Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

Να ξαναπάει κανείς ή να μην ξαναπατήσει?

Σκεφτόμουνα (εντάξει καμιά φορά σκέφτομαι) τα μπλογκ και συγκεκριμένα τις αναρτήσεις και τα σχόλια। Ο καθένας μας για δικούς του λόγους έφτιαξε ένα μπλογκ και άρχισε να γράφει ,άλλοι γράφουν πολιτικά άλλοι κοινωνικά άλλοι εξειδικευμένα θέματα που πρέπει να έχεις και κανένα πτυχίο για να καταλάβεις τι θέλει να πει ο ποιητής (αυτό με τον ποιητή το έχω μάθει εδώ στα μπλογκ )

Και ερχόμαστε στις αναρτήσεις και στα σχόλια γράφουμε την ανάρτηση (καλή ώρα εγώ τώρα και καλά να κάνω ανάλυση ,όχι αίματος και ούρων αλλά αναρτοσχολιοανάληση ναι δικιά μου λέξη είναι).
Α ξέχασα έχουμε και τους μετρητές όπου βλέπουμε πόσοι περνάνε από το σπίτι μας ,καλά στους 50 ο ένας μπορεί να αφήσει σχόλιο, και λες τώρα πω πω πόσοι περνάνε!!! είμαι διάσημη αλλά με τις μπιτ μπιτ που γράφω παίρνουν δρόμο και δρομάκι ।Ναι αλλά μερικοί από αυτούς μπορεί νάναι φίλοι που άφησαν σχόλιο και περνούν για να δουν τι άλλο ΚΑΛΌ έγραψες।
Είναι και το άλλο πηγαίνεις και αφήνεις σχόλια δεξιά και αριστερά και σε μερικά μπλογκ είσαι σταθερός και αρκετοί σου ανταποδίδουν την επίσκεψη τρώτε το γλυκάκι σας πίνετε τον καφέ σας και χα χα χου και χι χι χι όλα καλά।
Όμως πας και σε μερικούς (αυτό είναι και μαζοχισμός πια) συχνά πυκνά και αφήνεις τα σχόλια σου και ο οικοδεσπότης δεν πατάει ποτέ στο δικό σου τσαρδί, ούτε για ένα σχόλιο και όχι μόνο αυτό αλλά ούτε και απαντάνε ποτέ στα σχόλια που τους αφήνουν οι επισκέπτες δεν έχει ούτε γλυκό , καφέ της παρηγοριάς। Τώρα θα μου πείτε τι θέλεις και ασχολείσε με αυτούς? ασχολήσου με τους άλλους που είναι φιλόξενοι που ακόμα και άσχετο σχόλιο να γράψει κάποιος θα του πούνε ένα για στα πολλά που θα αφήσει, ναι αλλά τι θα έγραφα σήμερα?Είχα να φτιάξω και χυλοπίτες.