Ετσι χωρίς λόγο

Η  αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι να γράψω,πολλοί μπορούν να πουν γράψεις δε γράψεις το ίδιο πράμα είναι!.
 Όμως νιώθω ότι θέλω να γράψω ,ίσως έχω πολλά μέσα μου και να θέλω να τα πω,αλλά και πάλι δεν βγαίνουν.Εμένα μου αρέσουν τα απλά λόγια ,τα ζεστά λόγια,όχι τα μελιστάλαχτα αλλά τα ανθρώπινα,ακόμα και αν μιλούν για άσχημα πράγματα!.
 Καμιά φορά μου αρέσει  να πω για κάτι που έκανα και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας,όπως τότε που πήγαινα στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας και μετά που άρχισα το νυκτερινό λύκειο,αλλά το σταμάτησα γιατί έτσι έπρεπε να γίνει,ήταν κάτι που το αποφάσισα μόνη μου και δεν μετανιώνω,καμιά φορά στη ζωή μας υπάρχουν προτεραιότητες πάνω από εμάς.
 Η ζωή μου συνεχίζετε με την οικογένεια μου και τη δουλειά μου ,φέτος  να είμαστε καλά θα αφοσιωθώ και στις φιλίες μου ,κάτι που σταμάτησα εδώ και δυο χρόνια σχεδόν για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις αντιξοότητες .
 Ενα γατάκι που έφερε η κόρη μου τις γιορτές κάπως με απόσπασε από τα πολλά που έχω στο μυαλό μου,μπορώ να πω μας συνεπήρε όλους ,σε λίγες μέρες βέβαια θα το πάει ο γιος μου στην Αθήνα μαζί του (μένει με τα παιδιά μου το γατί) και θα μας κακοφανεί .Όμως εντάξει δεν κολλάω σε τέτοια ,κάτι έχω στο μυαλό μου για φέτος, δεν θα κάτσω φρόνιμα,ίσως  προσπαθήσω να μάθω καμιά (τέχνη),τώρα που δουλεύω λιγότερες ώρες.Και ίσως αργότερα πάω και στη Κύπρο για λίγες μέρες, να ανοίξει πρώτα ο καιρός.Άντε έβγαλα μερικά από μέσα μου.