Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008

Αγαπημένε μου βράχε.

Αγαπημένε μου βράχε που σ'εχω για πατρίδα μου,εσύ που με δέχτηκες με την πρώτη ανάσα που βγήκε από τα μικρά μου πνευμόνια εσύ που με άφησες να σε πατήσω με τα μικρά μου ποδαράκια, εσύ που δέχτηκες τα πρώτα μου δάκρυα να πέφτουν καυτά πάνω στο βραχένιο σου κορμί θέλω να σου πω ότι σε αγαπώ.
Κάποτε πήρα το κουφάρι μου και έφυγα από κοντά σου αλλά σε πήρα μαζί μου ,όπου πάω θα σ' έχω μαζί μου,εσένα που σε πρόδωσαν τα ίδια σου τα παιδιά που σε βίασαν οι κατακτητές, εσένα που οι ποιητές έγραψαν ύμνους και οι βάρδοι σε τραγούδησαν εσένα που όλοι σε πατάνε αλλά κανένας δεν γίνετε χαλί για το χατήρι σου.Σε αγαπώ όπως ήσουν κάποτε όπως είσαι τώρα και όπως θα είσαι για πάντα
Για μένα δεν έχει δυο κομμάτια να αγαπήσω για μένα ένα κομμάτι είσαι βράχε μου, δεν δέχομαι να σε μοιράσω από όποια μεριά και να είμαι .
Αγαπημένε μου βράχε στέρεψε το νερό σου και παίρνουν την αλμύρα σου για να δροσιστούν.
Κάνουν πολέμους, για χατήρι σου, σε μοιράζουν στη μέση και εσύ πονάς αλλά δεν έχει καμιά σημασία γι' αυτούς,σε θέλουν όλοι .Η δήθεν αγάπη τους για σένα σε κατέστρεψε. Δεν θα σε ρωτήσει κανένας βράχε μου, τι θέλεις εσύ, εξάλλου εσύ δεν μιλάς ,το μόνο που ακούγετε από σένα είναι τα κύματα που σπάνε πάνω στο βραχένιο σου κορμί και σε δροσίζουν.Στα γράφω όλα αυτά για να σε ευχαριστήσω που με δέχεσαι πάντα στην αγκαλιά σου σαν ένα παιδί σου.