Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Και εγώ το ίδιο

Και για ποιο λόγο είπαμε πρέπει να σας ψηφίσω? Α δεν μιλάτε με αγνώστους? Εγώ είμαι , εκείνη η ηλίθια που για να τρώτε εσείς με χρυσά κουτάλια ,δουλεύω λιγότερες ώρες?!!
Δεν σας νοιάζει?
Τι ????Να ψηφίσω εσάς για ένα καλύτερο αύριο??
Ποιοι είστε εσείς?
Και αν με κοροϊδεύεται και θέλετε να βγείτε στη εξουσία μόνο και μόνο για να φάτε?
Εγώ τι θα γίνω τότε? Θα μου κόψουν και άλλες ώρες εργασίας?
Τι θα κάνετε όταν με απολύσουν?
Δεν άκουσα??!!
Και εγώ το ίδιο χεσμένους σας έχω ,έτσι που μας καταντήσατε.

Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Το κάστρο μου δεν το έκτισα στην άμμο


Πάντα ονειρευόταν να έχει ένα δικό της σπίτι ,δεν είχε και μεγάλη σημασία αν θα ήταν διαμέρισμα ή μια μονοκατοικία, φτάνει να έφευγε από το νοίκι.
Ήξερε ότι ονειρευόταν κάτι αδύνατον ,τα λεφτά τους έφταναν για να βγάζουν το μήνα ,για να πάρει σπίτι έπρεπε να έχει και κάποιο κομπόδεμα.
Αυτή και ο άνδρας της το μόνο που είχαν ήταν τα δυο τους χέρια, από το μηδέν ξεκίνησαν και σε αυτή την ευθεία προχωρούσαν.
Πολλές φορές έλεγε στον άνδρα της να πάρει κάποιο δάνειο από τη δουλειά του στο ταχυδρομείο για να αγοράσουν σπίτι, αλλά αυτό δεν ήταν εφικτό για το λόγο ότι το δάνειο ήταν μέχρι δέκα εκατομμύρια δραχμές και με αυτά δεν αγοράζεις σπίτι,μια και δεν υπήρχαν άλλα τόσα στην άκρη.
Κατά καιρούς αυτή έπαιζε Λόττο, πρότο, Τζόκερ αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Εκείνη τη χρονιά κάποιες συναδέλφισες της που τα οικονομικά τους ήταν σε καλύτερη μοίρα και οι οικογενειακές τους υποχρεώσεις λιγότερες αγόρασαν σπίτι στην ίδια πολυκατοικία , χάρηκε με όλη της τη ψυχή γι' αυτές και ονειρευόταν την στιγμή που θα ήταν και αυτή στη θέση να αγοράσει το δικό της σπίτι.
Πολλές φορές έλεγε πως θα κερδίσει λεφτά και τότε θα αγοράσει ένα ,στο σπίτι την κορόιδευαν για το τι θα έπιανε στα παιχνίδια που έπαιζε αλλά αυτή δεν έδινε σημασία.
Έκανε ξανά νίξει του συζύγου για δάνειο αλλά η απάντηση ήταν ίδια δεν μας φτάνει το δάνειο για σπίτι ,κάνε του λέει αίτηση και μέχρι να το εγκρίνουν μπορεί να κερδίσω 7 εκατομμύρια στο Λόττο και συν δέκα το δάνειο θα το πάρουμε το σπίτι.,αν όχι δεν παίρνουμε το δάνειο.(υπολόγιζε περίπου τόσο θα έκανε ένα τριάρι).
Κοίταξε τη γυναίκα του χαμογέλασε με την αφέλεια της και δεν είπε τίποτα.
Μετά από λίγες μέρες η γυναίκα πήρε τηλέφωνο το παιδί από το πρακτορείο για να μάθει τα αποτελέσματα του Λόττο και του πρότο, αφού τα σημείωσε σε ένα χαρτί πήρε το δελτίο και κοιτούσε στο Λόττο, τίποτα, αρχίζει να κοιτάει και το πρότο κοιτάει, ξανακοιτάει, αν είναι δυνατό ταίριαζαν στη σειρά 6 αριθμοί από τους 7, το δίνει στο σύζυγο, σου λέει με γελάνε τα μάτια μου, το κοιτάει αυτός και της λέει κάτι έπιασες.
Τρέχει στο τηλέφωνο και ξαναπαίρνει το πρακτορείο αυτό και αυτό και αυτό τι κερδίζω ? ( υπολόγισε η καημένη καμιά 500 χιλιάδες δραχμές είπαμε ήταν δραχμές τότε το 1997) Κέρδισες 7 εκατομμύρια δραχμές ,με κορϊδεύεις!!! όχι έλα με τον άνδρα σου να το ελέγξουμε .Κλείνει το τηλέφωνο και λέει στον άντρα της ΠΗΡΑΜΕ ΣΠΙΤΙ!!!
Τι λες παιδάκι μου??? τι σου είπε?? Πάμε ,πάμε να το κοιτάξουμε κέρδισα 7 εκατομμύρια δραχμές, πήραμε σπίτι πήραμε σπίτι.
Την άλλη μέρα παίρνει τηλέφωνο ο σύζυγος και ρωτάει για το δάνειο ,εκείνες τις μέρες το δάνειο είχε αυξηθεί μπορούσες να πάρεις περισσότερο.(πολύ τύχη)
Στη συνέχεια πήγανε στην τράπεζα πήραν τα λεφτά από τα κέρδη 6,200 ήταν καθαρά ,κρατήσανε ι εκατομμύριο για το φόρο, πήγαν κατευθείαν και τα έδωσαν καπάρο για το σπίτι, έτσι ζεστά ,ζεστά, Πήρανε άλλα 16 εκατομμύρια δάνειο και πήρανε το σπίτι τους 100 τετραγωνικά στην ίδια τριώροφη πολυκατοικία με τις συναδέλφισες της στον ίδιο όροφο.

  1. Ναι αγαπητοί μου έτσι αγοράσαμε το σπίτι μας με πολύ πίστη και ελπίδα και εκατομμύρια , μην ξεχνιόμαστε ναι και πολύ τύχη.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Πιπέρι στο στόμα


Ενας τρουλλοκαλόηρος απού τον αη Μάμα
επήε τζιαι παρήτζιηλε του βίλλου του ένα σάμα
Αγράθκια τον εφόρτωσε τζιαι πα στο παναύρι
μια κόρη τον εσσιάστηκε από το παραθύρι
Τζιαι ρε τρουλλοκαλόηρε πόσα πουλάς τα αγράθκια?
Στο σηκωτήρι τέσσερα στο τρουλλοπόϊ πέντε
άμα κουμπήσει ως το μαλλί τζιάμπα σου τζιαι τα κοσπέντε.

Υ.Γ
Η αλήθκια ένι ότι αντρέπουμε .

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Θέλουν όλα αγάπη.

Kαλλιστήμων , σχετικά καινούριος στη πιάτσα ,μας ήλθες από τη μακρινή Αυστραλία με τα όμορφα σου άνθη .Δίνεις ομορφιά αλλά και τους χυμούς σου στις μέλισσες.
Καλό μου σκυλάκι γάβγισε όσο θες δεν είσαι καθόλου απαιτητικό φυτρώνεις όπου νάνε αλλά κανείς δεν σε προσφέρει για να δείξει τον έρωτα του και ας είσαι το πιο πιστό.
Τσαρτελλούι μου με τα τόσα όμορφα χρώματα που σκορπά το είδος σου στολίζοντας μπαλκόνια ,κήπους ,πεζοδρόμια γιατί να μην έχεις και μια θέση μέσα στο σπίτι?Αχ ας μύριζες πιο όμορφα.
Όμορφο μικρό λουλουδάκι με το ζωηρό σου χρώμα μοιάζεις τόσο εύθραυστο που σχεδόν φοβάμαι να σε αγγίξω.
Εσένα σε άφησα τελευταίο εσύ δεν έχεις ανάγκη από καλοπιάσματα και ομορφιά έχεις και μοσχομυρίζεις και αγκάθια για προστατευτείς από τους κατακτητές. Και όταν ακόμα τα ροδοπέταλα σου μαραθούνε ακόμα και τότε σου δίνουν αξία μαζεύοντας τα για άρωμα .

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Ψωμί


To ψωμί όταν ήμουν μικρή ήταν αναγκαίο κακό το να το τρώω μαζί με το φαγητό μου. Το προτιμούσα σαν φέτα με λίγο βούτυρο πάνω και ζάχαρη ή να κόβω κόρα να βγάζω τη ψίχα και μετά να παίρνω μια ώριμη ντομάτα να την στύβω μέσα στη κόρα με λίγο αλάτι ή και λίγες ελιές χωρίς τα κουκούτσια τους ήταν υπέροχο έδεσμα.

Όμως να τρώω ψωμί για να συνοδεύω κάποιο φαγητό σχεδόν ποτέ αυτός ήταν και ο καυγάς της μάνας μου( καλά μη φανταστείτε κανένα καυγά!!απλά φάε μάνα μου τζιαι ψουμί να μεγαλώσεις άτε κουλουρένια μου)

Εγώ όμως τίποτα το πολύ πολύ να νευρίαζα και να μην έτρωγα και το φαΐ μου (πω πω πολύ μαγιάτικη ξέρετε τι!!!)

Αυτό συνεχίστηκε και όταν μεγάλωσα (ντρέπομαι γιατί πεθαίνουν άνθρωποι για ένα κομμάτι ψωμί) αλλά εμένα δεν μου ΑΡΕΣΕ πως σε μερικούς δεν αρέσουν ορισμένα φαγητά ? έ εμένα δεν μου άρεσε το ψωμί.

Εδώ και δυο χρόνια ο σύζυγος μου πηγαίνει δουλειά σε ένα κοντινό χωριό ,εκεί οι φούρνοι φτιάχνουν ψωμί χωριάτικο .Στην αρχή που αγόρασε και έφερε στο σπίτι δεν έδωσα και πολύ σημασία και όπως πάντα, έκοβα ένα κομματάκι πολύ μικρό για μένα όταν έτρωγα αυγά τηγανητά μελάτα ή κανένα φαγητό που στο τέλος ήθελα να πάρω λίγο από το ζουμί του,συνήθως έβρισκες δίπλα στο πιάτο μου το ψωμί μου άθικτο.

Σιγά σιγά άρχισα και έτρωγα το ψωμί μου όλο και όχι μια φέτα μόνο ,καμιά φορά κόβω και στα ενδιάμεσα των γευμάτων και το τρώω σκέτο.(μα τι καλό παιδάκι που είμαι φτου μου).

Το ψωμί το θεωρώ βασικό για τη διατροφή μας και πρέπει να έχουν όλοι οι άνθρωποι στο τραπέζι τους ,το ψωμί έχει μια ζεστασιά όταν το νιώθεις δίπλα στο πιάτο σου .
Το ψωμί πρέπει να το μοιράζεσαι ,νομίζω ότι είναι το μοναδικό φαγώσιμο που πραγματικά το μοιράζονται οι άνθρωποι, γιατί πρέπει να του μπήξεις το μαχαίρι και να το κόψεις κομμάτια για να πάρουν όλοι , είναι περισσότεροι πάλι θα πάρουν όλοι, θα το κόψεις μικρότερα κομμάτια .

Ίσως έχετε απορία γιατί πάντα είχε ψωμί δίπλα στο πιάτο μου ,η μάνα μου πάντα έβαζε ψωμί δίπλα σε όλα τα πιάτα( όλοι το κάνουν αυτό) έτσι έβαζε και στο δικό μου και ας ήξερε ότι δεν θα το φάω.Εγώ σχεδόν πάντα τελείωνα πρώτη το φαΐ μου, ( είχα και υποχρεώσεις ,παιχνίδι και τρέλα) σήκωνα που λέτε το ψωμί και έλεγα ποιος το θέλει? και έτσι ποτέ δεν έμενε εκεί μόνο του.
Τις περισσότερες φορές έλεγα, παπά θέλεις το ψωμί μου? (αδυναμίες ήταν αυτές, τι να κάνουμε),ΠΟΤΕ δεν μου χαλούσε το χατήρι, (και μην νομίζετε είχε και άλλο καρβέλι, για όποιον ήθελε κι' άλλο ψωμί.

Υ/Γ
Πήρα και κάποια κιλά λόγω ψωμιού ( είπες κανένας τίποτα????!!!!) χμ.


Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Σ'ευχαριστώ που με γέννησες


Ήταν πρωί και ο σύζυγος της ήδη είχε φύγει για τη δουλειά του εδώ και ώρες ,έπρεπε να φύγει από το σπίτι νύκτα ακόμα πριν ξημερώσει για να προλάβει το πρώτο λεωφορείο για τη Λευκωσία όπου και δούλευε.
Σηκώθηκε με τη κοιλιά στο στόμα για να ετοιμάσει τα άλλα παιδιά για το σχολείο και τότε την έπιασαν οι πόνοι, έβαλε μια φωνή και τα παιδιά έτρεξαν να φωνάξουν τη γειτόνισσα για να δουν τι θα κάνουν.
Κάποιος βρήκε αυτοκίνητο για να την μεταφέρουν στη διπλανή κωμόπολη όπου ο γιατρός τους συνέστησε να πάνε στη Λευκωσία γιατί το παιδί ερχόταν ανάποδα.
Πράγματι έφτασαν στο γενικό νοσοκομείο της Λευκωσίας και εκεί ο γιατρός αφού είδε ότι η περίπτωση ήταν δύσκολη μια και το παιδί δεν ερχόταν ούτε με το κεφάλι αλλά ούτε με τα πόδια, παρόλο που ο γιατρός με τα χέρια του το γυρνούσε,αλλά μόλις το άφηνε αυτό γλιστρούσε και απλωνόταν στο πλάι, τότε .( μα τι παιδί ήταν αυτό πια με τίποτα δεν ήθελε να βγει έξω!!!) πληροφόρησε την έγκυο ότι το παιδί θα πρέπει να το αφήσουν να πεθάνει και μετά να το βγάλουν κομμάτια ή πρέπει να γίνει καισαρική τομή(πριν 52 χρόνια δεν κάνανε εύκολα καισαρικές)( καλά ε?σκέτος χασάπης) .
Η έγκυος τότε του είπε ( μπράβο της) εγώ γιατρέ δεν το είχα μέσα στη κοιλιά μου 9 μήνες για να μου το κομματιάσετε ,να μου κάνετε καισαρική και να το βγάλετε, αλλά έλα που έπρεπε να υπογράψει ο σύζυγος για να γίνει αυτό!!!
Και που να τον βρούνε μέσα στη Λευκωσία όπου δούλευε ? βλέπετε δεν δούλευε σε κανένα γραφείο αλλά στα δημόσια έργα ,δηλαδή όπου γίνονταν έργα( δρόμοι, κτίρια δούλευε εργάτης εκεί) θα μπορούσε να είναι όπουδήποτε μέσα στη πόλη ,που να τον βρούνε? και ο γιατρός να θέλει να βγάλει το παιδί για να μην πεθάνει η μάνα και αυτό να μην λέει να έρθει κανονικά όπως όλα τα παιδιά ( τέτοιο ανάποδο ήταν από τότε).
Κάποιος σκέφτηκε να βάλουν την αστυνομία να ψάξει όπου γίνονταν δημόσια έργα για να βρουν το σύζυγο και να τον φέρουν να υπογράψει( ούτε ελληνική ταινία να τρέχει ο Φούντας να προλάβει τη γυναίκα του που γεννούσε) και να βγει στο φως αυτό το έρημο παιδί που φοβόταν και ήθελε να μείνει στη φωλίτσα του στη ζεστούλα του .
Τελικά βρήκαν τον πατέρα, ήλθε υπόγραψε και βγάλανε το παιδί, που μόλις το είδε ο γιατρός είπε να το βαφτίσετε γιατί θα πεθάνει( μανία που είχε και αυτός ντε και καλά να το ξεγράψει) ,πράγματι βάφτισαν το μίασμα και μετά το κρατήσανε και 40 μέρες στο νοσοκομείο για να το συνεφέρουν ( πίσω στη πλάτη έχω ένα σημάδι ,εκεί μου είχαν κολλήσει ένα τσιρότο με το όνομα μου γιατί τα χεράκια μου ήταν τόσο αδύνατα που δεν μπορούσαν να βάλουν τίποτα πάνω.
Ναι φίλοι μου εγώ ήμουν αυτό το θηρίο που στις 8 Μαΐου ήλθα στο κόσμο επεισοδιακά θα έλεγα ( βλέπετε που είναι και οι μπάτσοι χρήσιμοι?) έτρεχαν και αυτοί για να βγω εγώ έξω!