Απολογισμός

Κυριακή σήμερα δυο μέρες πριν το 2008 .Σκέφτομαι το 2008 να κάνω πράγματα που να με ευχαριστούν μεν, να μη ζορίζομαι δε.Εδώ και δυο χρόνια τρέχω να προλάβω πολλά πράγματα και σε μια ηλικία που οι αντοχές δεν είναι όπως πριν 30 χρόνια.Βέβαια μπορώ να πω ότι τα κατάφερα αρκετά καλά έχω αυτό το κακό ή καλό να το πω όπως το πάρει κανείς, γιατί πολλές φορές καταφέρνουμε πλλά πράγματα που βάζουμε σαν στόχο αλλά σίγουρα αρκετές φορές είναι εις βάρος άλλων, μπορεί και πιο σημαντικών.
Το 2008 να είμαστε καλά θα τελειώσω το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας που ισοδυναμεί με 3 τάξεις γυμνασίου , όποιος θέλει μπορεί να πάει και στο νυκτερινό λύκειο 4 χρόνια ,που είναι μεν ελαστικό σχετικά με τα μαθήματα ,αλλά προϋποθέτει για μένα τουλάχιστο να φεύγω από το σπίτι μου για άλλα 4 χρόνια από το πρωί 7 η ώρα μέχρι τις 10 το βράδυ.
Μέχρι τώρα για 2 χρόνια κανείς από το σπίτι δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε για το φαί που δεν ήταν στην ώρα του ή και ανύπαρκτο ούτε για το σιδέρωμα ούτε για τίποτα,δεν προλάβαινα να δω 2 φίλες καμιά φορά ούτε το σύζυγο είχα γίνει ρομπότ.
Όπως καταλαβαίνετε άρχισαν οι διαμαρτυρίες όχι για το φαί ούτε για το άνω κάτω πολλές φορές του σπιτιού ,ο σύζυγος φοβάτε ότι το καμάρι του εγώ κάποια στιγμή θα τα φτύσω ε δεν είμαι και κανένα θεριό.
Τα παιδιά μου τα καμάρια μου, λένε να κάνω αυτό που θέλω αλλά η αλήθεια είναι ότι ούτε σ'αυτά προλαβαίνω να πάω στην Αθήνα που σπουδάζουν γιατί δουλεύω και τα Σάββατα και στη πολλή φούρια και τις Κυριακές .Από τη μια λέω τράβα και στο λύκειο, η λογική μου λέει κάτσε σπίτι σου και κοίτα την οικογένεια σου,τρελλοπενηντάρα.
Εγω έχω και τρίτη λύση να είμαστε καλά πρώτα , το καλοκαίρι τελειώνω το δεύτερης ευκαιρίας θα σας ενημερώσω για το βαθμό και μετά πάω για βυζαντινή μουσική ενημέρωσα το καθηγητή που είναι και φίλος και μένει στο απέναντι διαμέρισμα για να προετιμαστεί ψυχολογικά χα χα χα ότι θα με έχει μαθήτρια θα μπορούσα να του το πω μετά τις γιορτές για να κάνει πιο ευχάριστες διακοπές αλλά είμαι μαζόχα.
Και θα παρακολουθώ και λίγα εργαστήρια πιθανόν αγγλικά, κομπιούτερ ή δεν ξέρω τι άλλο αυτά δεν θα μου τρώνε όλες τις ώρες τα απογεύματα και θα διαβάσω και κανένα βιβλίο
Να κάθομαι στο σπίτι και να πλέκω τη κάλτσα του στρατιώτη δε μούρχετε.Χώρια που θα έχω και πιο πολύ χρόνο για εδώ στο κομπιούτερ, τι έγινε σας τρόμαξα?
Άντε καλά να μας μπεί ο καινούργιος χρόνος και όλοι να υλοποιήσετε τα όνειρα σας .

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Εύχομαι σε όλες και όλους τους μπλόγκερς να περάσετε υπέροχες γιορτές με τα αγαπημένα σας πρόσωπα .Η καινούργια χρονιά να σας βρεί με υγεία και αγάπη.

Περιμένοντας τη σειρά σου

Σας έχει τύχει να περιμένετε σε αίθουσα αναμονής κάποιου ιατρείου είτε ιδιωτικού είτε νοσοκομείου και να έρχονται κάποιοι μετά από εσάς και να ορμούν μέσα παίρνοντας τη σειρά σας? Πολύ σπαστικό έτσι?
Εγώ όταν έχω ραντεβού με γιατρό πηγαίνω και αν ο γιατρός καθυστερεί με πελάτες μέσα οι οποίοι είχαν ραντεβού πριν από εμένα κάνω υπομονή μπορώ να πω γαϊδουρινή, είναι και κόσμος που έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και χρειάζεται περισσότερη ώρα ο γιατρός για να εντοπίσει το πρόβλημα.
Όταν όμως έρθει κάποιος ή κάποια συνήθως η κάποια και με αναίδεια θελήσει να μου πάρει τη σειρά,δεν ξέρω εσείς αλλά εμένα μου ανάβουν τα λαμπάκια,όχι δεν κάνω καυγά αλλά με ευγένεια θα πω, τώρα είναι η σειρά μου και όταν τελειώσω εγώ πάρτε όποιου θέλετε τη σειρά,αν προλάβω γιατί άμα μπει μέσα στο ιατρείο ο άλλος τρέχα γύρευε,το πολύ πολύ αν μου πάρει την πίεση ο γιατρός να την βρει κανονική εκεί που θα είναι 10-11 να τη βρει 12.
Προχθές πήγα στο κέντρο υγείας για να μου βγάλει η γιατρός ένα φρονιμίτη είχα ραντεβού 9 ώρα ,αλλά εγώ πήγα οκτώ και μισή . Μέσα ακουγόταν ο τροχός οι δυο κυρίες που περίμεναν είχαν ραντεβού και οι δυο οκτώ και μισή, η μία πέντε δέκα λεπτά δουλειά είχε μαζί της η γιατρός και πράγματι έτσι έγινε μετά.
Επίσης μέσα είχε ένα έκτακτο περιστατικό και για το λόγο αυτό θα πήγαιναν τα ραντεβού πίσω, όλα καλά τι να κάνουμε είναι και τα έκτακτα, θα μπορούσε να είμαστε εμείς σε αυτή τη θέση.Έλα όμως που ήρθε μια [κυρία]επάγγελμα δασκάλα εννέα και δέκα που μόλις είχε βγει έξω το έκτακτο, όρμησε μέσα λέγοντας έχω ραντεβού οκτώ και μισή σηκώνονται πάνω και οι άλλες δυο και οι τρεις μπαίνουν μέσα στο ιατρείο ,κοιτάει η γιατρός τα ραντεβού της και λέει στη δασκάλα εσύ έχεις μεθαύριο ραντεβού . Ναι λέει η δασκάλα αλλά τώρα έχω κενό και αν δεν τελειώσω νωρίς θα μείνουν τα παιδιά μόνα τους στη τάξη .Εγώ δεν σηκώθηκα από τη θέση μου είδα τις δύο άλλες να βγαίνουν από το ιατρείο και να μένει το κενό αέρος μισή ώρα μέσα, αφού τέλειωσε βγήκε σαν καλή δασκάλα και έφυγε χωρίς καν να πει ένα συγνώμη ή ένα ευχαριστώ που της παραχώρησαν πέντε άτομα [στο μεταξύ ήρθαν και τα άλλα ραντεβού]τη σειρά τους.Αυτή πήγε να διδάξει τα παιδιά πως να παίρνουν τη σειρά από τους άλλους ασθενείς .Κάτι τέτοιοι μου ανάβουν τα λαμπάκια ,τουλάχιστο ζήτα το ευγενικά και ανάλογα θα σε αφήσω. Εγώ δεν πόνεσα καθόλου όταν έβγαλα το φρονιμίτη ,τώρα άμα πω ότι δεν ευχήθηκα να πονέσει η δασκάλα θα είναι ψέμα .

Στη μνήμη του Διομήδη Κομνηνού

Το κάτωθεν ποίημα το έγραψε ο ποιητής Δημήτρης Ραβανή -Ρέντη για τον δεκαεφτάχρονο Κύπριο
Διομήδη Κομνηνό που ήταν μεταξύ των φονευθέντων από τους φασίστες κατά την εξέγερση του πολυτεχνείου.
Σήμερα με μεγάλη συγκίνηση το απήγγειλα στη γιορτή που κάναμε για το πολυτεχνείο ,κάθε χρόνο αυτό το ποίημα βρίσκετε ανάμεσα στα άλλα που απαγγέλλονται .


Μεταξύ των φονευθέντων είναι ο
Διομήδης Κομνηνός ετών 17 με
βεβαρυμένον παρελθόν
Εφημερίδες-από επίσημη ανακοίνωση


Δημήτρη Ραβανή-Ρέντη


Στο Διομήδη Κομνηνό


Βεβαίως
είχε βεβαρυμένο παρελθόν ο Διομήδης

Πέντε χρονών στους ώμους του πατέρα του
φώναζε για λευτεριά στην Κύπρο
δέκα χρονών ξυπόλυτος
με μια φέτα ψωμί στην τσέπη
βάδιζε στην πορεία της ειρήνης
στα δώδεκα ζητούσε δημοκρατία

Στα δέκα επτά
μ'ένα πλακάτ στο χέρι
ψωμί- παιδεία-ελευθερία.

Οι ρίζες

Ο τίτλος δεν έχει να κάνει ούτε με τις ρίζες των δοντιών ούτε με τις ρίζες από την ομώνυμη ταινία . Έχει να κάνει με τα ελαιόδενδρα ,εδώ που μένω έχει πολλές ελιές οι ντόπιοι λένε, έχουμε τόσες ρίζες ελιές, ή πόσες ρίζες ελιές έχετε?.
Εγώ κάθε απόγευμα παίρνω το λεωφορείο για να πάω στη διπλανή πόλη, σε όλη τη διαδρομή δεξιά και αριστερά του δρόμου υπάρχουν ελιές πολλές ελιές. Συνήθως κοιτάω έξω από το παράθυρο και σιγά σιγά άρχισα να παρατηρώ τούς κορμούς των δένδρων ,όταν τις έχουν κλαδέψει έχουν κόψει τα χορτάρια είναι χάρμα οφθαλμών.Εμένα πάντα μου άρεσαν οι πορτοκαλιές ίσως επειδή το χωριό μου ήταν μέσα στα περβόλια.
Παρακολουθώντας που λέτε τις ελιές κάθε μέρα άρχισα να τις βλέπω διαφορετικά,δηλαδή να μία εκεί πέρα μοιάζει σαν νάναι μια παρέα από παιδιά έτσι όπως έχει κοπεί η ρίζα στη μέση και έχουν πετάξει γύρω γύρω κλαριά λές και κρατάνε χέρι χέρι παιδάκια που παίζουν.
Και η άλλη λίγο πιο πέρα τρείς κορμοί μαζί ροζιασμένοι σαν γριές που πιάσανε κουβέντα στη μέση του δρόμου και λέν τα βάσανα τους, είναι και μία που με θλίβει είναι ένας κορμός ίσιος και σύριζα του βγαίνει ένα κλαρί και όπως στέκονται δίπλα δίπλα νομίζεις ότι είναι μια χήρα με το ορφανό της ή κάποια που περιμένει τον ξενιτεμένο άνδρα και πατέρα να γυρίσει .Μερικές ρίζες μοιάζουν σαν οικογένεια ο πατέρας η μητέρα και δυό παιδιά όλοι σε μια ρίζα που χωρίζετε μόλις βγεί πάνω από το χώμα ,άλλες είναι μοναχικές μαραζωμένες γιατί κανείς δεν τις φρόντισε, σαν κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν κανένα και μαραζώνουν .Είναι και εκείνη η γριά που στέκετε δίπλα στον γέροντα και καρτερούν τον γιο τους που ξενιτεύτηκε πριν δέκα χρόνια και δεν τον είδαν από τότε .Αλλά είναι και οι νιόπαντροι στέκονται αντικριστά και όπως έχουν τα κλαριά ανοιχτά μοιάζουν σαν να χορεύουν κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο στα μάτια με λατρεία, έτοιμοι να ξεκινήσουν τη ζωή μαζί

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΑΣ

Ένα αγοράκι δέκα χρονών μια μέρα ρωτάει τον πατέρα του

-πατέρα τι είναι ο καπιταλίστας?
πατέρας--είσαι μικρός και δεν θα καταλάβεις
επέμενε ο μικρός και έτσι αποφάσισε ο πατέρας να πει με απλά λόγια στο γιο του τι είναι ο καπιταλίστας.

Για να καταλάβεις γιε μου εγώ που δουλεύω και φέρνω λεφτά στο σπίτι είμαι ο καπιταλίστας.
Η μητέρα σου που διαχειρίζεται τα λεφτά είναι κάτι σαν τη κυβέρνηση.
Και εσύ γιε μου είσαι ο λαός
Η αδελφή μου πατέρα τι είναι?
Η αδελφή σου είναι το μέλλον.
Και η οικιακή βοηθός μας τι είναι?
Αυτή γιε μου είναι η εργαζόμενη.
Κατάλαβες παιδί μου? Λίγο πατέρα αλλά όταν μεγαλώσω θα καταλάβω καλύτερα.
Μετά από λίγες μέρες ξυπνάει το αγόρι μέσα στη νύκτα από τα κλάματα της αδελφής του ,τι ρωτάει τι έχει, αυτή όμως μόνο έκλαιγε . Τρέχει το αγόρι στο δωμάτιο των γονιών του φωνάζοντας και βλέπει μόνο τη μάνα του που κοιμόταν, τη φωνάζει,τη ξαναφωνάζει αλλά η μάνα του ούτε που τάραξε δεν ξύπναγε με τίποτα.Τρέχει τότε στο δωμάτιο της υπηρεσίας για βοήθεια, ανοίγει τη πόρτα και βλέπει τον πατέρα του να πηδάει την υπηρέτρια, κλείνει σιγά σιγά την πόρτα και πάει κοντά στην αδελφή του που συνέχιζε να κλαίει, την παίρνει αγκαλιά και λέει.

Τώρα κατάλαβα τι σημαίνει καπιταλίστας είναι όταν ο λαός φωνάζει, η κυβέρνηση κοιμάται, το μέλλον κλαίει, και ο καπιταλίστας πηδάει τον εργαζόμενο.

Η υγιεινή σε μια δεξίωση

Εν ηξέρω αν οι άλλοι άνθρωποι έχουν το συγκεκριμένο πρόβλημα δλδ να ανακατσιούν, αλλά εγιώ έχωτο। Για παράδειγμα άμα πάω σε γάμο ,βλέπω άλλους που αφου σιαιρετήσουν το αντρόγυνο πιάνουν το λοκούμι τζιαι τρώντο αμέσως ή πιάνουν τα διάφορα ορεκτικά που τους μπουφέες τζιαι καταβροχθίζουν τα। ।Μα τσιήνα τα σιέρκα τους εν σαν να επιάασιν εκατοντάδες σιέρκα,οξά έσιει καμιά φουντάνα δίπλα που τούς νεόνυμφους τσιαι πλυνίσκουντα? Εγιώ πάντως εν είδα αλλά ούτε τσιαι πρέπει να έσιει।Όμως σκεφτείτε, την ώρα που βάλλετε βούκκο το λουκουμούι πόσα σιέρκα γλύφετε?।Ή την ώρα που το τρώτε τσιαι έρκετε ο γνωστός σας ή τσιαι συγγενής που έσιετε κάνα γρόνο να το δείτε τσιαι δώστου σιερετούρες?। Έπρεπε στα τραπέζια με τούς μεζέες νάχουν τσιαι υγρά χαρτομάντιλα να καθαρίζει ο κόσμος τα σιέρκα του οξά εν πολλά μιάλον έξοδο ? । Κάμνουν που κάμνουν τόσα άλλα έξοδα ας το κάμουν τσιαι τούτο! Εξάλλου ένας να το κάμει ύστερα εν να το κάμουν ούλλοι ।Τι να σου κάμουν οι οδοντογλυφίδες που αντικαθιστού το πιρούνι?Τσιαι μια τελευταία απορία γιατί μερικοί δοκιμάζουν ούλλους τους μεζέδες άμα παένουν σε γάμο? Εν που σίερο το στομάσιη τους? Τσιαι για σίουρα πράματα να πέρνετε μαζί σας υγρά χαρτομάντιλα ।Τσιαι όι εν δουλεύκω σε εργοστάσιο με χαρτομάντιλα .

Η διαφορά μιας κωμόπολης

Τ ο Σάββατο στις δυόμιση που σχόλασα από τη δουλειά μου έπρεπε να τρέξω να προλάβω τα καταστήματα ανοικτά για κάποια ψώνια που μου βγήκαν εκτάκτως.
Και όταν λέμε να τρέξω όχι με αυτοκίνητο ή κάποιο άλλο[ μεταφορικό ]μέσον και δεν μιλάμε για το συμπαθέστο γαϊδουράκι αλλά για ποδήλατο , μηχανάκι, και τα οποια χρησιμοποιούνται κατά κόρο από 2 έως 102 χρονών χωρίς υπερβολή εντάξει μέχρι τα 90 ποιός ζεί 102? και τούτο διότι η μικρή κωμόπολη που ζω δεν σας είπα[έχουμε και θάλασσα ο δρόμος με χωρίζει.. από αυτή] αυτό το γράφω για να ζηλέψουν μερικοί.Χμ να επανέλθω έχω αυτό το κακό να ξεφεύγω λίγο όπως έλεγα έπρεπε να ψωνίσω πριν κλέισουν τα μαγαζιά και το κακό κλείνουν την ίδια ώρα που σχολάω και εγώ .Φεύγω λοιπόν από τη δουλειά και προχωρώ για το σπίτι μου να και ο φούρνος ανταλλάσω δυό καλά λόγια με τη φουρνάρισσα παίρνω το ψωμί μου και περνάω απέναντι στο κρεοπωλείο, ο κρεοπώλης πολύ καλό παιδί αν και μαζεύει για να καθαρίσει μου κόβει τον κιμά,και για να μην τον κουβαλώ μαζί μου στο μανάβικο και στο σούπερ μάρκετ τον αφήνω εκει, για να τον πάρω γυρνώντας πάω στο σούπερ μάρκετ και τα είναικορίτσια με το χαμόγελο τους και ας είναι από το πρωϊ εκεί, κάτι ανύπαρκτο στο καρφούρ της Λεμεσού, και σε πολλά άλλα καταστήματα που μπήκα, ευτυχώς όχι όλα και για να καταλήξω και να μήν σας κουράζω όλα αυτά τα έκανα σε τρία τέταρτα με τα πόδια τώρα θα μου πείτε και τι μας νιάζει τι έκανες εσύ, μα ο λόγος δεν είναι τι έκανα εγώ ,αλλά τι όμορφα είναι να ζείς σε μια μικρή κωμόπολη που να γνωρίζεις και να καλήμερίζεις σχεδόν όλους και ας μην τούς ξέρεις όμως τους βλέπεις κάθε μέρα περνώντας μπροστά από τα καταστήματα τους ή τούς συναντάς την ώρα που πάνε και αυτοί δουλειά κάτι που δεν γίνετε στις μεγάλες πόλεις .Ξέρετε τι είναι να φέρνεις βόλτα όλη την πόλη που μένεις με τα πόδια χωρίς να κουράζεσε ? ή να κυκλοφορείς με ποδήλατο? ΤΕΛΕΙΑ .

Ο κλώνος του Κωστάκη

Είπαμε δεν ξέρουμε από πολιτική, όμως διάβασα στον πολίτη για τις συμβουλές του Παναγόπουλου στον Τάσσο για τον τρόπο που θα κινηθεί απέναντι στα ΜΜΕ । κατά τη προεκλογική περίοδο ।Ίδια τακτική με του Κωστάκη άλλοι βγάζαν τα κάστανα από τη φωτιά αυτός [κύριος?] λέτε η συνταγή να πιάσει? Χριστός κι η Παναγία.

Τα σχολεία άνοιξαν .

Πριν λίγες μέρες άνοιξαν τα δημοτικά τα γυμνάσια ,λύκεια και οι ανώτατες σχολές ।
Όλα τα παιδιά ετοιμάστηκαν με μία μαμά να τρέχει από κοντά, τα πρωτάκια συνοδεύτηκαν μέχρι την αυλή του δημοτικού μερικά και μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας από τον ένα γονέα να μην μονολωλήσω μόνο τη μαμά και παρεξηγηθούν οι πιο χειραφετημένοι μπαμπάδες।
Τα μεγαλύτερα παιδιά άλλα πήγαν μόνα τους, ή με τη γιαγιά ή με
νταντάδες κ ,τ,λ,।
Υπάρχει και μια κατηγορία [[παιδιών!]] που πρέπει να ετοιμάσει όλους τους άλλους μέσα στο σπίτι π,χ,σύζυγο, παιδιά, να πλύνει να σιδερώσει να μαγειρέψει να πάει το πρωί στη δουλειά,και το βράδυ να πάει σχολείο। χμ [και να γράψει και αμπελοφιλοσοφίες εδώ, ακριβώς εδώ]] Χθές το βράδυ κάναμε αγιασμό μαζευτήκαμε όλα τα[ παιδιά] χαρούλες αγκαλιές , μάτσα μούτσου πως κάνουν τα μικρά ?έτσι και εμείς τα πουρό ,άντε ρε καλή μας χρονιά στο νυκτερινό। .

Ρίγανη αρωματικό φυτό φυτρώνει σε ξερά και άγονα εδάφη

Μιας τσιαι έχω λλίες μέρες άδειαν ακόμη ,τσιαι είμαι σπίτι μου καταπιάστηκα με διάφορες δουλειές που τον άλλο τσιαιρό εν έχω ώρα να τις κάμω τσιαι βαρκούμαι τες τσιόλας।
Μία που τούντες δουλειές ένει τσιαι το τρύψιμο της ρίγανης που την εσύναξεν ο σύζυγος το καλοτσιαίρι । Όταν γίνετε τούτη δουλειά μοσκομυρίζει ούλλον το σπίτι τα σιέρκα μου έπλυννα τα ένα σωρό φορές τσιακόμα μυρίζουν δεν το συνιστώ σαυτούς που μετά θα πάνε ραντεβού।
Τη ρίγανη εκτός από το ψητό που τη βάζουμε για μυρωθκιά τσιαι στη σαλάτα ,τη βάζουμε και στη σάλτσα για τη πίτσαμας, στις φακές,επείσης κάμνει καλό όταν πονούμε τον λαιμό μας να βράζουμε να πίνουμε εγιώ εν ήπια είδα άλλους όμως που ήπιαν τσιαι ζιούν ακόμα επείσης βρασμένη σε χλιαρό νερό βάλλουμε τα πόθκια μας μέσα για να ξεκουραστούν μετά από μιαν κουραστικήν ημέρα,τσιαι γενικότερα όταν όλα πάνε κατά διαόλου ΒΡΑΣΕ ΡΙΓΑΝΗ ।

Ο τίτλος ενός ιστολογίου

Όταν αποφάσισα να φτιάξω ιστοσελίδα δεν ήξερα που παν τα τέσσερα σχετικά με υπολογιστές και όλα τα σχετικά।Το μόνο που μου έμαθαν ήταν πως να ανοίγει ένας υπολογιστής ,και να αντιγράφω ορισμένα κείμενα,και να μπαίνω στο ίντερνετ αυτά μου τα μάθανε ,και τους ευχαριστώ όμως ήταν να μην μάθω το ίντερνετ πολύ μ'αρέσει,παρόλο που έχω περιορισμένο χρόνο για τέτοια πράγματα εμένα με ξεκουράζει ।Τούς μπλόγγερ τους ανακάλυψα όταν θέλησα να διαβάζω κάποια κυπριακή εφημερίδα και συγκεκριμένα τον πολίτη στον υπολογιστή [που τώρα δεν προλαβαίνω να τον διαβάζω κάθε μέρα γιατί ασχολούμαι με τα γραψίματα τρομάρα μου] όμως διαβάζοντας και όλους εσάς ανακάλυψα [μόνο την Αμερική δεν πρόλαβα να ανακαλύψω με πρόλαβε ο Κολόμβος καλός κι'αυτός ] ।Κάτσε έφυγα πολύ από εκεί που άρχισα, λοιπόν μούρθε και μένα η ιδέα ναγίνω μπλόγγερ παναγία μου, και κανένας δεν μου έδειχνε ,καλά ρε θα δείτε τι θα πάθετε την έφτιαξα μόνη μου βασανίστηκα αυτοβριζόμουνα αλλά κουτσά στραβά τα κατάφερα και τώρα διαβάζετε το δεύτερο μου λίνγκ? τολένε? ।
Διάβαζα που λέτε τις επικεφαλίδες στα άλλα μπλογκ και δεν μπορω να πω ότι έβρισκα και άκρη τουλάχιστο σκέφτηκα να βρίσκω στη δική μου μια άκρη , και τότε έβαλα επικεφαλίδα το [ποτέ δεν είναι αργά]αφού στα πενήντα μου αποφάσισα να πάω σε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας για να βγάλω το γυμνάσιο ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ। ήταν για μένα η τέλεια επικεφαλίδα

Δυό πατρίδες

Το να λες έχω δυό πατρίδες δεν σηναίνει πως είναι και το πιο εύκολο πράγμα στο κόσμο
Όταν ζείς σε μια χώρα που δεν είναι η πατρογονική σου στην αρχή νιώθεις ξένος όλα σου φαίνονται λίγο περίεργα τα φαγητά, πιθανόν ο τρόπος που σκέφτονται και εκφράζονται οι άνθρωποι της χώρας που ήρθες να ζήσης και εσύ .
Στην αρχή σου λείπουν οι δικοί σου ,γονείς αδέλφια ,συγγενείς και οι φίλοι σου οι κολλητοί σου.Σου λείπουν οι γεύσεις, οι μυρωδιές .Στη πατρίδα σου όλα ήταν πιο νόστιμα μύριζαν πιο όμορφα, είχες καλύτερη επικοινωνία ,έχεις και μια καχυποψία και γενικά είσαι μέσα στη μαυρίλα.Περνάει ο καιρός ,μέρες, μήνες, χρόνια κάνεις δική σου οικογένεια σε αυτή τη χώρα που όλα τα έβρισκες [κατώτερα] απο αυτά της δικιάς σου πατρίδας ,τώρα οι γεύσεις γλύκαναν οι μυρωδιές είναι όμορφες έχεις κάνει και άλλους φίλους ,[ παιδικούς φίλους δεν ξανακάνεις αυτούς του κουβαλάς πάντα μέσα σου όσο για γονείς και αδέλφια δεν το συζητάμαι καν αυτοί είσαι εσύ ο ίδιος όσο ζείς είναι μέσα σου].Και κάποια μέρα ανακαλύπτεις ότι όλα τα παλιά και τα τωρινά έχουν γίνει ένα και αγαπάς και ταπαλιά και τα καινούρια ακόμα και όταν έρχονται σε σύγκρουση .