Τρίτη 12 Αυγούστου 2008

Τα γυαλιά μου ρε παιδί μου!!



Τα μάτια μας που τα βλέπουν όλα (έτσι νομίζετε) μάτια πράσινα ,μαύρα καστανά, γαλανά μελισσιά ,που λέει και το τραγούδι।Όμορφα μάτια, μεγάλα, μικρά ,στρογγυλά ,σκιστά (αυτές τις μέρες θα χορτάσουμε σκιστά μάτια λόγω ολυμπιακών αγώνων) μάτια ζεστά, μάτια λάγνα όλο υποσχέσεις ,μάτια ψυχρά με βλέμμα δολοφόνου (είπα να το κάνω θρίλερ)Μάτια τσαχπίνικα, μάτια γουρλωτά ,μάτια μισόκλειστα ,αυγά μάτια। Όλα με τη δική τους χάρι και τη δική τους ιστορία, άλλα ταξίδεψαν και είδαν θαυμαστά πράγματα και άλλα τίποτα το σπουδαίο, άλλα φοράνε γυαλιά μυωπίας και άλλα πιο τυχερά βλέπουν τα πάντα χωρίς βοήθεια ,το Καλοκαίρι φοράνε γυαλιά ηλίου για να τα προφυλάξουν
Όλα όμως τα μάτια κάποια στιγμή θα φορέσουν τα γυαλιά τους. Όταν τα γράμματα από τον τηλεφωνικό κατάλογο όλος περιέργως αρχίζουν και μικραίνουν και εσύ ζητάς να σου βρούνε το τάδε νούμερο(και αρχίζεις και εσυ να νιώθεις νούμερο,τι έγινε ρε παιδιά?που πήγαν τα γράμματα? φέρτε πίσω τον κατάλογο με τα κανονικά γράμματα) .Πηγαίνεις να τηλεφωνήσεις θέλεις τα γυαλιά σου ,παίρνεις την εφημερίδα να δεις πότε θα λυθεί το κυπριακό θέλεις τα γυαλιά σου σε αυτό βέβαια και μικροσκόπιο να βάλεις για να δεις το ίδιο θα σου βγει άλυτο γι'αυτό δες καμιά κηδεία καλύτερα ,πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ μα χωρίς γυαλιά?πως θα δεις τις τιμές ?αν έληξε το γιαουρτάκι? το σαμπουάν πως θα το δεις αν είναι δύο σε ένα,?που πας καραμήτρο στη δουλειά χωρίς τα γυαλιά σου?,πως κάθεσαι στον υπολογιστή χωρίς τα γυαλιά της ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑΣ? Πως θα διαβάσεις εσύ που κοντεύεις τα πενήντα τις κακίες που γράφω? Τι στο καλό?σαν να μίκρυναν τα γράμματα, βρε φέρτε πίσω τα καινούργια μου γυαλιά, όχι τίποτα άλλο αλλά να μπορώ να διαβάζω και τα σχόλια ,δεν φταίω εγώ τα γράμματα είναι μικρά। Τι γελάτε εσείς μικρά? Χμ εκεί που είσαι ήμουν και εδώ που είμαι θάρθεις μαζί με το γυαλλί της πρεσβυωπίας κορόιδο.