Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Καλή χρονιά σε όλους!!!

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Το χωριό μου!

Δεξιά που είναι το στρογγυλό δέντρο (πεύκο) ήταν το σπίτι μου!

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Η δουλειά μου1








Σήμερα θα σας δείξω λίγη από τη δουλειά  που κάνω!

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

;;;;;;;;;;

Τα  ιστολόγια έχουν μια ζεστασιά εν σχέση με το φέις μπουκ.
Παρόλο που το δεύτερο έχει μια αμεσότητα για μένα δε φτάνει   την αίγλη που έχει η ιστοσελίδα  την οποία επισκεφτούν λίγοι  φίλοι και θα πουν τη γνώμη τους ή ακόμα απλά θα  την επισκεφτούν.
  Η ιστοσελίδα είναι σαν παλιό καλό κρασί  (έτσι λένε οι ειδήμονες για το κρασί)  οπότε καταλαβαίνω τι θέλουν να πουν ..
  Πολλοί φίλοι μπλογκεράδες έχουν σταματήσει σχεδόν να γράφουν ,έχει αλλάξει πολύ η μπλογκογειτονιά και μου λείπει, λες και ήταν μόδα και πέρασε ,μπορεί όμως και απλά να κουράστηκαν γιατί κάποια στιγμή πολλά πράγματα που μας έδινα με οποιοδήποτε τρόπο ευχαρίστηση ,κάποια στιγμή μας κουράζουν ,αλλά μπορεί και να είναι αλλιώς τα πράγματα να αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι και η ζωή να μας κάνει να βλέπουμε με άλλο μάτι κάτι  που σε κάνει να θέλεις να κάθεσαι μπροστά σε μια οθόνη μόνος σου και να γράφεις στην ουσία σε άτομα άγνωστα ,γιατί κακά τα ψέματα όλοι γράφουμε για να τα διαβάσει κάποιος άλλος  ,αλλιώς δε χρειαζόταν να τα δημοσιεύουμε απλά θα  κρατούσαμε αρχείο για μας.
  Δεν ξέρω κατά πόσο υγιές είναι το φέις μπουκ αν δεν έχεις κάτι να πουλήσεις δεν νομίζω ότι χρειάζεται στη ζωή μας.
 Έγραψα αυτά που σκεφτόμουν και ησύχασα και ξέρω τι θα κάνω τις επόμενες μέρες!
  

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Ο κουμπαράς το γουρουνάκι!

Αν κάτσω να σκεφτώ ότι  με τα όσα συμβαίνουν  στην Ελλάδα όπου και ζω ,θα έπρεπε να κλείσω το μπλογκ το φέις μπουκ(ναι έκαμα και τέτοιο)(γι' αυτό και χάνομαι) (όχι τις νύχτες) και γενικά έπρεπε να καταργήσω το ίντερνετ και να πω  ότι θα κάνω οικονομία ,δε μου χρειάζεται να δίνω λεφτά για να γράφω ότι χαζομάρα μου κατέβει στο κεφάλι  και να νομίζω ότι είναι και σπουδαία!
 Θα μου πείτε και τι θα έκανες;  θα έβλεπα λίγη τηλεόραση και θα έπλεκα και λίγο ,θα διάβαζα και κανένα βιβλίο που περιμένουν εκεί να τα ανοίξω.
    Εντάξει είναι και οι δουλειές αλλά και αυτές δε τελειώνουν ποτέ και εγώ θέλω να ξεκουράζομαι και λίγο μετά τη δουλειά  που είναι και  κουραστική.
    Και αφού είπαμε ότι ο κόσμος αυτό το καιρό έχει προβλήματα οικονομικά μιας και κάποιοι αποφάσισαν να κόψουν μισθούς να κάνουν απολύσεις και οι νέοι να μη βρίσκουν δουλειά θα μιλήσω για ένα επίκαιρο θέμα τον κουμπαρά χε χεχε!!
  Μπλακ χιούμορ.Όταν ήμουν μικρή και η ξεγνοιασιά έτρεχε από τα μπατζάκια μου ,είχα κατακαιρούς κουμπαράδες,είχα κουμπαρά πήλινο ,αυτόν που ήταν σαν κιούπι  έβαζα μέσα καμιάν πακκίρα  τάχα μου να μαζέψω χρήματα να γίνω πλούσια ουάχαχαχαχα,μετά από καναδυό μέρες έπαιρνα ένα μαχαίρι και προσπαθούσα να βγάλω από τη σχισμή τα πενιχρά μου λεφτά,αν έβγαιναν καλώς, αλλιώς γκαπ κάτω ο κουμπαράς και έτρεχα να μαζέψω τις πακκίρες για να τρέξω στο μπακάλι να αγοράσω τσίχλες ή ,αφρόζες ,ή τύχες ή ,καραμέλες  και ότι άλλο μπορούσα.
  Άλλες φορές είχα κουμπαρά γουρουνάκι όπως αυτό της φωτογραφίας πλαστικό   ,μέσα τα λεφτά ,έξω τα λεφτά ,μέχρι που μια μέρα τον έσχισα και τελείωσε η παράσταση ,το παγωτό είχε παραπάνω αξία από το να τα έχω  μέσα στη κοιλιά του γουρουνιού,καλύτερα ήταν μέσα στη δικιά μου κοιλιά!!
  Ε τώρα πείτε μου κάνεις προκοπή και προίκα έτσι; 
  Γιατί τα γράφω αυτά θα διαιρωτηθείτε !Ξέρετε πόσοι κουμπαράδες θα σπάσουν  τώρα; 
 

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Σε ποια γλώσσαν να σας γράψω

Kαλησπέρα  συνήθως δεν αρχίζουμε  ούτε με καλημέρα ούτε με καλησπέρα,αλλά αφού είναι βράδυ γιατί να μην καλησπερίσω;
  Ακόμα  δεν ξέρω τι θα γράψω αλλά στρογγυλοκάθισα και  φαντάζομαι ότι θα μου έρθει η έμπνευση χαχαχα.
  Ναι γιατί εν πελλή να έρτει σε μένα,  ακόμα τζιαι τούτη εν να πάει σε κανέναν συγγραφέα για   να κάμει βιβλίο να το πουλήσει να φκάλει ππαράες.
  Αντε τώρα να το διαβάσει  ελλαδίτης και να καταλάβει τι στο διάολο γράφω!
  Να πω την μαύρην αλήθκεια  έσιει πράματα που θέλω να τα γράφω στα κυπριακά ,τζιήνα που εν του τόπου μου, πόνοι τζιαι καημοί, τζιήνα που με εκάμαν να γελώ τζιαι να νιώθω ευτυχία  μες στη ψυσιή μου, τζιήνα που έζησα τον τζιαιρό που ήμουν κορούα τζιαι εβούρουν μες τες στράτες του χωρκού μου τζιαι έπαιζα με τες φιλενάδες μου.
 Τζιήνα που που με εκάμαν να τρέμω που τον φόον μου την ώρα που ερέσαν πουπάνω μας τα αεροπλάνα του Αττίλα τζιαι εγιώ εγονάτουν χαμέ τζιαι έκαμνα το σταυρό μου μαζί με άλλους χωρκανούς πουκάτω που τες ταράτσες των τζιηνούρκων σπιτιών που εμεινήσκαν οι νιόπαντρες κοπελούες με τους αντράες τους ,που ενε προλάβαν να χαρούν την αγάπη τζιαι τον έρωταν τους μες το ωραίον τους το σπίτιν.
   Θέλω να τα γράφω ούλλα στη γλώσσα μου τη μητρική,τη γλώσσα που εν μας εμαθαίναν στα σκολεία ,τη γλώσσαν που μόνον εσυντηχάναμε,αλλά εν την εγράφαμε γιατί ήτουν αντροπή ,ήταν αμορφωσιά,άλλα εγράφαμεν άλλα εσυντηχάναμε τζιαι θεέ μου αλόπως άλλα εκαταλαβαίναμε.
  Εσιεις φορές που ΘΕΛΩ να γράφω έτσι  !
 Εχει και φορές που ΠΡΕΠΕΙ να γράφω έτσι!
Τζιαι αφου ξεκίνησα με καλησπέρα  τελειώνω με μιαν ΚΑΛΗΝΥΚΤΑ !
  

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Καλώς σας βρήκαααααα

Για  σας κοπέλες και κοπέλια  καλό Φθινόπωρο,για το Χειμώνα έχουμε καιρό.
 Έχει καιρό να  γράψω και να πω την αλήθεια είμαι μαγγωμένη,λοιπόν τον Αύγουστο πήγα δυο βδομάδες στη Κύπρο 
  Δε πρόλαβα καν να το πω γιατί είχα χαλασμένο  υπολογιστή  και το αποφάσισα ξαφνικά .Πέρασα ήσυχα και καλά από άλλες χρονιές γιατί ο καιρός ήταν μεν ζεστός αλλά καλύτερος από άλλα Καλοκαίρια !
 Έχω και άλλες δέκα μέρες άδεια  και θα δω πότε θα τη πάρω ,προς το παρόν τα κεφάλια μέσα και δουλειά (ευτυχώς έχω ακόμη   δουλειά) το ευχάριστο της υπόθεσης, κούραση πολλή αλλά τι να κάνεις που έρχονται τα ραβασάκια ένα ένα για πληρωμή .
  Άλλοι γαμάν και άλλοι πληρώνουν σιχτίρ όλοι τους και κυβερνώντες και μη.
  Πρώτα θα πτωχεύσουν εμάς (χμ λες και τώρα τρέχουν από τα παντζάκια μας) και μετά θα πτωχεύσουν και την Ελλαδίτσα.
  Η Κυπρούλα μαθαίνω θα βγάλει φυσικό αέριο (ε  καλό μόνο    φυσικό αέριο από τις πορδές θα παράγει;) μπράβο μπράβο  ποιος τη πιάνει τώρα ; (εκτός από τον Τούρκο βέβαια  που της έχει  πιάσει τη μύτη και κατέβηκε προς το στήθος,ε  το πολύ πολύ να της πιάσει και το κόλο τώρα.
  Μπράβο άντε να δούμε, μπας και βοηθήσει και της μητέρα Ελλάδα, τώρα που θα έχει μεγαλεία !!! (Οχι βρε δεν είμαστε ζήτουλες,βγάλτε εσείς τα αέρια σας άφοβα ,εμεις θα κρατήσουμε τη μύτη για καλό και για κακό.
      Έφερα και χαλλούμια κάμνει  μας τα ένας   τσοπάνης  στο Μαρί,  (ξέρετε που είναι το Μαρί ενεν; )
 Καλώς σας βρήκααααααα!!

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Καλές διακοπές και καλή ξεκούραση μπλογκερόφιλοι!

Mπλογκοφίλοι μου όπως θα έχετε προσέξει έχουμε χαθεί τελευταίαδε το προσέξατε;; Αντιπαρέρχομαι!  Η  αλήθεια είναι ότι μου λείπουν στη μπλογκόσφαιρα και οι παλιοί φίλοι  ,μερικοί σχεδόν τα έχουν εγκαταλείψει ,κοντεύω να κάνω το ίδιο!.Λέτε να είναι μόδα το μπλόγκιν ή μάλλον να είναι όπως ένα παιχνίδι  που έχει ένα παιδάκι και μετά από λίγο καιρό το βαριέται;;.Δηλαδή εμείς οι μεγάλοι βρήκαμε μια διέξοδο από τα καθημερινά μας προβλήματα και μη που τώρα πια είδαμε ότι τίποτα δε μπορεί να μας βγάλει από αυτά; και απογοητευτήκαμε από αυτό το παιχνίδι ; ή μήπως είδαμε ότι οι νέοι μπλογκάδες έχουν πολύ διαφορετικά ενδιαφέροντα που εμείς δε μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτούς τους ρυθμούς;;
  Δε ξέρω εγώ πάντως αποφάσισα να συνεχίσω να γράφω (δε θέλω στραβομουτσουνιάσματα θα με ανεχτείτε!!) πως κάνετε έτσι;;;   Εγώ πάντως έχω εκτός από τους παλιούς μπλογκόφιλους και νέους που μου αρέσουν πολύ,εγώ θα συνεχίζω να γράφω τα σχόλια μου όπως εγώ τα καταλαβαίνω και θα δέχομαι τα δικά σας !
 Φίλοι  μου Καλό Καλοκαίρι και καλά μπάνια όσοι  βουτάτε τη κορμάρα σας στα καταγάλανα νερά !
 
 

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Το τέλος της μαγικής χώρας

Πριν από πολλά χρόνια υπήρχε μια χώρα που διέφερε από τις άλλες ,κατ' αρχήν μόνο οι κάτοικοι της την γνώριζαν κανένας  άλλος άνθρωπος πάνω στη Γη δεν ήξερε την ύπαρξη της.
    Αυτή η χώρα  είχε και κάτι άλλο που την έκανε να διαφέρει  και να τη κάνει ξεχωριστή ,σχεδόν όλα τα πράγματα ήταν μαγικά !
   Οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί ποτέ δεν θύμωναν ,ποτέ δεν έλεγαν ψέματα,ποτέ δε τσακώνονταν μεταξύ τους,επίσης κανένας δεν είχε περισσότερα ή λιγότερα χρήματα από τον άλλο ,αυτό όμως δε σήμαινε ότι όλοι ήταν ίδιοι ή φορούσαν τα ίδια ρούχα ή διασκέδαζαν με τον ίδιο τρόπο όλοι!.
    Ο  κάθε άνθρωπος στη χώρα αυτή  είχε διαφορετικά χαρίσματα όπως και στις άλλες χώρες του κόσμου ,μόνο που αυτοί δεν ήταν  ζηλόφθονοι ,ούτε κλέφτες ,ούτε φονιάδες ,ούτε βιαστές ,ούτε τεμπέληδες και βοηθούσαν ο ένας τον άλλον.
      Ένα άλλο πράγμα που έκανε τη ζωή τους ξεχωριστή ήταν τα αυτοκίνητα  ,κανένας δεν είχε δικό του αυτοκίνητο,όλοι κυκλοφορούσαν με τα λεωφορεία  ναι ναι με τα λεωφορεία  ,α  μη νομίζετε ότι οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με λεωφορεία ίσα ίσα  ήταν πολύ λίγα,  για κάθε χίλιους κατοίκους είχε ένα  μέχρι δυο λεωφορεία .
       Τα λεωφορεία αυτά ήταν μαγικά, κατ' αρχήν δεν λειτουργούσαν με βενζίνη, ούτε με πετρέλαιο, ούτε καν με νερό  και νερό υπήρχε, μπόλικο,απλά όταν καθόταν ο οδηγός στη θέση του αυτό ξεκινούσε  ,τα λεωφορεία δε σταματούσαν ποτέ να δουλεύουν, μόνο οι οδηγοί άλλαζαν και  έτσι μέρα νύκτα είχε συγκοινωνία, όταν είχε δυο άτομα μέσα στο λεωφορείο οι θέσεις ήταν δυο ,όταν σταματούσε να πάρει και άλλους επιβάτες με το που πατούσε ο επιβάτης το πόδι του μέσα στο λεωφορείο  αμέσως εμφανιζόταν και άλλη θέση, όσοι και να έμπαιναν μέσα είχε θέση και έτσι όλοι κάθονταν στη θέση τους και επειδή ΄δεν είχε σκαλάκι για να ανεβαίνεις πάνω αλλά ήταν σχεδόν στο ύψος του δρόμου μπορούσαν να ανέβουν και αναπηρικά καροτσάκια  και να βρεθεί αυτόματα και χώρος γι' αυτά.
  Έτσι η ζωή κυλούσε όμορφα και ήσυχα, τα παιδιά πήγαιναν κάθε μέρα στο σχολείο τους, οι μεγάλοι στις δουλειές τους ,ώσπου μια μέρα ακούστηκε μια βοή από ψηλά και όλοι έτρεξαν να κρυφτούν, δεν είχαν ξανακούσει τέτοιο θόρυβο, ακόμη και τα λεωφορεία τους είχαν ένα διακριτικό θόρυβο.
   Τρομαγμένοι λοιπόν κρύφτηκαν και κάποιοι μεγάλοι με πολύ προσοχή είδαν ένα μεγάλο πουλί να προσπαθεί να κατέβει ,νόμισαν ότι θα πέσει στο κεφάλι τους ότι θα τους πλακώσει μαζί με τα σπίτια τους και άρχισαν να τρέχουν αλαφιασμένοι .
  Το πουλί δεν ήταν παρά ένα αεροπλάνο που βρήκε τελικά ένα μεγάλο οικόπεδο  και προσγειώθηκε .Έτρεξαν οι μεγάλοι να δουν τι ήταν αυτό και τα παιδιά τα έστειλα όλα στα σπίτια τους,πλησίασαν και είδαν ότι το πουλί αυτό ήταν από σίδερο και όταν άνοιξε και η πόρτα νόμισαν ότι ήταν το στόμα του και πως θα τους καταβρόχθιζε, όμως πριν προλάβουν να αντιδράσουν είδαν δυο ανθρώπους να βγαίνουν από μέσα,πάλι τρόμαξαν νόμισαν τώρα ότι τους είχε φάει  και αυτοί το ανάγκασαν να τους βγάλει έξω από το στομάχι του.
  Έτρεξαν κοντά τους και τους τράβηξαν μακριά  ,αν και οι δυο επιβάτες τρόμαξαν με τη συμπεριφορά τους,και τους είπαν  ότι είναι ένα αεροπλάνο  και να μη φοβούνται  γιατί ήλθαν ειρηνικά  και πάλι οι κάτοικοι της μαγικής χώρας δε μπορούσαν να καταλάβουν τι σημαίνει ειρηνικά γιατί αυτοί ποτέ δε χρησιμοποιούσαν αυτή τη λέξη ,γιατί απλούστατα δεν είχαν ποτέ εχθροπραξίες μεταξύ τους.
    Μέχρι να δοθούν εξηγήσεις κάτι άρχισε να αλλάζει στη μαγική χώρα ,από τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους αυτοί οι δυο άνθρωποι στο χώμα όλα άλλαζαν γοργά, οι άνθρωποι άρχισαν να βλέπουν ό ένας με διαφορετικό μάτι τον άλλο ,τα παιδιά άρχισαν να τσακώνονται, τα σπίτια άλλα να γίνονται πελώρια και άσχημα και άλλα να μικραίνουν και να μη χωράει η οικογένεια που έμενε πριν μέσα.
  Τα  δένδρα άρχισαν να ξεραίνονται   οι πόλεις γέμισαν ξαφνικά από σκουπίδια που τώρα πια δεν φρόντιζαν να τα μαζεύουν  και τα λεωφορεία, εκείνα τα μαγικά λεωφορεία εξαφανίστηκαν και τη θέση τους την πήραν άλλα που έβγαζαν ένα μαύρο καπνό  και δε μπορούσαν οι άνθρωποι να αναπνεύσουν ,τώρα πια δεν χωρούσαν μέσα οι επιβάτες και στριμώχνονταν όρθιοι ,τα αναπηρικά καροτσάκια δεν μπορούν να μπουν μέσα  και όχι μόνο για το σκαλί αλλά και γιατί δεν υπάρχει χώρος και έτσι χάθηκε η μαγική χώρα
   


   
   

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Καφές της παρηορκάς και όχι μόνο!

Τζιαι μεν  μαραζώνετε τζιαι τούτοι που εν να φκουν τωρά τις ίδιες μαλ.....ς θα κάνουν όπως ούλλα τα γρόνια!

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Εσεις ξεχνάτε;

Κάποια στιγμή τελειώνει ένα πράγμα και το χρειάζεσαι τη συγκεκριμένη στιγμή ,πρέπει να πας στο σούπερ μάρκετ  να το πάρεις αμέσως.
 Σύζυγος:Γυναίκα ο αφρός ξυρίσματος που είναι; 
Εγώ:Δεν ξέρω σήμερα δε ξυρίστηκα ,θα αφήσω μούσι!
Σύζυγος: Tον πήγα στο χωριό,τον έφερες;
Εγώ:$ & * ( @ τι λες μωρέ; που ξέρω γω;
Σύζυγος :Θα πας να μου πάρεις
Εγώ:Καλά θα πάω
  Και βάζω τα παπούτσια μου και σας κυνηγ΄...
λοιπόν ξεκινώ να πάω στο σούπερ μάρκετ(μη νομίζετε κοντά είναι σε πέντε λεπτά με τα πόδια εκεί είμαι)
  Ε λέω εγώ τώρα δε παίρνω και κάτι άλλα πραγματάκια που θέλω για να μην βγαίνω αύριο; μάλιστα σωστή η σκέψη μου θα τα πάρω
   Και αρχίζω να βάζω πράγματα στο καλάθι  γιατί περίμενε και ο σύζυγος τον αφρό να ξουραφιστεί.
 Πάω στο ταμείο παίρνω τις σακούλες μου τρεις σχεδόν γεμάτες και κινώ για το σπίτι, περνώ το δρόμο απέναντι κάνω δέκα βήματα (στο περίπου δεν τα μετρώ) #&)@@@@ ΤΟΝ ΑΦΡΟ ξέχασα τον αφρό!!!! αφήνω τις τσάντες σε μια γνωστή μου που έχει μαγαζί εκεί και πάω για τον αφρό ,με βλέπει η ταμίας και γελά ,τι ξέχασες; αυτό που ήταν η αιτία να έλθω να ψωνίσω.
  Ξέρεις πόσες γυρνάνε πίσω γι' αυτό τον λόγο;;;;
Λέτε να φταίει ο χρόνος που περνά από πάνω μας;;;
 Η φωτό είναι από το χωριό του συζύγου.

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Επέτειος



 Εβαλα λίγες φωτογραφίες από το χωριό όταν πήγα το Πάσχα ,έβαλα και το κάλεσμα του γάμου μου που εγίνη πριν 32 χρόνια σαν σήμερα.

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Πάσχα στο χωριό

Πάσχα στο χωριό
Ίσως έχω ξαναγράψει για το Πάσχα  αλλά θέλω να γράψω και τώρα για τις μέρες του Πάσχα και τις προετοιμασίες που γίνονταν στο χωριό μου μέχρι και το 1974.
 Εγώ θα γράψω ότι θυμάμαι και αν κάποιος χωριανός θυμάται ή θεωρεί ότι έγραψα λάθος ας με διορθώσει ή ας προσθέσει κάτι που θυμάται ή άκουσε από τους παλιούς του χωριού.
  Καταρχήν είναι το καθάρισμα και το άσπρισμα των σπιτιών (το ασβέστωμα) Καλά μη νομίζετε πως έκανα και πολλές δουλειές ,καλύτερα ήταν οι βόλτες.
   Σειρά δε θυμάμαι ,δηλαδή δε θυμάμαι ακριβώς ποια μέρα φτιάχναμε τις φλαούνες, όμως θυμάμαι όλη αυτή τη φασαρία και μου άρεσε, μύριζε Πάσχα,σε όλα τα σπίτια οι γυναίκες φτιάχναμε φλαούνες και τις έψηναν στους φούρνους με τα ξύλα .Τα σπίτια δεν είχαν όλα φούρνους στις αυλές  τους,αλλά σε κάθε γειτονιά σχεδόν όλο και κάποιος είχε φούρνο,έτσι όλοι με τη σειρά αφού πρώτα είχαν συνεννοηθεί με τον ιδιοκτήτη του φούρνου ψήνανε.
  Οι φλαούνες δεν ήταν το μόνο που φτιάχναμε ,αλλά φτιάχναμε και ψωμιά, παξιμάδια κουλούρες που στη μέση βάζαμε ένα αυγό κόκκινο,(εμένα μου άρεσαν τα παξιμάδια  που ήταν γλυκά)και περιττό να σας πω ότι οι φλαούνες της μάνας μου ήταν οι πιο καλές.Όποιος έχει αντίρρηση να πάει να φάει από της δικιάς του μάνας,εγώ από τη δικιά μου δεν πρόκειται να ξαναφάω.
   Τη  Μεγάλη Πέμπτη βάφαμε τα αυγά ,όλα κόκκινα, τότε μόνο κόκκινα βάφαμε ,(μετά έγιναν μόδα και τα άλλα χρώματα)(τώρα η κόκκινη Πέμπτη έγινε πολύχρωμη).Ναι αλλά δε βάφαμε μόνο αυγά της κότας  ,πηγαίναμε και αγοράζαμε και αυγά γαλοπούλας και φαραώνας(φραγκόκοτα) (για τους καλαμαράες η εξήγηση),
  γιατί τα αυγά αυτά έχουν πιο σκληρό τσόφλι και θέλαμε κατά το τσούγκρισμα να σπάμε τα αυγά των άλλων ,λίγο πολύ όλοι αυτό κάναμε.
    Η  λαμπρατζιά (όχι αυτή της Βίσση),αλλά  αυτή που ανάβουμε με ξύλα για να κάψουμε τον Ιούδα  ,αυτή βασικά ήταν δουλειά των αγοριών μάζευαν από μέρες ξύλα και τα στοίβαζαν σε ένα οικόπεδο απέναντι από την εκκλησία(τώρα που το σκέφτομαι  δεν άκουσα ποτέ να διαμαρτυρηθεί  η γυναίκα που το σπίτι της ήταν δίπλα από τη φωτιά που φαντάζομαι θα γέμιζε  καπνιά)
  Το στόλισμα της εκκλησίας για τον επιτάφιο γινόταν από τις νέες του χωριού   ,περνούσαμε από όλα τα σπίτια που είχαν κήπους,(όλα σχεδόν τα σπίτια είχαν λουλούδια στην αυλή τους ) και μας έκοβαν για το στόλισμα του επιτάφιου ,ε όποιος είχε πολλά και τσιγκουνευόταν ξαναπηγαίναμε μόνοι μας .
  Μοσχομύριζε η εκκλησία από τα τριαντάφυλλα και τα άλλα λουλούδια ,ήταν στολισμένος ο επιτάφιος με αγάπη και όχι για να γίνει καλύτερος από κάποιον άλλο (εξάλλου δεν είχαμε δει και άλλον) όπως γίνετε τώρα που ούτε μυρίζουν τα λουλούδια ούτε και είναι με την ίδια αγάπη που τον φτιάχναμε εμείς.
 Τώρα τους φτιάχνουν τυποποιημένους.
   Και το άλλο ήταν το πάννισμα(δηλαδή φίλοι ελλαδίτες το να φορέσουμε κάτι καινούριο για να πάμε στην εκκλησία το Πάσχα έτσι το λέμε πάννισα))
 Λαμπάδες όπως έχουμε σήμερα πολλά χρώματα τότε δεν υπήρχαν, απλά αγοράζαμε ένα κερί λίγο πιο χοντρό από το κανονικό ,αργότερα είχαν φέρει και λευκές λαμπάδες.
   Έγραψα πιστεύω τα βασικά σχετικά με τις προετοιμασίες  του Πάσχα,το θρησκευτικό μέρος ας το βρει ο καθένας μέσα του.
 ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ   !! Και του χρόνου το Πάσχα  να το κάνετε στο χωριό σας που τώρα είναι κατεχόμενο.
 
  Το χωριό μας από ψηλά.
   Και η εκκλησία μας

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Αξέχαστες φιλίες!

Βασικά δεν ήξερα τι να γράψω  και η αλήθεια δεν μου αρέσει να γράφω και τι κάνω κάθε μέρα!Μπορεί καμιά φορά να γράψουμε και κάτι εντελώς προσωπικό και καθημερινό,αλλά να γράφω σήμερα έκανα εκείνο ,σήμερα έκανα το άλλο και πάει λέγοντας δεν μπορώ και δεν θέλω,ο καθένας μας κάτι κάνει κάθε μέρα.
  Έχω ξαναγράψει για τις φιλίες τις παλιές,όμως προχθές που ήμουν στο φέις μπουκ(ω ναι έχω και απ΄'αυτό) χμ και συνεχίζω κάπου διάβασα ένα όνομα και θυμήθηκα παλιές φιλενάδες όταν ήμουν πολύ νέα! και ξέρετε όταν είμαστε παιδιά εκτός από τις 1-2 κολλητέ; είχαμε και πολλέεες φιλενάδες αγαπημένες.(και εγώ επειδή ήμουν καλό παιδί)είχα πολλές φίλες ,(εκτός από 2 κολλητές που είχα και δεν δεχόμουν να πει κανείς  κακό γι' αυτές) είχα και σχεδόν όλα τα κορίτσια του χωριού φίλες.
  Εκτός χωριού όμως, γνώρισα και στο γυμνάσιο την Αυγή και την Αφρούλα που ήταν από άλλο χωριό ,στην πορεία της ζωής μας εγώ και η Αυγή σταματήσαμε το γυμνάσιο(τα μάθαμε όλα στη πρώτη γυμνασίου)  εγώ πήγα να μάθω μοδιστρική και τσουπ μετά από λίγες μέρες νάσου και η Αυγή,άλλα δυο χρόνια μαζί κάθε μέρα και πάντα αγαπημένες ,ποτέ δεν τσακωθήκαμε.
 Αφού μάθαμε και εκεί τα της μοδιστρικής η κάθε μια τράβηξε το δρόμο της ,εγώ πήγα σε βιοτεχνία ρούχων και τσουπ ποιος εμφανίζετε ; η Αυγή ,χαρά που κάναμε δε λέγετε!μη κοιτάτε τώρα που είναι τα κινητά και μιλάει όποιος θέλει με όποιο θέλει! Τότε δεν είχαμε τέτοιες(πολυτέλειες) αλλά δυο χρόνια μαζί μέχρι το74 που πια χωρίσαμε λόγω πολέμου ,καμιά δε γνώριζε  τι απέγινε η άλλη ώσπου μια μέρα βρήκε η μάνα μου την Αυγή στο νοσοκομείο να περιμένει τη σειρά της και αναγνώρισε η μια την άλλη ξαναβρεθήκαμε για πολύ λίγο ,μετά εγώ έφυγα και από τότε χαθήκαμε και τώρα μετά από 33 χρόνια μαθαίνω νέα από την Αφρούλα μέσω φέις μπουκ  από αλλού και αλλού,είμαι και λίγο ψαχτήρι εγώ  ! Αυτό που θέλω να πω είναι πως μερικούς φίλους  τους χάνεις εντελώς από τη ζωή σου είτε το θες είτε δεν το θες και η αλήθεια είναι πως σκεφτόμουν πολλές φορές αυτά τα κορίτσια και ειδικά την Αυγή που είχαμε έλθει πιο κοντά,φυσικά γνώρισα και άλλα κορίτσια κατά τη διάρκεια της μαθητείας στη μοδίστρα  και αργότερα στη δουλειά αλλά ούτε το επίθετο τους δε θυμάμαι ,φαντάζομαι ούτε αυτές θα θυμούνται το δικό μου ,παρόλο που το πρόσωπο τους και το μικρό τους όνομα το θυμάμαι.Αυτά  σκεφτόμουν και είπα να τα γράψω είπα μήπως και εσείς άθελα σας χάσατε φιλίες λόγω αποστάσεων και συνθηκών!
Φίλες που έκανα στη νεανική μου ζωή
Κολλητές:Ευτυχία,Μαίρη
Φίλες:Αυγή,Νίκη ,Μυρούλα ,Χρίστα ,Λένια,Γιαννούλα,Μαίρη,Σκευούλα,Δώρα,Νίκη,(Μαίρη και πολύ καλή γιτόνισσα),Αφρούλα, Χρυστάλλα,Ελλάδα,Τασούλα και πολλές ακόμα που είχαν αυτά τα ονόματα.
Υ.Γ. Τώρα έχω και τη stalamatia που έρχετε στα λημέρια σας και σας δροσίζει με τις σταλαματιές της!
 

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Oh My Darling Clementine

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Βρέχει αλήθειες και ψέματα

Λοιπόν  πολύ ροζέ, το αλλάζω, το άλλαξα,θα μπορούσα να το σβήσω αλλά το  αφήνω έτσι κι'αλλιώς σιγά το σοβαρό θέμα που θα γράψω.
 Λοιπόν (ευτυχώς που δεν είμαι άντρας γιατί μπορεί να μου έλεγε κανείς τίποτα με το λοιπόν δυο φορές  στην αρχή των προτάσεων.
 Λοιπόν  αύριο είναι πρωταπρηλιά  και καλό μήνα να έχετε,ψέματα δεν μου αρέσει να λέω αλλά αύριο δεν ξέρω αν θα πω έχω ξεπεράσει αυτό το στάδιο της πλάκας.
 Αυτή τη στιγμή βρέχει, βασικά όλη μέρα βρέχει και αυτό είναι αλήθεια,το πλυντήριο μέσα πλένει και αυτό είναι αλήθεια ,τα πιάτα μου είναι άπλυτα αλήθεια και αυτό(θα τα πλύνω μετά)
 Βαριέμαι, άλλη μια αλήθεια, 
 Αύριο στη Κύπρο γιορτάζουν την Ανεξαρτησία της  ,ότι γιορτάζουν και είναι αργία είναι αλήθεια ,τώρα κατά πόσο ανεξάρτητη είναι η Κύπρος εγώ όρκο δε παίρνω .

Εγώ αυτή τη στιγμή θα ήθελα να είμαι στο χωριό μου και να βλέπω έξω τη βροχή,  απλά να τη κοιτώ και αν είχε και καμιά λακκούβα (λάντα σαν αυτή στη φωτό )θα χάζευα τις σταλαματιές που θα έπεφταν μέσα.
 Βάζω ένα κουίζ δίπλα.
Οι φρέζες μου είναι έτοιμες να ανοίξουν

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Κλιμακτήριος

Δεν  ήμουν σίγουρη για να γράψω αυτή την ανάρτηση,  αλλά μετά είπα δεν ενοχλείς κανένα γράψε ότι σκέφτεσαι και άσε τις παραξενιές.
  Κλιμακτήριος,   μια περίοδος στη ζωή της γυναίκας  λίγο περίεργη ,μερικοί μπορεί να νομίζουν ότι τελειώνει η ζωή της γυναίκας ,αλλά κάνουν ΛΑΘΟΣ (Εγώ δεν θα γράψω επιστημονικά άμα θέλει κανένας να το δει επιστημονικά το θέμα πολύ απλά το βρίσκει στο ίντερνετ) Θα γράψω σαν εμπειρία το θέμα που μπορεί και στο τέλος να μη μπορέσω να τα πω και όπως θα ήθελα ή όπως είναι πραγματικά.
 Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα ιδρώσει μα ποτέ εκτός και αν είχα 40 πυρετό ,εξάψεις ; τι ήταν αυτό; άκουγα άλλες γυναίκες που είχαν εξάψεις και απορούσα  !τι τις πιάνει μωρέ και αυτές άντε από κει!!
 Αλλά  πριν  2-3  χρόνια  οϊμέ  και να οι εξάψεις  και  να ο ιδρώτας  στο λαιμό !και να  ο ιδρώτας στη ραχοκοκαλιά!  Και βγάλε  το ρούχο γιατί κάνει ζέστη  και σε δευτερόλεπτα ξανά βάλε το ρούχο γιατί κάνει κρύο, όλη την ώρα,  και κάνε αέρα στα μούτρα  με τη βεντάλια και βγες έξω να πάρεις αέρα , εμ το άλλο; κάνε ένα τεστ  και έχεις καθυστέρηση,  από εγκυμοσύνη;και ας ξέρεις ότι έχεις λάβει τα μέτρα σου!
 Το άλλο; που εκεί που δεν έτρωγα γλυκά , να κατεβάζω τις πάστες και ότι έπεφτε στα χέρια μου;!!Τα νεύρα μου!! και να παίρνω τα κιλά 10 τουλάχιστο ,όχι δεν είμαι χοντρή! αλλά  θέλω να τα χάσω!! Αφήστε τις εξάψεις κατά τη διάρκεια του ύπνου!εκεί δεν είχα και κοινό, μόνο το σύζυγο που ξυπνούσε από τα ανακατέματα μου!
  Πιστεύω ότι έχουν περάσει τα πολλά  ,έχει και τα καλά της η εμμηνόπαυση  μετά από 30-40   χρόνια περιόδου κάθε μήνα ελευθερώνεσαι ,μπορεί να έχουν βγάλει σερβιέτες με φτερά αλλά σαν την ελευθερία της εμμηνόπαυσης δεν έχει!!
  Και τι έγινε αν δεν μπορεί μια γυναίκα να κάνει παιδί στα 50και μετά;  δεν παύει να είναι γυναίκα! όποια είναι να κάνει θα κάνει παιδιά πολλά χρόνια πιο πριν οπότε είναι σε μια φάση η γυναίκα ελευθερίας ,για φανταστείτε να έβλεπαν περίοδο οι γυναίκες στα 70-80 τότε με συγχωρείτεαλλά καλά καλά  δεν θα μπορούμε να μαζέψουμε τα βρακιά  μας  !τις σερβιέτες θα κουμαντάραμε;.

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Η παρέλαση και το βήμα της.

Σήμερα  κατέβηκα  μαζί με τη κόρη μου να δούμε  τη παρέλαση  και όταν λέω κατέβηκα εννοώ τη σκάλα από τον πρώτο όροφο μετά βγήκα στο πεζοδρόμιο και στάθηκα,δε πέρασαν πέντε λεπτά και πέρασαν από μπροστά   μας τα παιδιά από δημοτικό,γυμνάσιο και λύκειο.
 Τι να πω  βρε παιδιά ότι μου άρεσε; Ε δε μου άρεσε  τα παιδιά σαν ψοφίμια πήγαιναν  ούτε καν οι στολές τους ήταν όπως έπρεπε αλλά αυτό ,άντε λες μπορεί να μην είχαν και πολλές δυνατότητες οι γονιοί,αλλά το βήμα; έλεος πια ,εγώ ακόμα και στο δρόμο που πάω δουλειά ,για ψώνια ,για βόλτα πιο καμαρωτά περπατώ ,τι να πω;.

 Δηλαδή αυτοί οι καθηγητές δεν μπορούν να κάνουν καλύτερη δουλειά; τόσο σπουδαίο είναι να μάθουν στα παιδιά να περπατούν περήφανα; Τέλος πάντων σε ένα τέταρτο  το πολύ που κράτησε η παρέλαση  αντέξαμε, γιατί μόλις τελείωσε  εμείς πήγαμε  βόλτα στη παραλία(εκεί είχαμε και τη παρέλαση) και αποζημειωθήκαμε   καθώς πιο πέρα στη μαρίνα που  βλέπετε στη φωτογραφία ,τρία δελφίνια μας έκαναν τη χάρη να περάσουν μπροστά μας και να κάνουν και φιγούρα ,τα χαζεύαμε μέχρι που χάθηκαν στα βαθιά.Τις φωτογραφίες τις τράβηξα όταν γύρισα σπίτι από τη ταράτσα γιατί όταν βγήκα έξω δεν είχα  πάρει τη μηχανή.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Ξανά μαζί

Για  σας παιδιά του ίντερνετ,  πάλι μαζί   ,έλειψα  παρά τη θέληση μου  και αιτία ήταν  οι σύνδεση  που ξαφνικά διακόπηκε  και ενώ ήταν προπληρωμένη. Πάντως  άκρη δεν βγάζανε οι ειδικοί  (πόσο μάλλον εγώ!) οπότε παράτησα τη  φορθνετ  και πήγα στο οτε ,έτσι νάμαι και γωωωωω!!
  Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας και σεις μου λείψατε!
Λοιπόν τις μέρες που δεν είχα ίντερνετ και δεν έκανε πολύ κρύο  πήγαινα για περπάτημα στη παραλία(εννοείται αυτό θα συνεχιστεί από δω και πέρα,εκτός καναδυο μέρες που έχω μια ελαφριά ίωση ) και μάζεψα  κοχύλια ,δεν χρειάζεται  να είναι Καλοκαίρι για να τα  μαζέψεις  ,ίσα ίσα  έχει και ησυχία  χωρίς τους βάρβαρους  των παραλιών.
 Έκανα και κάτι μικροστολίσματα με τα κοχυλάκια μου   και θα κάνω και άλλα αργότερα πιο  ωραία.
 Σήμερα κάνει κρύο και η ιωσούλα  που έχω με έκλεισε στο σπίτι,δεν προλαβαίνω τα χαρτομάντιλα   η μιτόγκα μου έχει γίνει κατακόκκινη καθώς και τα μάτια μου .

 Σας φιλώ.

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Η γάτα.

Σήμερα  θα γράψω για τα  κατοικίδια και γενικά για τα ζώα  (τα τετράποδα)  Είδατε όμως που ανακάλυψα και το χρώμα φόντου!!;
 Τα παιδιά έτσι είναι όταν σκαλίζουν (όχι τη μύτη) βρίσκουν διάφορα.
 Και τώρα στο θέμα μας όσοι πήγατε για κατούρημα πήγατε οι άλλοι σφυχτήτε!
 Είχα μιαν ιδιοτροπία (εντάξει εντάξει έχω πολλές) ,όσο και να αγαπώ τα ζώα άλλο τόσο δεν τα ήθελα μέσα στο σπίτι όταν δε πήγαινα κάπου και έβλεπα τρίχες από γάτα ή σκύλο εκεί που θα καθόμουν έβγαζα καντίλες,όμως δεν ήμουν πάντα έτσι μικρή είχα μια γάτα η οποία δεν μπορώ να πω ότι ήταν του (σπιτιού )αλλά γυρνούσε και στη γειτονιά ,ούτε σε γιατρό την είχαμε πάει ποτέ( πριν 40 χρόνια + )δεν είχαμε τέτοιες πολυτέλειες.
 Η γάτα μου ήταν η λατρεία μου αγκαλιές  και χάδια να τη ταϊζω να τη ποτίζω ,όλα καλά όσο και να μου έλεγε η μάνα μου να μην τη παίρνω αγκαλιά.Το βράδυ δε υτρύπωνε η άτιμη κάτω από τα κρεβάτια και μόλις σβήναμε το φως και ξαπλώναμε  η κυρά γάτα κουλουριαζόταν πάνω στο μαξιλάρι μου και το πρωί τη βρίσκαμε να κοιμάτε ανάμεσα στα μαλιά μου.
  Και μια μέρα εκεί που έτρεχα βλέπει η αδελφή μου στο πίσω μέρος της κεφαλής μου μια (περιοχή) χωρίς μαλιά, ωχ αυτό ήταν ,με πάνε στο γιατρό  για να δούμε τι έχω ,βλέπει ο γιατρός το γουλί στο κεφάλι και ρωτάει ,έχετε ζώα στο σπίτι; όχι λέει η μάνα μου ,πράγματι δεν είχαμε κανένα οικόσιτο ,γάτες; σκυλιά; ρωτάει ξανά ,έχουμε μια γάτα ! να φύγει η γάτα!!.
Πάμε πίσω στο χωριό ! και άρχισαν τα όργανα !!
   ΝΑ ΦΥΓΗ Η ΓΑΤΑ;;;;;;;!!!!τρελάθηκα !! κλάματα φωνές βρισιές για το γιατρό!!!

 Η γάτα μόλις είχε γεννήσει, η γάτα πήρε δρόμο ,ποτέ δεν έμαθα ακριβώς τι έγινε τα μαλλιά ξαναφύτρωσαν εγώ όμως ξανά γατί δεν είχα ,χώρια που μου έγινε και μια σχετική πλύση εγκεφάλου  ,μη ξαναχάσω τα μαλλιά .
  Από τότε ναι μεν δε πείραξα ποτέ ζώο και τα αγαπούσα(εκτός από τα φίδια)  όμως απέφευγα να τα ακουμπώ και είχα μια φοβία όταν πήγαινα σε σπίτι που είχε μέσα γάτα.
  Αλλά φέτος η κόρη μου έφερε για λίγες μέρες τη γάτα της και ξετρελάθηκα (η αλήθεια είναι πως αν δεν την είχε πάει σε γιατρό να της βάλουν τα εμβόλια που πρέπει στο σπίτι δε θα είχε την ίδια αντιμετώπιση ούτε αγκαλιά θα την έπαιρνα ούτε θα την άφηνα να κάθετε στο κρεβάτι μου και να κοιμάται στα πόδια μου ναι ναι ότι έκανα μικρή τα ίδια έκανα και τώρα!!
 Και μη σας πω ότι ο σύζυγος και εγώ τη πεθυμήσαμε και τη θέλουμε να έρχεται συχνά(τη καημενούλα της έκανε στείρωση πριν λίγες μέρες).
 Αναθεώρησα πολλές απόψεις για τα τετράποδα που μένουν μέσα στα σπίτια όμως δεν θα χάιδευα εύκολα μιαν άλλη γάτα αν δεν ήμουν σίγουρη ότι έχει περάσει από γιατρό και δε την αφήνουν να γυρνάει δεξιά και αριστερά.Ο φόβος βλέπετε .
 ΦΩΤΟΓΡΦΙΕΣ
Και το βάζο με τα λουλούδια (ψεύτικα) το έριξε και ξάπλωνε μέσα σε αυτά   και παπλωματάκι της έφτιαξα και όλο νάζια μας έκανε.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Κκουίζ σχετικό με τα σχόλια.

Σχετικά με την προηγούμενη ανάρτηση έβαλα δίπλα  Κκουίζ.
 Θα απαντήσω αύριο στα σχόλια γιατί σήμερα δε μπορώ πολύ ώρα στη καρέκλα με έχει πιάσει η μέση μου και τη βγάζω στο κρεβάτι  του πόνουυυυυυ.

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Το μπλογκ μου!!

Σήμερα λέω να γράψω λίγα πράγματα για το μπλογκ μου,μη νομίζετε ,να το ευλογήσω λίγο  θέλω,έτσι να ξέρει ότι ξέρω τι έχουμε περάσει μαζί και τα καλά και τα κακά.
  Αυτό είναι το δεύτερο μπλογκ που έφτιαξα  το πρώτο το έφτιαξα το 2007  και το έφτιαξα εντελώς τυχαία ,έψαχνα μια μέρα κάτι που μας είχαν ζητήσει από το ΣΔΕ (σχολείο δεύτερης Ευκαιρίας) εκεί μας είχαν μάθει πως να μπαίνουμε στο ίντερνετ  αυτό ήταν όλο κι' όλο από πληροφορική.
 Δεν θυμάμαι πως αλλά έδωσα πάνω στο μπλογκ του Φιρφιρή και του Ασερα  Τρελάθηκα από τη χαρά μου και άρχισα να το ψάχνω το θέμα ,πάταγα κουμπιά έφτιαχνα  χάλαγα τα έψαχνα ξανά αυτά που έσβηνα κατά λάθος ,μέχρι που το στέριωσα!!!!!
  Καταλαβαίνετε έστω και λίγο τη χαρά μου και άρχισα να γράφω,  δε θυμάμαι τι πρωτόγραψα ,βλέπετε από ΛΑΘΟΣ μου το έχασα το μπλογκ ,είπαμε ερασιτέχνης μέχρι το μεδούλι όμως πριν το χάσω θυμάμαι που έψαχνα να βρω κάτι για να μπορώ να φτιάχνω αναρτήσεις  δε θυμάμαι ακριβώς τι ! και μπήκε ο Πένητας   με καθοδήγησε και το ίδιο έκανε και η Ψυχία ,η αλήθεια είναι αν δεν ήταν αυτοί θα τα είχα παρατήσει  ,γιατί εκτός του ότι δε μπορούσα εύκολα να προχωρώ έμπαινε και ένας ανώνυμος και μόνο που δε με έβριζε ,είχα απελπιστεί,αλλά και τότε πάλι μπήκε ο Πένητας ,η Ψυχία και ο Πολίτης Πίττας και περίλαβαν τον ανώνυμο,πήρα  και εγώ θάρρος του μπήκα και εγώ και δε με ξαναενόχλησε .Και τους ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
 Μετά αφού έχασα εκείνο το μπλογκ έκανα αυτό και συνέχισα μέχρι τώρα και ελπίζω να συνεχίσω για πολλλάααααα χρόνια ακόμη.
    Τώρα θα γράψω για μερικά πράγματα  που κάνω εδώ στις αναρτήσεις μου  θέλω όταν μου γράφουν σχόλια μετά να απαντώ σε όλους, το θεωρώ από μέρους μου αγένεια να απαντήσω σε 2-3 και μετά τους άλλους να τους αγνοήσω( το διευκρινίζω) μιλάω για μένα ,είναι και κόσμος που δε προλαβαίνει να κάθετε να απαντά  και δε τους παρεξηγώ, δε θέλω να νομίζουν ότι απαντώ για να έχω το τελευταίο λόγο! 
  Είναι σαν να έρχεται κάποιος (σπίτι )μου και εγώ τον ξεπροβοδίζω αφού έχουμε πει δυο κουβέντες.:)
 Επίσης έχω δοκιμάσει να αλλάξω τη φάτσα του μπλογκ μου στο τέλος όμως βρίσκω ότι αυτή που έχει είναι η καλύτερη για μένα και μου αρέσει ,έτσι καλά θα κάνω να αλλάξω ταπετσαρία στο καναπέ μου και στις πολυθρόνες (είμαι ειδική,μάστορας σας λέω!!) .
 Ξέρω ότι εκτός από αυτούς που αφήνουν σχόλια ,μπαίνουν και άλλοι μπλόγκερς και βλέπουν τι γράφω ,αυτό το κάνω και εγώ δεν αφήνω πάντα σχόλια.
   Τι άλλο; τι άλλο ; α ναι το Σταλαματιά  ξέρω ότι γράφετε Σταλα(γ)ματιά  ,αλλά όταν έβαζα το όνομα με το (γ)  δεν το δεχόταν  και  αφαίρεσα το (γου) χα χα  και έγινε Σταλαματιά !
 Τώρα πάει το (αγγωνίστηκα) μου έμεινε και το θεωρώ δεύτερο μου όνομα  .
  Και ειλικρινά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όσους με έχουν βάλει λινκ στο μπλογκ τους ,είναι άτομα που δε περίμενα ότι θα με καταδέχονταν και όμως με (αγκάλιασαν)σαν μπλογκερ!!

  

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Κάποτε στη Μόρφου

Όσοι είναι πρόσφυγες και στους τόπους τους είχαν τα παρακάτω προϊόντα που θα παινέψω μπορούν να διαμαρτυρηθούν και να παινέψουν τα δικά τους.Όσοι δεν είναι πρόσφυγες μπορούν να δείξουν κατανόηση ότι και να πιστεύουν για τα δικά τους προϊόντα που παράγει ο τόπος τους.
ΟΛΑ αυτά που θα ακολουθήσουν ήταν πριν το 1974!
  Δεν έχει καλύτερα πορτοκάλια και λεμόνια από αυτά της περιοχής Μόρφου!
 Δεν έχει καλύτερα πεπόνια και καρπούζια από αυτά που έβγαζε η περιοχή  Μόρφου
Δεν έχω φάει καλύτερα σουβλάκια από αυτά που έφτιαχνε ο Πάμπος ο Ραγιάς στη Μόρφου .
 Δεν έχω φάει καλύτερο παγωτό φράουλα από αυτό που έφτιαχνε το ζαχαροπλαστείο του Κόκου στου Μόρφου!
  Δεν έχω φάει γλυγύτερες τόφις(καραμέλες γάλακτος) από αυτές που αγόραζα από τον τουρκοκύπριο Τζαφέρη στη Μόρφου!
 Και τέλος δεν υπάρχει ομορφότερη  περιοχή  από αυτή της Μόρφου και ειδικά το χωριό Άγιος Νικήτας!!
 Ευχαριστώ για τη κατανόηση.

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Περί τρίχας ο λόγος

Ε ναι για τρίχες θα μιλήσω και μάλιστα για βαμμένες!!Ναι δεν έχω δουλειά να κάνω! μάλλον έχω αλλά είπα του συζύγου να τη κάνουμε αύριο που θα γυρίσουμε από τις δουλειές μας.
  Μετά το φαγητό και μετά τον μεσημεριανό ύπνο του συζύγου( εγώ δε κοιμάμαι τα μεσημέρια βλέπω τηλεόραση τη Κατακουζίνα και τον Πόποτα.)
 Δεν σας είπα τι δουλειά θα κάνουμε; Θα φτιάξουμε τα τελάρα για τις κερήθρες των μελισσών,κύριε ελέησον τι νομίσατε θα κάνουμε;
 Επανέρχομαι στις τρίχες δεν έχει σημασία αν είναι κατσαρές ή ίσιες ή σαν τις δικές μου θεϊκές μικρές μπουκλίτσες!! χο χο χο γελάσαμε.Ούτε αν είναι κοντές όπως ήταν οι δικές μου πριν ένα χρόνο  αγορίστικες ή μακριές όπως είναι τώρα  τα υπέροχα μαλλιά μου!χι  χι χι ξαναγελάσαμε.;
 Θα πω για τις τρίχες τις βαμμένες  όχι τα βαμμένα κόκκινα μαλλιά!Να σοβαρευτώ λίγο ,για όνομα του θεού άσπρισαν τα μαλλιά μας και μυαλό κουκούτσι ,λέτε να επηρεάζεται από τις βαφές; χμ μπορεί ,σήμερα έβαψα τα θεϊκά μαλλιά μου ,δεν με έπαιρνε άλλο ,ήταν χάλια.
  Σχεδόν όλες οι γυναίκες από πολύ μικρές βάφουμε τα μαλλιά μας ,αν ξέραμε πριν ασπρίσουν τι βάσανο είναι δεν θα τολμούσαμε να βάλουμε βαφή στο κεφάλι μας μόνο και μόνο για να αλλάξουμε ένα τόνο  το χρώμα.
 Παλιά οι μανάδες μας είχαν τα ΄ασπρα τους μαλλιά και έμοιαζαν τόσο αξιοπρεπείς και όμορφες !! Εντάξει δεν λέω ότι δεν είναι αξιοπρεπείς οι γυναίκες που βάφουν τα μαλλιά τους ,αλλά βρε παιδί μου εγώ όταν βλέπω γυναίκες που έχουν περάσει τα εβδομήντα και έχουν άσπρα μαλλιά  είτε όμορφα κομμένα κοντά είτε μαζεμένα σε όμορφο κότσο, τις καμαρώνω !!δεν μπορώ να το περιγράψω,χαίρομαι να τις κοιτώ και παρακαλώ να είμαι και εγώ έτσι  σε μερικά χρόνια  ε  χμ  για να δω  ,ναι σε 20 χρόνια περίπου, αν έχω μυαλό και το καταφέρω νωρίτερα και αφήσω να ασπρίσουν ομοιόμορφα τα( υπέροχα ) μου μαλλιά  θα με παραδεχτώ ( πόσες φορές έγραψα τη λέξη μαλλιά;) πω πω πραγματικά για τρίχες μιλώ!
 

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Ετσι χωρίς λόγο

Η  αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι να γράψω,πολλοί μπορούν να πουν γράψεις δε γράψεις το ίδιο πράμα είναι!.
 Όμως νιώθω ότι θέλω να γράψω ,ίσως έχω πολλά μέσα μου και να θέλω να τα πω,αλλά και πάλι δεν βγαίνουν.Εμένα μου αρέσουν τα απλά λόγια ,τα ζεστά λόγια,όχι τα μελιστάλαχτα αλλά τα ανθρώπινα,ακόμα και αν μιλούν για άσχημα πράγματα!.
 Καμιά φορά μου αρέσει  να πω για κάτι που έκανα και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας,όπως τότε που πήγαινα στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας και μετά που άρχισα το νυκτερινό λύκειο,αλλά το σταμάτησα γιατί έτσι έπρεπε να γίνει,ήταν κάτι που το αποφάσισα μόνη μου και δεν μετανιώνω,καμιά φορά στη ζωή μας υπάρχουν προτεραιότητες πάνω από εμάς.
 Η ζωή μου συνεχίζετε με την οικογένεια μου και τη δουλειά μου ,φέτος  να είμαστε καλά θα αφοσιωθώ και στις φιλίες μου ,κάτι που σταμάτησα εδώ και δυο χρόνια σχεδόν για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις αντιξοότητες .
 Ενα γατάκι που έφερε η κόρη μου τις γιορτές κάπως με απόσπασε από τα πολλά που έχω στο μυαλό μου,μπορώ να πω μας συνεπήρε όλους ,σε λίγες μέρες βέβαια θα το πάει ο γιος μου στην Αθήνα μαζί του (μένει με τα παιδιά μου το γατί) και θα μας κακοφανεί .Όμως εντάξει δεν κολλάω σε τέτοια ,κάτι έχω στο μυαλό μου για φέτος, δεν θα κάτσω φρόνιμα,ίσως  προσπαθήσω να μάθω καμιά (τέχνη),τώρα που δουλεύω λιγότερες ώρες.Και ίσως αργότερα πάω και στη Κύπρο για λίγες μέρες, να ανοίξει πρώτα ο καιρός.Άντε έβγαλα μερικά από μέσα μου.




 

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Μνήμες ημερών

Οι καιροί μας δεν είναι για χαρτοπαίγνια  ούτε για το καλό(τώρα βέβαια από που και ως που είναι καλό να ξημεροβραδιάζετε κάποιος για να χάσει λεφτά δεν ξέρω από που προήλθε) ( χε χε καλά είναι όμως όταν κάποιος κερδίζει).
 Τώρα τα χέρια στις τσέπες και τα λεφτά (ποια λεφτά) ; .
 μέσα βαθιά στη τσέπη .
   Τι κάθομαι τώρα και λέω ; (είναι ψωμί να φάμε δεν έχουμε ραπανάκι για την όρεξη γυρεύουμε) σχήμα λόγου είναι μη πάει ο νους σας ότι δεν έχουμε,ε να φάμε!
  Εγώ θέλω να σας πω για πριν πολλά  χρόνια πριν το 1974 ,πριν την εισβολή(λέτε τελικά να μας μείνει σημείο αναφοράς η εισβολή; και να τη θυμόμαστε έτσι;)Αυτό πρέπει να το προσέξουμε.
 Τον καιρό λοιπόν εκείνο που ήμασταν μια χαρά στα σπιτάκια μας τα μικρά τα φτωχικά ,που βγαίναμε στην αυλή μας ,που είχαμε τους γείτονες και μαζί μεγαλώναμε και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας,το κόβω εδώ το παραλήρημα για να μην το σοβαρέψω ,γιατί νομίζω θα ξεφύγω.
 Κατευθείαν στο θέμα ,παίζαμε χαρτιά  ,παίζαμε τριανταένα κουμ καν (έτσι δεν γράφετε) και με τι νομίζετε ; με  αμύγδαλα και κανένα καρύδι ,αν υπήρχε!! καμιά φορά βάζαμε και καμιά μπακίρα (περίπου καμιά δεκάρα πάνω κάτω,για τους ελλαδίτες η διευκρίνηση).Τα αμύγδαλα όμως ήταν το πλέον σύνηθες.
  Αχ τι καλά που ήταν !!Τώρα  ένα σωρό αμύγδαλα και ένα σωρό καρύδια και βαριέμαι να τα σπάσω να φάω και κανένα!!.