Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Η γάτα.

Σήμερα  θα γράψω για τα  κατοικίδια και γενικά για τα ζώα  (τα τετράποδα)  Είδατε όμως που ανακάλυψα και το χρώμα φόντου!!;
 Τα παιδιά έτσι είναι όταν σκαλίζουν (όχι τη μύτη) βρίσκουν διάφορα.
 Και τώρα στο θέμα μας όσοι πήγατε για κατούρημα πήγατε οι άλλοι σφυχτήτε!
 Είχα μιαν ιδιοτροπία (εντάξει εντάξει έχω πολλές) ,όσο και να αγαπώ τα ζώα άλλο τόσο δεν τα ήθελα μέσα στο σπίτι όταν δε πήγαινα κάπου και έβλεπα τρίχες από γάτα ή σκύλο εκεί που θα καθόμουν έβγαζα καντίλες,όμως δεν ήμουν πάντα έτσι μικρή είχα μια γάτα η οποία δεν μπορώ να πω ότι ήταν του (σπιτιού )αλλά γυρνούσε και στη γειτονιά ,ούτε σε γιατρό την είχαμε πάει ποτέ( πριν 40 χρόνια + )δεν είχαμε τέτοιες πολυτέλειες.
 Η γάτα μου ήταν η λατρεία μου αγκαλιές  και χάδια να τη ταϊζω να τη ποτίζω ,όλα καλά όσο και να μου έλεγε η μάνα μου να μην τη παίρνω αγκαλιά.Το βράδυ δε υτρύπωνε η άτιμη κάτω από τα κρεβάτια και μόλις σβήναμε το φως και ξαπλώναμε  η κυρά γάτα κουλουριαζόταν πάνω στο μαξιλάρι μου και το πρωί τη βρίσκαμε να κοιμάτε ανάμεσα στα μαλιά μου.
  Και μια μέρα εκεί που έτρεχα βλέπει η αδελφή μου στο πίσω μέρος της κεφαλής μου μια (περιοχή) χωρίς μαλιά, ωχ αυτό ήταν ,με πάνε στο γιατρό  για να δούμε τι έχω ,βλέπει ο γιατρός το γουλί στο κεφάλι και ρωτάει ,έχετε ζώα στο σπίτι; όχι λέει η μάνα μου ,πράγματι δεν είχαμε κανένα οικόσιτο ,γάτες; σκυλιά; ρωτάει ξανά ,έχουμε μια γάτα ! να φύγει η γάτα!!.
Πάμε πίσω στο χωριό ! και άρχισαν τα όργανα !!
   ΝΑ ΦΥΓΗ Η ΓΑΤΑ;;;;;;;!!!!τρελάθηκα !! κλάματα φωνές βρισιές για το γιατρό!!!

 Η γάτα μόλις είχε γεννήσει, η γάτα πήρε δρόμο ,ποτέ δεν έμαθα ακριβώς τι έγινε τα μαλλιά ξαναφύτρωσαν εγώ όμως ξανά γατί δεν είχα ,χώρια που μου έγινε και μια σχετική πλύση εγκεφάλου  ,μη ξαναχάσω τα μαλλιά .
  Από τότε ναι μεν δε πείραξα ποτέ ζώο και τα αγαπούσα(εκτός από τα φίδια)  όμως απέφευγα να τα ακουμπώ και είχα μια φοβία όταν πήγαινα σε σπίτι που είχε μέσα γάτα.
  Αλλά φέτος η κόρη μου έφερε για λίγες μέρες τη γάτα της και ξετρελάθηκα (η αλήθεια είναι πως αν δεν την είχε πάει σε γιατρό να της βάλουν τα εμβόλια που πρέπει στο σπίτι δε θα είχε την ίδια αντιμετώπιση ούτε αγκαλιά θα την έπαιρνα ούτε θα την άφηνα να κάθετε στο κρεβάτι μου και να κοιμάται στα πόδια μου ναι ναι ότι έκανα μικρή τα ίδια έκανα και τώρα!!
 Και μη σας πω ότι ο σύζυγος και εγώ τη πεθυμήσαμε και τη θέλουμε να έρχεται συχνά(τη καημενούλα της έκανε στείρωση πριν λίγες μέρες).
 Αναθεώρησα πολλές απόψεις για τα τετράποδα που μένουν μέσα στα σπίτια όμως δεν θα χάιδευα εύκολα μιαν άλλη γάτα αν δεν ήμουν σίγουρη ότι έχει περάσει από γιατρό και δε την αφήνουν να γυρνάει δεξιά και αριστερά.Ο φόβος βλέπετε .
 ΦΩΤΟΓΡΦΙΕΣ
Και το βάζο με τα λουλούδια (ψεύτικα) το έριξε και ξάπλωνε μέσα σε αυτά   και παπλωματάκι της έφτιαξα και όλο νάζια μας έκανε.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Κκουίζ σχετικό με τα σχόλια.

Σχετικά με την προηγούμενη ανάρτηση έβαλα δίπλα  Κκουίζ.
 Θα απαντήσω αύριο στα σχόλια γιατί σήμερα δε μπορώ πολύ ώρα στη καρέκλα με έχει πιάσει η μέση μου και τη βγάζω στο κρεβάτι  του πόνουυυυυυ.

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Το μπλογκ μου!!

Σήμερα λέω να γράψω λίγα πράγματα για το μπλογκ μου,μη νομίζετε ,να το ευλογήσω λίγο  θέλω,έτσι να ξέρει ότι ξέρω τι έχουμε περάσει μαζί και τα καλά και τα κακά.
  Αυτό είναι το δεύτερο μπλογκ που έφτιαξα  το πρώτο το έφτιαξα το 2007  και το έφτιαξα εντελώς τυχαία ,έψαχνα μια μέρα κάτι που μας είχαν ζητήσει από το ΣΔΕ (σχολείο δεύτερης Ευκαιρίας) εκεί μας είχαν μάθει πως να μπαίνουμε στο ίντερνετ  αυτό ήταν όλο κι' όλο από πληροφορική.
 Δεν θυμάμαι πως αλλά έδωσα πάνω στο μπλογκ του Φιρφιρή και του Ασερα  Τρελάθηκα από τη χαρά μου και άρχισα να το ψάχνω το θέμα ,πάταγα κουμπιά έφτιαχνα  χάλαγα τα έψαχνα ξανά αυτά που έσβηνα κατά λάθος ,μέχρι που το στέριωσα!!!!!
  Καταλαβαίνετε έστω και λίγο τη χαρά μου και άρχισα να γράφω,  δε θυμάμαι τι πρωτόγραψα ,βλέπετε από ΛΑΘΟΣ μου το έχασα το μπλογκ ,είπαμε ερασιτέχνης μέχρι το μεδούλι όμως πριν το χάσω θυμάμαι που έψαχνα να βρω κάτι για να μπορώ να φτιάχνω αναρτήσεις  δε θυμάμαι ακριβώς τι ! και μπήκε ο Πένητας   με καθοδήγησε και το ίδιο έκανε και η Ψυχία ,η αλήθεια είναι αν δεν ήταν αυτοί θα τα είχα παρατήσει  ,γιατί εκτός του ότι δε μπορούσα εύκολα να προχωρώ έμπαινε και ένας ανώνυμος και μόνο που δε με έβριζε ,είχα απελπιστεί,αλλά και τότε πάλι μπήκε ο Πένητας ,η Ψυχία και ο Πολίτης Πίττας και περίλαβαν τον ανώνυμο,πήρα  και εγώ θάρρος του μπήκα και εγώ και δε με ξαναενόχλησε .Και τους ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
 Μετά αφού έχασα εκείνο το μπλογκ έκανα αυτό και συνέχισα μέχρι τώρα και ελπίζω να συνεχίσω για πολλλάααααα χρόνια ακόμη.
    Τώρα θα γράψω για μερικά πράγματα  που κάνω εδώ στις αναρτήσεις μου  θέλω όταν μου γράφουν σχόλια μετά να απαντώ σε όλους, το θεωρώ από μέρους μου αγένεια να απαντήσω σε 2-3 και μετά τους άλλους να τους αγνοήσω( το διευκρινίζω) μιλάω για μένα ,είναι και κόσμος που δε προλαβαίνει να κάθετε να απαντά  και δε τους παρεξηγώ, δε θέλω να νομίζουν ότι απαντώ για να έχω το τελευταίο λόγο! 
  Είναι σαν να έρχεται κάποιος (σπίτι )μου και εγώ τον ξεπροβοδίζω αφού έχουμε πει δυο κουβέντες.:)
 Επίσης έχω δοκιμάσει να αλλάξω τη φάτσα του μπλογκ μου στο τέλος όμως βρίσκω ότι αυτή που έχει είναι η καλύτερη για μένα και μου αρέσει ,έτσι καλά θα κάνω να αλλάξω ταπετσαρία στο καναπέ μου και στις πολυθρόνες (είμαι ειδική,μάστορας σας λέω!!) .
 Ξέρω ότι εκτός από αυτούς που αφήνουν σχόλια ,μπαίνουν και άλλοι μπλόγκερς και βλέπουν τι γράφω ,αυτό το κάνω και εγώ δεν αφήνω πάντα σχόλια.
   Τι άλλο; τι άλλο ; α ναι το Σταλαματιά  ξέρω ότι γράφετε Σταλα(γ)ματιά  ,αλλά όταν έβαζα το όνομα με το (γ)  δεν το δεχόταν  και  αφαίρεσα το (γου) χα χα  και έγινε Σταλαματιά !
 Τώρα πάει το (αγγωνίστηκα) μου έμεινε και το θεωρώ δεύτερο μου όνομα  .
  Και ειλικρινά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όσους με έχουν βάλει λινκ στο μπλογκ τους ,είναι άτομα που δε περίμενα ότι θα με καταδέχονταν και όμως με (αγκάλιασαν)σαν μπλογκερ!!

  

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Κάποτε στη Μόρφου

Όσοι είναι πρόσφυγες και στους τόπους τους είχαν τα παρακάτω προϊόντα που θα παινέψω μπορούν να διαμαρτυρηθούν και να παινέψουν τα δικά τους.Όσοι δεν είναι πρόσφυγες μπορούν να δείξουν κατανόηση ότι και να πιστεύουν για τα δικά τους προϊόντα που παράγει ο τόπος τους.
ΟΛΑ αυτά που θα ακολουθήσουν ήταν πριν το 1974!
  Δεν έχει καλύτερα πορτοκάλια και λεμόνια από αυτά της περιοχής Μόρφου!
 Δεν έχει καλύτερα πεπόνια και καρπούζια από αυτά που έβγαζε η περιοχή  Μόρφου
Δεν έχω φάει καλύτερα σουβλάκια από αυτά που έφτιαχνε ο Πάμπος ο Ραγιάς στη Μόρφου .
 Δεν έχω φάει καλύτερο παγωτό φράουλα από αυτό που έφτιαχνε το ζαχαροπλαστείο του Κόκου στου Μόρφου!
  Δεν έχω φάει γλυγύτερες τόφις(καραμέλες γάλακτος) από αυτές που αγόραζα από τον τουρκοκύπριο Τζαφέρη στη Μόρφου!
 Και τέλος δεν υπάρχει ομορφότερη  περιοχή  από αυτή της Μόρφου και ειδικά το χωριό Άγιος Νικήτας!!
 Ευχαριστώ για τη κατανόηση.

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Περί τρίχας ο λόγος

Ε ναι για τρίχες θα μιλήσω και μάλιστα για βαμμένες!!Ναι δεν έχω δουλειά να κάνω! μάλλον έχω αλλά είπα του συζύγου να τη κάνουμε αύριο που θα γυρίσουμε από τις δουλειές μας.
  Μετά το φαγητό και μετά τον μεσημεριανό ύπνο του συζύγου( εγώ δε κοιμάμαι τα μεσημέρια βλέπω τηλεόραση τη Κατακουζίνα και τον Πόποτα.)
 Δεν σας είπα τι δουλειά θα κάνουμε; Θα φτιάξουμε τα τελάρα για τις κερήθρες των μελισσών,κύριε ελέησον τι νομίσατε θα κάνουμε;
 Επανέρχομαι στις τρίχες δεν έχει σημασία αν είναι κατσαρές ή ίσιες ή σαν τις δικές μου θεϊκές μικρές μπουκλίτσες!! χο χο χο γελάσαμε.Ούτε αν είναι κοντές όπως ήταν οι δικές μου πριν ένα χρόνο  αγορίστικες ή μακριές όπως είναι τώρα  τα υπέροχα μαλλιά μου!χι  χι χι ξαναγελάσαμε.;
 Θα πω για τις τρίχες τις βαμμένες  όχι τα βαμμένα κόκκινα μαλλιά!Να σοβαρευτώ λίγο ,για όνομα του θεού άσπρισαν τα μαλλιά μας και μυαλό κουκούτσι ,λέτε να επηρεάζεται από τις βαφές; χμ μπορεί ,σήμερα έβαψα τα θεϊκά μαλλιά μου ,δεν με έπαιρνε άλλο ,ήταν χάλια.
  Σχεδόν όλες οι γυναίκες από πολύ μικρές βάφουμε τα μαλλιά μας ,αν ξέραμε πριν ασπρίσουν τι βάσανο είναι δεν θα τολμούσαμε να βάλουμε βαφή στο κεφάλι μας μόνο και μόνο για να αλλάξουμε ένα τόνο  το χρώμα.
 Παλιά οι μανάδες μας είχαν τα ΄ασπρα τους μαλλιά και έμοιαζαν τόσο αξιοπρεπείς και όμορφες !! Εντάξει δεν λέω ότι δεν είναι αξιοπρεπείς οι γυναίκες που βάφουν τα μαλλιά τους ,αλλά βρε παιδί μου εγώ όταν βλέπω γυναίκες που έχουν περάσει τα εβδομήντα και έχουν άσπρα μαλλιά  είτε όμορφα κομμένα κοντά είτε μαζεμένα σε όμορφο κότσο, τις καμαρώνω !!δεν μπορώ να το περιγράψω,χαίρομαι να τις κοιτώ και παρακαλώ να είμαι και εγώ έτσι  σε μερικά χρόνια  ε  χμ  για να δω  ,ναι σε 20 χρόνια περίπου, αν έχω μυαλό και το καταφέρω νωρίτερα και αφήσω να ασπρίσουν ομοιόμορφα τα( υπέροχα ) μου μαλλιά  θα με παραδεχτώ ( πόσες φορές έγραψα τη λέξη μαλλιά;) πω πω πραγματικά για τρίχες μιλώ!
 

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Ετσι χωρίς λόγο

Η  αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι να γράψω,πολλοί μπορούν να πουν γράψεις δε γράψεις το ίδιο πράμα είναι!.
 Όμως νιώθω ότι θέλω να γράψω ,ίσως έχω πολλά μέσα μου και να θέλω να τα πω,αλλά και πάλι δεν βγαίνουν.Εμένα μου αρέσουν τα απλά λόγια ,τα ζεστά λόγια,όχι τα μελιστάλαχτα αλλά τα ανθρώπινα,ακόμα και αν μιλούν για άσχημα πράγματα!.
 Καμιά φορά μου αρέσει  να πω για κάτι που έκανα και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας,όπως τότε που πήγαινα στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας και μετά που άρχισα το νυκτερινό λύκειο,αλλά το σταμάτησα γιατί έτσι έπρεπε να γίνει,ήταν κάτι που το αποφάσισα μόνη μου και δεν μετανιώνω,καμιά φορά στη ζωή μας υπάρχουν προτεραιότητες πάνω από εμάς.
 Η ζωή μου συνεχίζετε με την οικογένεια μου και τη δουλειά μου ,φέτος  να είμαστε καλά θα αφοσιωθώ και στις φιλίες μου ,κάτι που σταμάτησα εδώ και δυο χρόνια σχεδόν για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις αντιξοότητες .
 Ενα γατάκι που έφερε η κόρη μου τις γιορτές κάπως με απόσπασε από τα πολλά που έχω στο μυαλό μου,μπορώ να πω μας συνεπήρε όλους ,σε λίγες μέρες βέβαια θα το πάει ο γιος μου στην Αθήνα μαζί του (μένει με τα παιδιά μου το γατί) και θα μας κακοφανεί .Όμως εντάξει δεν κολλάω σε τέτοια ,κάτι έχω στο μυαλό μου για φέτος, δεν θα κάτσω φρόνιμα,ίσως  προσπαθήσω να μάθω καμιά (τέχνη),τώρα που δουλεύω λιγότερες ώρες.Και ίσως αργότερα πάω και στη Κύπρο για λίγες μέρες, να ανοίξει πρώτα ο καιρός.Άντε έβγαλα μερικά από μέσα μου.




 

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Μνήμες ημερών

Οι καιροί μας δεν είναι για χαρτοπαίγνια  ούτε για το καλό(τώρα βέβαια από που και ως που είναι καλό να ξημεροβραδιάζετε κάποιος για να χάσει λεφτά δεν ξέρω από που προήλθε) ( χε χε καλά είναι όμως όταν κάποιος κερδίζει).
 Τώρα τα χέρια στις τσέπες και τα λεφτά (ποια λεφτά) ; .
 μέσα βαθιά στη τσέπη .
   Τι κάθομαι τώρα και λέω ; (είναι ψωμί να φάμε δεν έχουμε ραπανάκι για την όρεξη γυρεύουμε) σχήμα λόγου είναι μη πάει ο νους σας ότι δεν έχουμε,ε να φάμε!
  Εγώ θέλω να σας πω για πριν πολλά  χρόνια πριν το 1974 ,πριν την εισβολή(λέτε τελικά να μας μείνει σημείο αναφοράς η εισβολή; και να τη θυμόμαστε έτσι;)Αυτό πρέπει να το προσέξουμε.
 Τον καιρό λοιπόν εκείνο που ήμασταν μια χαρά στα σπιτάκια μας τα μικρά τα φτωχικά ,που βγαίναμε στην αυλή μας ,που είχαμε τους γείτονες και μαζί μεγαλώναμε και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας,το κόβω εδώ το παραλήρημα για να μην το σοβαρέψω ,γιατί νομίζω θα ξεφύγω.
 Κατευθείαν στο θέμα ,παίζαμε χαρτιά  ,παίζαμε τριανταένα κουμ καν (έτσι δεν γράφετε) και με τι νομίζετε ; με  αμύγδαλα και κανένα καρύδι ,αν υπήρχε!! καμιά φορά βάζαμε και καμιά μπακίρα (περίπου καμιά δεκάρα πάνω κάτω,για τους ελλαδίτες η διευκρίνηση).Τα αμύγδαλα όμως ήταν το πλέον σύνηθες.
  Αχ τι καλά που ήταν !!Τώρα  ένα σωρό αμύγδαλα και ένα σωρό καρύδια και βαριέμαι να τα σπάσω να φάω και κανένα!!.