Ω καημένη μου πατρίδα
Πόσοι σε ποθήσανε!
και άλλοι τόσοι
σε κατακτήσανε
Στο όνομα σου πάλεψαν
και τίμια και άτιμα
Τα ίδια σου τα παιδιά σε ματοκυλίσανε
και ήθραν ξένοι δικαστές
να σε διεκδικήσουνε.
Το κάθε ένα σου παιδί
σε θέλει για δική του.
Θέλουν τη γη σου πιο πολύ
ο ένας απ'τον άλλον
Μαζί δεν θέλουνε να ζουν
η γη δεν τους χωράει
Αγκάθινα τα σύρματα
που βάλαν στο κορμί σου
και σε ματώνουν σαν σκυλιά
τα ίδια τα παιδιά σου.
Καημένη μου πατρίδα
νομίζουν ότι τους χρωστάς
το έρημο κορμί σου
δεν ξέρουν οι ανόητοι
πως σε κανένα δε χρωστάς
παρά μια χούφτα χώμα
να το πετάξουν συγγενείς
όταν θα έρθει η ώρα.
Πόσοι σε ποθήσανε!
και άλλοι τόσοι
σε κατακτήσανε
Στο όνομα σου πάλεψαν
και τίμια και άτιμα
Τα ίδια σου τα παιδιά σε ματοκυλίσανε
και ήθραν ξένοι δικαστές
να σε διεκδικήσουνε.
Το κάθε ένα σου παιδί
σε θέλει για δική του.
Θέλουν τη γη σου πιο πολύ
ο ένας απ'τον άλλον
Μαζί δεν θέλουνε να ζουν
η γη δεν τους χωράει
Αγκάθινα τα σύρματα
που βάλαν στο κορμί σου
και σε ματώνουν σαν σκυλιά
τα ίδια τα παιδιά σου.
Καημένη μου πατρίδα
νομίζουν ότι τους χρωστάς
το έρημο κορμί σου
δεν ξέρουν οι ανόητοι
πως σε κανένα δε χρωστάς
παρά μια χούφτα χώμα
να το πετάξουν συγγενείς
όταν θα έρθει η ώρα.
φιλαράκια από 1/9/08
22 σχόλια:
Ανατρίχιασα.... Δικό σου Σταλαματιά μου;
Σταλαματιά μου,
βλέπω έγινες και ποιήτρια. Και το ανέβασες στη μέρα της ποίησης. Μπράβο!!
KAΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ.ΥΠΕΡΟΧΟ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Πολύ συγκινητικό... με μελαγχόλησε κάπως. Εσύ το έγραψες;
Καλή εβδομάδα και πολλά φιλιά!
Υπέροχο. Οσο γι αυτή τη χούφτα χώμα, φροντίσαμε και την κουβαλήσαμε μαζί μας. Για κάθε ανάγκη... έστω και μακρία από τον τόπο μας
Οι τελευταίοι στίχοι όλα τα λεφτά!
Άκου κι αυτό:
Τσακώνονταν δύο εβραίοι για ένα κομμάτι γης. Και ζήτησαν τη βοήθεια του σοφού ραβίνου τους, που όμως δε μπορούσε να πάρει μιαν απόφαση, αφού έμοιαζε να έχουν και οι δύο δίκιο. Αφού δε μπορώ να αποφασίσω εγώ, τους λέει, ας ρωτήσουμε τη γη. Σκύβει στο έδαφος και όταν σηκώνεται τους ανακοινώνει πως η γη λέει, ότι δεν ανήκει σε κανέναν από σας, αλλά ότι εσείς ανήκετε σ’ εκείνην!
Μεγάλη κουβέντα να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι αυτή η δύσμοιρη πατρίδα δεν ανήκει σε κόμματα, σε αξιώματα, σε αρχηγούς... μόνο μια χούφτα χώμα μας αναλογεί - τίποτε άλλο. Ο εγωισμός μας όμως μας μοίρασε σε χίλια κομμάτια...
Νάσαι καλά Σταλαματιά μου... γιατί γράφεις αλήθειες από την καρδιά βγαλμένες.
Πικρό πολύ και όμορφο. Για ένα τόπο που δεν σταματά ποτέ να αιμορραγεί. Μέρα καλή
Σε λίγες αράδες, με απλά λόγια, τα είπες όλα. Όλη η πικρή αλήθεια, που τόσες φορές μας "κάρφωσε" και μας "καρφώνει", αληθινό δίκοπο μαχαίρι, βαθιά στη καρδιά....Επώδυνο, αλλά ωραίο ποίημα!
Μαρία Τζιριτα
Σου άρεσε? Δικό μου είναι.
Μερόπη
Είδες συντονισμό ? Ευχαριστώ .
tsikakouile
Καλωσόρισες από τη γειτονιά μου.
Παράδειγμα ?εγώ? με τίποτα!!!!
Σκρουτζάκο
Καλησπέρα τι μου γίνεσε? Θα περάσω για τα ανέκδοτα σου,Να περνάς καλά.
Ειρήνη
Αχ ευαίσθητη μου Ειρήνη καλή βδομάδα και σε σένα. φιλιά.
Φλούφλη
Και συ μάζεψες χώμα? Και γω.
Να βρίσκετε.Φιλιά.
Ζαμανφου
Μου άρεσε η ιστορία σου και πραγματικά έτσι είναι ,στο κάτω κάτω εμείς περαστικοί είμαστε.
Ρούθι
Αμυαλοι είμαστε γι'αυτό πάθαμε ότι πάθαμε.Μερικοί νομίζουν ότι είναι ανώτεροι από άλλους και δεν καταδέχονται λύση .
Λάκη
Ευχαριστώ .Αλήθεια θα σταματήσει ποτέ να αιμορραγεί? Θα κλείσουν ποτέ την πληγή?
Mike
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .Δυστυχώς τέτοιες αλήθειες είναι πικρές σαν κινίνο.
Όμορφο και από καρδιάς το ποίημα σου...
Ευτυχώς η Κύπρος θα παραμείνει με ή χωρίς λύση, αδιαίρετη ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ. Αν ήταν στο χέρι μερικών, ήταν ικανοί να σκάψουν κανένα ισθμό κατά μήκος της πράσινης γραμμής και να μας χωρίσουν οριστικά. Τόση τυφλή αδιαλλαξία τους διακατέχει...
πολύ ωραίο, το ένιωσες και βγήκε όμορφο
Σταλαματιά μου γράψε τζι αλλα.
Μα γιατί αθθυμήθηκες την πατρίδαν μας με έτσι πόνο ξαφνικά?
Υπεροχο το ποιημα σου Σταλαματια και τοσο αληθινο! Τους τελευταιους στιχους αν καταλαβαιναμε ολοι, ποσο διαφορετικα θα ζουσαμε! Δεν μας ανηκει η γη, εμεις ειμαστε δεσμιοι της, αφου σε αυτην θα θεσουμε το κουφαρι μας να το κανει ο,τι θελει. Τιποτα δεν μπορει να ανηκει σε εναν περαστικο επισκεπτη...
Λεμέσια
Αν ήταν στο χέρι τους θα είχαν χτίσει και ένα τοίχο σαν του Βερολίνου ,με τη διαφορά ότι δεν θα το γκρέμιζαν ποτέ.
Ρίτσα
ευχαριστώ να είσαι καλά
Διάσπορε
Επιάσαν με τα ψυχοπλακωτικά μου,εβαρέθηκα τούς πολιτικάντηδες τόσα χρόνια να μεν είναι άξιοι να λύσουν το πρόβλημα της πατρίδας τους.
Εβαρέθηκα να πηγαίνω στη Κύπρο και να μην είμαι στο χωριό μου αλλά σε τόπο που δεν έχω δεθεί μαζί του.
Σε φιλώ.
Πεταλούδα
Τελικά όλοι μας μόνο όταν χάσουμε κάτι το εκτιμούμε πολλές φορές λέω σε φίλες μου να πηγαίνουν στα χωριά τους ,δεν ξερουν πως είναι όταν τα χάνεις τους τόπους σου.
Με συγκίνησες και με μελαγχόλησες.
Φιλιά, πολλά φιλιά κι από μένα.
Πένητα μου
Παρόλο που δεν είμαι απαισιόδοξο άτομο ,δεν ξέρω τι με έπιασε και τα είχα βάψει μαύρα όλα. Ευτυχώς άρχισε να μου περνάει ,ίσως έφταιξε η κούραση .Πολλά φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου