Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007

Ρίγανη αρωματικό φυτό φυτρώνει σε ξερά και άγονα εδάφη

Μιας τσιαι έχω λλίες μέρες άδειαν ακόμη ,τσιαι είμαι σπίτι μου καταπιάστηκα με διάφορες δουλειές που τον άλλο τσιαιρό εν έχω ώρα να τις κάμω τσιαι βαρκούμαι τες τσιόλας।
Μία που τούντες δουλειές ένει τσιαι το τρύψιμο της ρίγανης που την εσύναξεν ο σύζυγος το καλοτσιαίρι । Όταν γίνετε τούτη δουλειά μοσκομυρίζει ούλλον το σπίτι τα σιέρκα μου έπλυννα τα ένα σωρό φορές τσιακόμα μυρίζουν δεν το συνιστώ σαυτούς που μετά θα πάνε ραντεβού।
Τη ρίγανη εκτός από το ψητό που τη βάζουμε για μυρωθκιά τσιαι στη σαλάτα ,τη βάζουμε και στη σάλτσα για τη πίτσαμας, στις φακές,επείσης κάμνει καλό όταν πονούμε τον λαιμό μας να βράζουμε να πίνουμε εγιώ εν ήπια είδα άλλους όμως που ήπιαν τσιαι ζιούν ακόμα επείσης βρασμένη σε χλιαρό νερό βάλλουμε τα πόθκια μας μέσα για να ξεκουραστούν μετά από μιαν κουραστικήν ημέρα,τσιαι γενικότερα όταν όλα πάνε κατά διαόλου ΒΡΑΣΕ ΡΙΓΑΝΗ ।

3 σχόλια:

Aceras Anthropophorum είπε...

H ρίγανη η ελληνική (origanum vulgaris) έχει διαφορετική μυρωδιά που την κυπριακή (origanum dubium). H μυρωθκιά της ελληνικής αρέσκει μου παραπάνω πας τες σαλάτες. Λαλούν ότι τζείνη της Πάρνηθας εν η καλλύττερη. Εσύ τι λαλείς Σταλαματία;

Το φυσικό έλαιο της ρίγανης εν πολλά καυστικό. Δεν πρέπει να το βάλεις αδιάλιτο στο δέρμα διότι καύκει τζαι κοτσιινίζει το δέρμα. Για τον λόγον αυτό το λαδάκι της ρίγανης δεν είναι τόσο γνωστό όσο της Λεβάντας.

Μιά φίλη μου έκαμεν έναν δοκτοράτο για την αντισυπτική δύναμη των φυσικών ελαίων τζαι ανακάλυψεν ότι το πιό αντισυπτικό έλαιο είναι η ρίγανη (τζαι η sariette που είναι μιά ανιψιά της). Είναι πόμπα που εξολοθρεύκει πάσης φύσης βακτηρίδια τζαι δεν το εξέραμεν ως τωρά διότι επιδεί εν καυστικόν κανένας δεν είχεν την ιδέαν να το χρησημοποιήσει στη θέση της λεβάντας που είναι πολλά ήπια για το δέρμαν. Τελικά αν το διαλύσεις (1 σταγόνα σε είκοσι σταγόνες λάδι του αθασιού) δεν είναι καυστικόν τζαι έχει πολλά θεραπευτικές ιδιότητες. Εκτός που αντισυπτικόν, είναι τζαι πολλά χαλαρωτικόν για τους μύς. Άμαν είσαι πιασμένος τζαι τριφτείς με διάλυμμα που περιέχει λλίην ρίγανην μουθκιάσουν οι μύς τζαι δεν νώθεις το πιάσμαν (ττεσταρισμένον εγγυημένον). Αυτόν επιβεβαιώννει αυτόν που ξέρεις με βραστή ρίγανη που ξεκουράζει τα πόθκια. Στην Κύπρον χρησημοποιούν το λάδι της ρίγανης για να τρίφουν τους μύς των αππάρων μετά που τες υπποδρομίες για να ξιπιάννουνται. Βράσε ρίγανη λοιπόν τζαι για σέναν τζαι για τον άππαρον σου. Προσοχή, ποττέ να μην χρησημοποιηθεί αδιάλυτη, ιδίως στα χείλη, στη μύτη σε ευαίσθητα μέρη του δέρματος. Θα του φυσάτε τζαι δεν θα κρυώννει.

stalamatia είπε...

Ασερα για σου ,δεν ξέρω για την ρίγανη της Πάρνηθας αλλά νομίζω της Γκιώνας είναι καλύτερη [άμα δεν παινέψει ο γύφτος το καλύβι του κ,τ.λ.].Ξέρω μια κρέμα για τα σπυριά
που μοσχομυρίζει ρίγανη,αυτό που λες το λαδάκι μαζί με αμυγδαλέλαιο ακούγετε καλό θα ρωτήσω το φαρμακοποιό μου αυτός μπορεί να μου φτιάξει την αναλογία τέλεια μπας και ηρεμήσουν τα πονίδια.Χέκιου δεν φτάνω από κοτσιηνοχώρκα μεριά μάμα από Βαρώση παπάς Πάφο γεννημένη και μεγαλωμένη αλλού.

YO!Reeka's είπε...

ωραία που είναι η μυρωδιά της ρίγανης...! αρέσκει μου πολλά!