Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Για ποιο θέμα να μιλήσω;;;

Είναι αυτές  οι φορές που δεν έχεις τίποτα να  γράψεις  ! Θα μου πείτε  και αφού δεν έχεις τίποτα να γράψεις ,γιατί το κουράζεις;
  Πιστεύω πως για να καθίσει κάποιος μπροστά σε μια σελίδα άδεια και να πατήσει το πρώτο γράμμα τη πρώτη λέξη,πάει να πει πως έχει πολλά  μέσα του  για να γράψει   και όταν είναι πολλά ίσως και να μην ξέρει από που να αρχίσει.
   Να μιλήσει για το τάδε θέμα;   για το άλλο;  μπα δεν νομίζω να ενδιαφέρει και πολύ  τον αναγνώστη τι έκανες εσύ στη δουλειά σου  και αν κουράζεσαι και αν δεν πληρώνεσαι όπως πρέπει   και χίλια δυο άλλα επαγγελματικής φύσεως.
   Να πεις για τις δουλειές του σπιτιού;; αστείο πράμα  οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ .
Να πεις  τα προσωπικά σου;; εεεε μα τότε τι προσωπικά θα είναι;; να σε πιάσουν και στο στόμα τους!!!!!!!!!
  Να πεις για τη γάτα σου;;  ωραίο θέμα ,αλλά  είναι  και κάποιοι που δεν γουστάρουν τα ζωντανά  και υπάρχουν πιο σοβαρά προβλήματα στον κόσμο από το αν σε τραβά κάθε πρωί η γάτα σου από το πόδι για να σηκωθείς από το κρεβάτι να της βάλεις φαΐ.
   Να πεις για τη βόλτα  που κάνεις  στην παραλία;  
 Ναι θάλεγα οτι είναι καλό θέμα  να ακούς τη θάλασσα  να βλέπεις τις βαρκούλες  να λικνίζονται ,να βλέπεις  στις καφετέριες   τους θαμώνες  να πίνουν τον καφέ τους  ,το ούζο τους την πορτοκαλάδα τους και να ακούς τα γέλια τους!( αυτό μην το πάρετε της μετρητοίς) έχουν κοπεί τα περισσότερα γέλια τώρα τελευταία. Λόγω Τρόικας  εεεε όχι δεν θα πούμε για την τρόικα
  Αυτούς απλά θα τους εξορκίζουμε όσο μπορούμε,
  Ας προχωρήσουμε όμως τη βόλτα μας  ας πάρουμε το δρόμο που η  παραλία δεν έχει πλακόστρωτο και πολυκοσμία  ας πάμε εκεί που είναι τα βότσαλα εκεί    που το κύμα  σκάει  και σβήνει  πάνω στα βότσαλα   εκεί που μπορείς να βγάλεις τα παπούτσια σου και να αφήσεις  τη θάλασσα  να σε χαϊδέψει,εκεί που μπορείς να μαζέψεις κάποια κοχύλια.
 Και  εκεί που κάθετε η  παχουλή κυρία με το παχουλό αγόρι  και με ένα καλάμι  ο καθένας  ψαρεύουν! Ναι είναι όμορφη  σκηνή εδώ  είναι ήσυχα  και το μόνο που ακούγετε είναι το πλαφς της θάλασσας  και κάποια βάρκα  που γύρνα στη μαρίνα γιατί ήδη άρχισε να νυχτώνει.
  Σήκω τώρα  από το πεζούλι    βάλε τα βρεγμένα σου πόδια στα πέδιλα σου και γύρνα σπίτι η ψυχή σου  γαλήνεψε πια!
Και όπως είπε και ένα  γέρος σοφός  ,Όταν η ψυχή ακούει  το θόρυβο από τα κύματα της θάλασσας η ψυχή αναπηδά  και (καπαρτίζει) φουσκώνει από ευχαρίστησή!