Η ΓΙΟΡΤΗ του Κατακλυσμού από τα παλιά τα χρόνια είναι μια από τις πιο όμορφες λαϊκές γιορτές. Γιορτάζεται την Κυριακή της Πεντηκοστής και τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος. Η γιορτή του Κατακλυσμού αντλεί τις ρίζες της από τη Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης, από την Ελληνική Μυθολογία και την Κυπριακή Λαογραφία που είναι συνδεδεμένη με τη θεά Αφροδίτη. Αναφερόμενος στην προέλευση του Κατακλυσμού, ο κ. Σαββίδης λέει ότι: «Μία εκδοχή για τη γιορτή του Κατακλυσμού ανάγεται στο βιβλίο της Γένεσης, όπου η επιφάνεια της Γης κατακλύστηκε από τα ύδατα και καταπνίγηκε κάθε ζωή.
Από την καταστροφή διασώθηκε μόνο ο Νώε και η οικογένειά του. Δεύτερη εκδοχή προέρχεται από την ελληνική Μυθολογία, κατά την οποία έγιναν δύο κατακλυσμοί. Ο πρώτος, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο και τον Απολλώνιο, κατέκλυσε τη Γη από τα ύδατα και τα πάντα εξαφανίστηκαν πλην της θυγατέρας του Ποσειδώνα. Ο δεύτερος κατακλυσμός έγινε επί εποχής του Δευκαλίωνα, γιου του Προμηθέα. Για να τιμωρήσει ο Ζευς τους ασεβείς επί της Γης, αποφάσισε να τους εξολοθρεύσει με τη συγκατάθεση των θεών του Ολύμπου. Στην κυπριακή λαογραφία ο κατακλυσμός σαν έθιμο έχει καθιερωθεί στην Κύπρο με τη λατρεία της θαλασσογέννητης Πάφιας θεάς Αφροδίτης και του εραστή της Άδωνη.
Οι εορτασμοί συμβόλιζαν την αναγέννηση της γης, τη γονιμότητά της και την καρποφορία της. Τη λατρεία της Αφροδίτης και του Άδωνη γιόρταζαν οι αρχαίοι Κύπριοι στην Πάφο, την Αμαθούντα και όπου υπήρχαν βωμοί της Αφροδίτης και του Άδωνη. Προσκυνητές κατέβαιναν από τα διάφορα χωριά της περιοχής. Τη λατρεία της θεάς συνόδευαν λουτρά καθαρμού και αθλητικοί αγώνες, τραγούδια και χοροί, ποιητικοί και μουσικοί διαγωνισμοί».