Η παρέλαση και το βήμα της.

Σήμερα  κατέβηκα  μαζί με τη κόρη μου να δούμε  τη παρέλαση  και όταν λέω κατέβηκα εννοώ τη σκάλα από τον πρώτο όροφο μετά βγήκα στο πεζοδρόμιο και στάθηκα,δε πέρασαν πέντε λεπτά και πέρασαν από μπροστά   μας τα παιδιά από δημοτικό,γυμνάσιο και λύκειο.
 Τι να πω  βρε παιδιά ότι μου άρεσε; Ε δε μου άρεσε  τα παιδιά σαν ψοφίμια πήγαιναν  ούτε καν οι στολές τους ήταν όπως έπρεπε αλλά αυτό ,άντε λες μπορεί να μην είχαν και πολλές δυνατότητες οι γονιοί,αλλά το βήμα; έλεος πια ,εγώ ακόμα και στο δρόμο που πάω δουλειά ,για ψώνια ,για βόλτα πιο καμαρωτά περπατώ ,τι να πω;.

 Δηλαδή αυτοί οι καθηγητές δεν μπορούν να κάνουν καλύτερη δουλειά; τόσο σπουδαίο είναι να μάθουν στα παιδιά να περπατούν περήφανα; Τέλος πάντων σε ένα τέταρτο  το πολύ που κράτησε η παρέλαση  αντέξαμε, γιατί μόλις τελείωσε  εμείς πήγαμε  βόλτα στη παραλία(εκεί είχαμε και τη παρέλαση) και αποζημειωθήκαμε   καθώς πιο πέρα στη μαρίνα που  βλέπετε στη φωτογραφία ,τρία δελφίνια μας έκαναν τη χάρη να περάσουν μπροστά μας και να κάνουν και φιγούρα ,τα χαζεύαμε μέχρι που χάθηκαν στα βαθιά.Τις φωτογραφίες τις τράβηξα όταν γύρισα σπίτι από τη ταράτσα γιατί όταν βγήκα έξω δεν είχα  πάρει τη μηχανή.

Ξανά μαζί

Για  σας παιδιά του ίντερνετ,  πάλι μαζί   ,έλειψα  παρά τη θέληση μου  και αιτία ήταν  οι σύνδεση  που ξαφνικά διακόπηκε  και ενώ ήταν προπληρωμένη. Πάντως  άκρη δεν βγάζανε οι ειδικοί  (πόσο μάλλον εγώ!) οπότε παράτησα τη  φορθνετ  και πήγα στο οτε ,έτσι νάμαι και γωωωωω!!
  Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας και σεις μου λείψατε!
Λοιπόν τις μέρες που δεν είχα ίντερνετ και δεν έκανε πολύ κρύο  πήγαινα για περπάτημα στη παραλία(εννοείται αυτό θα συνεχιστεί από δω και πέρα,εκτός καναδυο μέρες που έχω μια ελαφριά ίωση ) και μάζεψα  κοχύλια ,δεν χρειάζεται  να είναι Καλοκαίρι για να τα  μαζέψεις  ,ίσα ίσα  έχει και ησυχία  χωρίς τους βάρβαρους  των παραλιών.
 Έκανα και κάτι μικροστολίσματα με τα κοχυλάκια μου   και θα κάνω και άλλα αργότερα πιο  ωραία.
 Σήμερα κάνει κρύο και η ιωσούλα  που έχω με έκλεισε στο σπίτι,δεν προλαβαίνω τα χαρτομάντιλα   η μιτόγκα μου έχει γίνει κατακόκκινη καθώς και τα μάτια μου .

 Σας φιλώ.

Η γάτα.

Σήμερα  θα γράψω για τα  κατοικίδια και γενικά για τα ζώα  (τα τετράποδα)  Είδατε όμως που ανακάλυψα και το χρώμα φόντου!!;
 Τα παιδιά έτσι είναι όταν σκαλίζουν (όχι τη μύτη) βρίσκουν διάφορα.
 Και τώρα στο θέμα μας όσοι πήγατε για κατούρημα πήγατε οι άλλοι σφυχτήτε!
 Είχα μιαν ιδιοτροπία (εντάξει εντάξει έχω πολλές) ,όσο και να αγαπώ τα ζώα άλλο τόσο δεν τα ήθελα μέσα στο σπίτι όταν δε πήγαινα κάπου και έβλεπα τρίχες από γάτα ή σκύλο εκεί που θα καθόμουν έβγαζα καντίλες,όμως δεν ήμουν πάντα έτσι μικρή είχα μια γάτα η οποία δεν μπορώ να πω ότι ήταν του (σπιτιού )αλλά γυρνούσε και στη γειτονιά ,ούτε σε γιατρό την είχαμε πάει ποτέ( πριν 40 χρόνια + )δεν είχαμε τέτοιες πολυτέλειες.
 Η γάτα μου ήταν η λατρεία μου αγκαλιές  και χάδια να τη ταϊζω να τη ποτίζω ,όλα καλά όσο και να μου έλεγε η μάνα μου να μην τη παίρνω αγκαλιά.Το βράδυ δε υτρύπωνε η άτιμη κάτω από τα κρεβάτια και μόλις σβήναμε το φως και ξαπλώναμε  η κυρά γάτα κουλουριαζόταν πάνω στο μαξιλάρι μου και το πρωί τη βρίσκαμε να κοιμάτε ανάμεσα στα μαλιά μου.
  Και μια μέρα εκεί που έτρεχα βλέπει η αδελφή μου στο πίσω μέρος της κεφαλής μου μια (περιοχή) χωρίς μαλιά, ωχ αυτό ήταν ,με πάνε στο γιατρό  για να δούμε τι έχω ,βλέπει ο γιατρός το γουλί στο κεφάλι και ρωτάει ,έχετε ζώα στο σπίτι; όχι λέει η μάνα μου ,πράγματι δεν είχαμε κανένα οικόσιτο ,γάτες; σκυλιά; ρωτάει ξανά ,έχουμε μια γάτα ! να φύγει η γάτα!!.
Πάμε πίσω στο χωριό ! και άρχισαν τα όργανα !!
   ΝΑ ΦΥΓΗ Η ΓΑΤΑ;;;;;;;!!!!τρελάθηκα !! κλάματα φωνές βρισιές για το γιατρό!!!
 Η γάτα μόλις είχε γεννήσει, η γάτα πήρε δρόμο ,ποτέ δεν έμαθα ακριβώς τι έγινε τα μαλλιά ξαναφύτρωσαν εγώ όμως ξανά γατί δεν είχα ,χώρια που μου έγινε και μια σχετική πλύση εγκεφάλου  ,μη ξαναχάσω τα μαλλιά .
  Από τότε ναι μεν δε πείραξα ποτέ ζώο και τα αγαπούσα(εκτός από τα φίδια)  όμως απέφευγα να τα ακουμπώ και είχα μια φοβία όταν πήγαινα σε σπίτι που είχε μέσα γάτα.

  Αλλά φέτος η κόρη μου έφερε για λίγες μέρες τη γάτα της και ξετρελάθηκα (η αλήθεια είναι πως αν δεν την είχε πάει σε γιατρό να της βάλουν τα εμβόλια που πρέπει στο σπίτι δε θα είχε την ίδια αντιμετώπιση ούτε αγκαλιά θα την έπαιρνα ούτε θα την άφηνα να κάθετε στο κρεβάτι μου και να κοιμάται στα πόδια μου ναι ναι ότι έκανα μικρή τα ίδια έκανα και τώρα!!
 Και μη σας πω ότι ο σύζυγος και εγώ τη πεθυμήσαμε και τη θέλουμε να έρχεται συχνά(τη καημενούλα της έκανε στείρωση πριν λίγες μέρες).
 Αναθεώρησα πολλές απόψεις για τα τετράποδα που μένουν μέσα στα σπίτια όμως δεν θα χάιδευα εύκολα μιαν άλλη γάτα αν δεν ήμουν σίγουρη ότι έχει περάσει από γιατρό και δε την αφήνουν να γυρνάει δεξιά και αριστερά.Ο φόβος βλέπετε .
 ΦΩΤΟΓΡΦΙΕΣ
Και το βάζο με τα λουλούδια (ψεύτικα) το έριξε και ξάπλωνε μέσα σε αυτά   και παπλωματάκι της έφτιαξα και όλο νάζια μας έκανε.

Κκουίζ σχετικό με τα σχόλια.

Σχετικά με την προηγούμενη ανάρτηση έβαλα δίπλα  Κκουίζ.
 Θα απαντήσω αύριο στα σχόλια γιατί σήμερα δε μπορώ πολύ ώρα στη καρέκλα με έχει πιάσει η μέση μου και τη βγάζω στο κρεβάτι  του πόνουυυυυυ.

Το μπλογκ μου!!

Σήμερα λέω να γράψω λίγα πράγματα για το μπλογκ μου,μη νομίζετε ,να το ευλογήσω λίγο  θέλω,έτσι να ξέρει ότι ξέρω τι έχουμε περάσει μαζί και τα καλά και τα κακά.
  Αυτό είναι το δεύτερο μπλογκ που έφτιαξα  το πρώτο το έφτιαξα το 2007  και το έφτιαξα εντελώς τυχαία ,έψαχνα μια μέρα κάτι που μας είχαν ζητήσει από το ΣΔΕ (σχολείο δεύτερης Ευκαιρίας) εκεί μας είχαν μάθει πως να μπαίνουμε στο ίντερνετ  αυτό ήταν όλο κι' όλο από πληροφορική.
 Δεν θυμάμαι πως αλλά έδωσα πάνω στο μπλογκ του Φιρφιρή και του Ασερα  Τρελάθηκα από τη χαρά μου και άρχισα να το ψάχνω το θέμα ,πάταγα κουμπιά έφτιαχνα  χάλαγα τα έψαχνα ξανά αυτά που έσβηνα κατά λάθος ,μέχρι που το στέριωσα!!!!!
  Καταλαβαίνετε έστω και λίγο τη χαρά μου και άρχισα να γράφω,  δε θυμάμαι τι πρωτόγραψα ,βλέπετε από ΛΑΘΟΣ μου το έχασα το μπλογκ ,είπαμε ερασιτέχνης μέχρι το μεδούλι όμως πριν το χάσω θυμάμαι που έψαχνα να βρω κάτι για να μπορώ να φτιάχνω αναρτήσεις  δε θυμάμαι ακριβώς τι ! και μπήκε ο Πένητας   με καθοδήγησε και το ίδιο έκανε και η Ψυχία ,η αλήθεια είναι αν δεν ήταν αυτοί θα τα είχα παρατήσει  ,γιατί εκτός του ότι δε μπορούσα εύκολα να προχωρώ έμπαινε και ένας ανώνυμος και μόνο που δε με έβριζε ,είχα απελπιστεί,αλλά και τότε πάλι μπήκε ο Πένητας ,η Ψυχία και ο Πολίτης Πίττας και περίλαβαν τον ανώνυμο,πήρα  και εγώ θάρρος του μπήκα και εγώ και δε με ξαναενόχλησε .Και τους ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
 Μετά αφού έχασα εκείνο το μπλογκ έκανα αυτό και συνέχισα μέχρι τώρα και ελπίζω να συνεχίσω για πολλλάααααα χρόνια ακόμη.
    Τώρα θα γράψω για μερικά πράγματα  που κάνω εδώ στις αναρτήσεις μου  θέλω όταν μου γράφουν σχόλια μετά να απαντώ σε όλους, το θεωρώ από μέρους μου αγένεια να απαντήσω σε 2-3 και μετά τους άλλους να τους αγνοήσω( το διευκρινίζω) μιλάω για μένα ,είναι και κόσμος που δε προλαβαίνει να κάθετε να απαντά  και δε τους παρεξηγώ, δε θέλω να νομίζουν ότι απαντώ για να έχω το τελευταίο λόγο! 
  Είναι σαν να έρχεται κάποιος (σπίτι )μου και εγώ τον ξεπροβοδίζω αφού έχουμε πει δυο κουβέντες.:)
 Επίσης έχω δοκιμάσει να αλλάξω τη φάτσα του μπλογκ μου στο τέλος όμως βρίσκω ότι αυτή που έχει είναι η καλύτερη για μένα και μου αρέσει ,έτσι καλά θα κάνω να αλλάξω ταπετσαρία στο καναπέ μου και στις πολυθρόνες (είμαι ειδική,μάστορας σας λέω!!) .
 Ξέρω ότι εκτός από αυτούς που αφήνουν σχόλια ,μπαίνουν και άλλοι μπλόγκερς και βλέπουν τι γράφω ,αυτό το κάνω και εγώ δεν αφήνω πάντα σχόλια.

   Τι άλλο; τι άλλο ; α ναι το Σταλαματιά  ξέρω ότι γράφετε Σταλα(γ)ματιά  ,αλλά όταν έβαζα το όνομα με το (γ)  δεν το δεχόταν  και  αφαίρεσα το (γου) χα χα  και έγινε Σταλαματιά !
 Τώρα πάει το (αγγωνίστηκα) μου έμεινε και το θεωρώ δεύτερο μου όνομα  .
  Και ειλικρινά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όσους με έχουν βάλει λινκ στο μπλογκ τους ,είναι άτομα που δε περίμενα ότι θα με καταδέχονταν και όμως με (αγκάλιασαν)σαν μπλογκερ!!

  

Κάποτε στη Μόρφου

Όσοι είναι πρόσφυγες και στους τόπους τους είχαν τα παρακάτω προϊόντα που θα παινέψω μπορούν να διαμαρτυρηθούν και να παινέψουν τα δικά τους.Όσοι δεν είναι πρόσφυγες μπορούν να δείξουν κατανόηση ότι και να πιστεύουν για τα δικά τους προϊόντα που παράγει ο τόπος τους.
ΟΛΑ αυτά που θα ακολουθήσουν ήταν πριν το 1974!
  Δεν έχει καλύτερα πορτοκάλια και λεμόνια από αυτά της περιοχής Μόρφου!
 Δεν έχει καλύτερα πεπόνια και καρπούζια από αυτά που έβγαζε η περιοχή  Μόρφου
Δεν έχω φάει καλύτερα σουβλάκια από αυτά που έφτιαχνε ο Πάμπος ο Ραγιάς στη Μόρφου .
 Δεν έχω φάει καλύτερο παγωτό φράουλα από αυτό που έφτιαχνε το ζαχαροπλαστείο του Κόκου στου Μόρφου!
  Δεν έχω φάει γλυγύτερες τόφις(καραμέλες γάλακτος) από αυτές που αγόραζα από τον τουρκοκύπριο Τζαφέρη στη Μόρφου!
 Και τέλος δεν υπάρχει ομορφότερη  περιοχή  από αυτή της Μόρφου και ειδικά το χωριό Άγιος Νικήτας!!
 Ευχαριστώ για τη κατανόηση.

Περί τρίχας ο λόγος

Ε ναι για τρίχες θα μιλήσω και μάλιστα για βαμμένες!!Ναι δεν έχω δουλειά να κάνω! μάλλον έχω αλλά είπα του συζύγου να τη κάνουμε αύριο που θα γυρίσουμε από τις δουλειές μας.
  Μετά το φαγητό και μετά τον μεσημεριανό ύπνο του συζύγου( εγώ δε κοιμάμαι τα μεσημέρια βλέπω τηλεόραση τη Κατακουζίνα και τον Πόποτα.)
 Δεν σας είπα τι δουλειά θα κάνουμε; Θα φτιάξουμε τα τελάρα για τις κερήθρες των μελισσών,κύριε ελέησον τι νομίσατε θα κάνουμε;
 Επανέρχομαι στις τρίχες δεν έχει σημασία αν είναι κατσαρές ή ίσιες ή σαν τις δικές μου θεϊκές μικρές μπουκλίτσες!! χο χο χο γελάσαμε.Ούτε αν είναι κοντές όπως ήταν οι δικές μου πριν ένα χρόνο  αγορίστικες ή μακριές όπως είναι τώρα  τα υπέροχα μαλλιά μου!χι  χι χι ξαναγελάσαμε.;
 Θα πω για τις τρίχες τις βαμμένες  όχι τα βαμμένα κόκκινα μαλλιά!Να σοβαρευτώ λίγο ,για όνομα του θεού άσπρισαν τα μαλλιά μας και μυαλό κουκούτσι ,λέτε να επηρεάζεται από τις βαφές; χμ μπορεί ,σήμερα έβαψα τα θεϊκά μαλλιά μου ,δεν με έπαιρνε άλλο ,ήταν χάλια.
  Σχεδόν όλες οι γυναίκες από πολύ μικρές βάφουμε τα μαλλιά μας ,αν ξέραμε πριν ασπρίσουν τι βάσανο είναι δεν θα τολμούσαμε να βάλουμε βαφή στο κεφάλι μας μόνο και μόνο για να αλλάξουμε ένα τόνο  το χρώμα.
 Παλιά οι μανάδες μας είχαν τα ΄ασπρα τους μαλλιά και έμοιαζαν τόσο αξιοπρεπείς και όμορφες !! Εντάξει δεν λέω ότι δεν είναι αξιοπρεπείς οι γυναίκες που βάφουν τα μαλλιά τους ,αλλά βρε παιδί μου εγώ όταν βλέπω γυναίκες που έχουν περάσει τα εβδομήντα και έχουν άσπρα μαλλιά  είτε όμορφα κομμένα κοντά είτε μαζεμένα σε όμορφο κότσο, τις καμαρώνω !!δεν μπορώ να το περιγράψω,χαίρομαι να τις κοιτώ και παρακαλώ να είμαι και εγώ έτσι  σε μερικά χρόνια  ε  χμ  για να δω  ,ναι σε 20 χρόνια περίπου, αν έχω μυαλό και το καταφέρω νωρίτερα και αφήσω να ασπρίσουν ομοιόμορφα τα( υπέροχα ) μου μαλλιά  θα με παραδεχτώ ( πόσες φορές έγραψα τη λέξη μαλλιά;) πω πω πραγματικά για τρίχες μιλώ!