Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Σ'ευχαριστώ που με γέννησες


Ήταν πρωί και ο σύζυγος της ήδη είχε φύγει για τη δουλειά του εδώ και ώρες ,έπρεπε να φύγει από το σπίτι νύκτα ακόμα πριν ξημερώσει για να προλάβει το πρώτο λεωφορείο για τη Λευκωσία όπου και δούλευε.
Σηκώθηκε με τη κοιλιά στο στόμα για να ετοιμάσει τα άλλα παιδιά για το σχολείο και τότε την έπιασαν οι πόνοι, έβαλε μια φωνή και τα παιδιά έτρεξαν να φωνάξουν τη γειτόνισσα για να δουν τι θα κάνουν.
Κάποιος βρήκε αυτοκίνητο για να την μεταφέρουν στη διπλανή κωμόπολη όπου ο γιατρός τους συνέστησε να πάνε στη Λευκωσία γιατί το παιδί ερχόταν ανάποδα.
Πράγματι έφτασαν στο γενικό νοσοκομείο της Λευκωσίας και εκεί ο γιατρός αφού είδε ότι η περίπτωση ήταν δύσκολη μια και το παιδί δεν ερχόταν ούτε με το κεφάλι αλλά ούτε με τα πόδια, παρόλο που ο γιατρός με τα χέρια του το γυρνούσε,αλλά μόλις το άφηνε αυτό γλιστρούσε και απλωνόταν στο πλάι, τότε .( μα τι παιδί ήταν αυτό πια με τίποτα δεν ήθελε να βγει έξω!!!) πληροφόρησε την έγκυο ότι το παιδί θα πρέπει να το αφήσουν να πεθάνει και μετά να το βγάλουν κομμάτια ή πρέπει να γίνει καισαρική τομή(πριν 52 χρόνια δεν κάνανε εύκολα καισαρικές)( καλά ε?σκέτος χασάπης) .
Η έγκυος τότε του είπε ( μπράβο της) εγώ γιατρέ δεν το είχα μέσα στη κοιλιά μου 9 μήνες για να μου το κομματιάσετε ,να μου κάνετε καισαρική και να το βγάλετε, αλλά έλα που έπρεπε να υπογράψει ο σύζυγος για να γίνει αυτό!!!
Και που να τον βρούνε μέσα στη Λευκωσία όπου δούλευε ? βλέπετε δεν δούλευε σε κανένα γραφείο αλλά στα δημόσια έργα ,δηλαδή όπου γίνονταν έργα( δρόμοι, κτίρια δούλευε εργάτης εκεί) θα μπορούσε να είναι όπουδήποτε μέσα στη πόλη ,που να τον βρούνε? και ο γιατρός να θέλει να βγάλει το παιδί για να μην πεθάνει η μάνα και αυτό να μην λέει να έρθει κανονικά όπως όλα τα παιδιά ( τέτοιο ανάποδο ήταν από τότε).
Κάποιος σκέφτηκε να βάλουν την αστυνομία να ψάξει όπου γίνονταν δημόσια έργα για να βρουν το σύζυγο και να τον φέρουν να υπογράψει( ούτε ελληνική ταινία να τρέχει ο Φούντας να προλάβει τη γυναίκα του που γεννούσε) και να βγει στο φως αυτό το έρημο παιδί που φοβόταν και ήθελε να μείνει στη φωλίτσα του στη ζεστούλα του .
Τελικά βρήκαν τον πατέρα, ήλθε υπόγραψε και βγάλανε το παιδί, που μόλις το είδε ο γιατρός είπε να το βαφτίσετε γιατί θα πεθάνει( μανία που είχε και αυτός ντε και καλά να το ξεγράψει) ,πράγματι βάφτισαν το μίασμα και μετά το κρατήσανε και 40 μέρες στο νοσοκομείο για να το συνεφέρουν ( πίσω στη πλάτη έχω ένα σημάδι ,εκεί μου είχαν κολλήσει ένα τσιρότο με το όνομα μου γιατί τα χεράκια μου ήταν τόσο αδύνατα που δεν μπορούσαν να βάλουν τίποτα πάνω.
Ναι φίλοι μου εγώ ήμουν αυτό το θηρίο που στις 8 Μαΐου ήλθα στο κόσμο επεισοδιακά θα έλεγα ( βλέπετε που είναι και οι μπάτσοι χρήσιμοι?) έτρεχαν και αυτοί για να βγω εγώ έξω!