική ενημέρωσα το καθηγητή που είναι και φίλος και μένει στο απέναντι διαμέρισμα για να προετιμαστεί ψυχολογικά χα χα χα ότι θα με έχει μαθήτρια θα μπορούσα να του το πω μετά τις γιορτές για να κάνει πιο ευχάριστες διακοπές αλλά είμαι μαζόχα.
Και θα παρακολουθώ και λίγα εργαστήρια πιθανόν αγγλικά, κομπιούτερ ή δεν ξέρω τι άλλο αυτά δεν θα μου τρώνε όλες τις ώρες τα απογεύματα και θα διαβάσω και κανένα βιβλίο
Να κάθομαι στο σπίτι και να πλέκω τη κάλτσα του στρατιώτη δε μούρχετε.Χώρια που θα έχω και πιο πολύ χρόνο για εδώ στο κομπιούτερ, τι έγινε σας τρόμαξα?
Άντε καλά να μας μπεί ο καινούργιος χρόνος και όλοι να υλοποιήσετε τα όνειρα σας .

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Εύχομαι σε όλες και όλους τους μπλόγκερς να περάσετε υπέροχες γιορτές με τα αγαπημένα σας πρόσωπα .Η καινούργια χρονιά να σας βρεί με υγεία και αγάπη.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Περιμένοντας τη σειρά σου

Σας έχει τύχει να περιμένετε σε αίθουσα αναμονής κάποιου ιατρείου είτε ιδιωτικού είτε νοσοκομείου και να έρχονται κάποιοι μετά από εσάς και να ορμούν μέσα παίρνοντας τη σειρά σας? Πολύ σπαστικό έτσι?
Εγώ όταν έχω ραντεβού με γιατρό πηγαίνω και αν ο γιατρός καθυστερεί με πελάτες μέσα οι οποίοι είχαν ραντεβού πριν από εμένα κάνω υπομονή μπορώ να πω γαϊδουρινή, είναι και κόσμος που έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και χρειάζεται περισσότερη ώρα ο γιατρός για να εντοπίσει το πρόβλημα.
Όταν όμως έρθει κάποιος ή κάποια συνήθως η κάποια και με αναίδεια θελήσει να μου πάρει τη σειρά,δεν ξέρω εσείς αλλά εμένα μου ανάβουν τα λαμπάκια,όχι δεν κάνω καυγά αλλά με ευγένεια θα πω, τώρα είναι η σειρά μου και όταν τελειώσω εγώ πάρτε όποιου θέλετε τη σειρά,αν προλάβω γιατί άμα μπει μέσα στο ιατρείο ο άλλος τρέχα γύρευε,το πολύ πολύ αν μου πάρει την πίεση ο γιατρός να την βρει κανονική εκεί που θα είναι 10-11 να τη βρει 12.
Προχθές πήγα στο κέντρο υγείας για να μου βγάλει η γιατρός ένα φρονιμίτη είχα ραντεβού 9 ώρα ,αλλά εγώ πήγα οκτώ και μισή . Μέσα ακουγόταν ο τροχός οι δυο κυρίες που περίμεναν είχαν ραντεβού και οι δυο οκτώ και μισή, η μία πέντε δέκα λεπτά δουλειά είχε μαζί της η γιατρός και πράγματι έτσι έγινε μετά.
Επίσης μέσα είχε ένα έκτακτο περιστατικό και για το λόγο αυτό θα πήγαιναν τα ραντεβού πίσω, όλα καλά τι να κάνουμε είναι και τα έκτακτα, θα μπορούσε να είμαστε εμείς σε αυτή τη θέση.Έλα όμως που ήρθε μια [κυρία]επάγγελμα δασκάλα εννέα και δέκα που μόλις είχε βγει έξω το έκτακτο, όρμησε μέσα λέγοντας έχω ραντεβού οκτώ και μισή σηκώνονται πάνω και οι άλλες δυο και οι τρεις μπαίνουν μέσα στο ιατρείο ,κοιτάει η γιατρός τα ραντεβού της και λέει στη δασκάλα εσύ έχεις μεθαύριο ραντεβού . Ναι λέει η δασκάλα αλλά τώρα έχω κενό και αν δεν τελειώσω νωρίς θα μείνουν τα παιδιά μόνα τους στη τάξη .Εγώ δεν σηκώθηκα από τη θέση μου είδα τις δύο άλλες να βγαίνουν από το ιατρείο και να μένει το κενό αέρος μισή ώρα μέσα, αφού τέλειωσε βγήκε σαν καλή δασκάλα και έφυγε χωρίς καν να πει ένα συγνώμη ή ένα ευχαριστώ που της παραχώρησαν πέντε άτομα [στο μεταξύ ήρθαν και τα άλλα ραντεβού]τη σειρά τους.Αυτή πήγε να διδάξει τα παιδιά πως να παίρνουν τη σειρά από τους άλλους ασθενείς .Κάτι τέτοιοι μου ανάβουν τα λαμπάκια ,τουλάχιστο ζήτα το ευγενικά και ανάλογα θα σε αφήσω. Εγώ δεν πόνεσα καθόλου όταν έβγαλα το φρονιμίτη ,τώρα άμα πω ότι δεν ευχήθηκα να πονέσει η δασκάλα θα είναι ψέμα .