Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Αντίο

Έμπηξα τα νύχια και σου ξέσκισα τη σάρκα ,ήθελα να πάρω μαζί μου κάτι από το κορμί σου.
Έσκυψα και μάζεψα από χάμω τους καρπούς σου ,δεν ήθελα να τους αφήσω στο έλεος των κατακτητών.
Σε αγκάλιασα και σου ψιθύρισα ,ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ και ας σε κοιτάνε ξένα μάτια κάθε μέρα.
Έφυγα και σε άφησα με πόνο στη καρδιά δεν θέλω να ξανάρθω να σε δω γιατί πονάω.
Άραγε εσύ με ένιωσες? Αν μιλούσες τι θα έλεγες στη γυναίκα που σε κοιτούσε ?
Μεγάλωσες, ψήλωσες, το κορμί σου έγινε δυνατό.
Άραγε με θυμήθηκες? Εγώ είμαι που σαν ήμουν μικρή έφτιαχνα κούνιες πάνω στα μικρά σου κλαριά.
Χαιρόμουνα τη σκιά σου και ανεχόσουν τα παιχνίδια μου σε βάρος του κορμιού σου.
Αντίο αγαπημένε μου τα μάτια μου μπορεί να μην σε ξαναδούν,από τη καρδιά μου όμως κανείς δεν θα σε πάρει.