Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Η εγκατάλειψη

Ένιωθε παρατημένη , κατά βάθος το ένιωθε, μην κοιτάς που δεν ήθελε να το δείχνει .Προσπαθούσε πάντα να δίχνει δυνατή ,όμως μέσα της πάντα ήθελε να τον δει και να τον ρωτήσει ΓΙΑΤΙ ,γιατί δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ γι' αυτήν ,γιατί δεν ζήτησε ποτέ να την δει?.
Τις είχε εγκαταλείψει εδώ και πενήντα τόσα χρόνια αυτή και τη μάνα της, ήταν δεν ήταν ενός χρόνου
Με τη πρόφαση πως δεν είχε δουλειά ,έφυγε για αλλού και με σκοπό να γυρίσει μόλις μάζευε λίγα χρήματα. Αλλά το τι ακριβώς έγινε ίσως και να μην το έμαθε ποτέ ,πάντως ο (πατέρας της) δεν γύρισε ποτέ ,δεν τον είδε ποτέ .Έτσι μεγάλωσε μαζί με τη μάνα της στο μικρό τους ορεινό χωριό με λίγους πόρους προς το ζειν.
Δύσκολη καιροί για δυο γυναίκες μόνες χωρίς προστάτη , ήρθε και ο πόλεμος μετά ο εμφύλιος και με χίλια βάσανα τα κατάφεραν να στεριώσουν στα ποδάρια τους.
Τα χρόνια πέρασαν και αυτή παντρεύτηκε ένα χωριανό της και δουλεύανε μαζί τα λιγοστά χωραφάκια τους , έκαναν και δυο παιδιά .
Καμιά φορά έλεγε πως θα ήθελε να δει τον πατέρα της και να τον ρωτήσει, με τι καρδιά την παράτησε, αν ζούσε βέβαια ακόμη , μέχρι τώρα δεν είχαν μάθει τίποτα δεν είχε και τη δυνατότητα να το ψάξει το όλο θέμα.
Το 74 η ζωή την έφερε στη Θεσσαλονίκη και τότε έβαλε γνωστό της δικηγόρο να ψάξει ,να μάθει ζει ο πατέρας της ? πέθανε?
Πράγματι ο δικηγόρος τον εντόπισε και τον ειδοποίησε να περάσει από το γραφείο του για υπόθεση που τον αφορούσε και αυτός την άλλη μέρα πήγε και στάθηκε μπροστά της ,ψυχρός και απόμακρος ,χωρίς μια συγνώμη χωρίς μια μετάνοια.
Και όταν τον ρώτησε ΓΙΑΤΙ αυτός το μόνο που είπε ήταν ότι έτσι το έφερε η ζωή και ότι τώρα είναι παντρεμένος με άλλη και ότι έχει δυο παιδιά παντρεμένα με εγγόνια.
Το αποκορύφωμα ήταν όταν την έβαλε να ορκιστεί πως δεν θα τον ενοχλούσε ποτέ ξανά αλλά ούτε και θα πήγαινε στα (αδέλφια ) της να τους πει την αλήθεια γιατί δεν ήξερε κανείς την ύπαρξη της και την προηγούμενο γάμο του.
Το (κανείς) βέβαια είναι σχετικό γιατί κάποιο χαρτί θα έδωσε για να κάνει δεύτερο γάμο ,όμως η μάνα της δεν έδωσε ποτέ τέτοιο χαρτί,κάποιος έπαιξε εις βάρος τους.
Γύρισε στο χωριό και τα χρόνια πέρασαν ώσπου μια μέρα την πήρε τηλέφωνο η κόρη της από την Αθήνα για να της πει πως είχε επαφή με την ετεροθαλή αδελφή της!!!
Τελικά τίποτα δεν μένει κρυφό και πως έγινε αυτό? Μια ξαδέλφη της είχε πάει διακοπές στη Σκόπελο εκεί έπιασε κουβέντα με μια άλλη παραθερίστρια ,η οποία είπε από που ήταν ο πατέρας της και πως τον έλεγαν και μάλιστα της εκμυστηρεύτηκε πως θα ήθελε να είχε και μια αδελφή .
Όταν γύρισε η ξαδέλφη της από τις διακοπές ρώτησε κάποιαν άλλη συγγενή σχετικά με αυτό το όνομα και αυτή της είπε ότι είναι ο πατέρας της Γιαννούλας που την είχε παρατήσει όταν ήταν μωρό ακόμα.
Έτσι το νήμα ξετυλίχτηκε και εκεί που δεν μπορούσε η Γιαννούλα να ψάξει για τα αδέλφια της λόγω του όρκου που είχε κάνει στον πατέρα της ,την βρήκε η αδελφή της.
Κανόνισαν όλοι μια συναντήσει και εκεί γνώρισε την αδελφή της και τον αδελφό της , ο πατέρας τους είχε πεθάνει και τώρα που μάθανε πως την έλεγαν καταλάβανε και πιο όνομα έλεγε πριν ξεψυχήσει.
Δυστυχώς η Γιαννούλα δεν μπόρεσε να χαρεί και πολύ αυτό το σμίξιμο γιατί μετά από πέντε χρόνια περίπου πέθανε στα 59 της χρόνια.
Αυτή η ιστορία είναι αληθινή και γραμμένη περιληπτικά και αφορούσε τη μητέρα του συζύγου μου και γιαγιά των παιδιών μου.
Ο σύζυγος μου δεν γνώρισε ποτέ αυτόν το (παππού) αλλά ούτε και τον αδελφό της μητέρας του ο οποίος δυσκολεύτηκε πολύ με όλη τη κατάσταση, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο δικός του (άψογος)πατέρας έκανε κάτι τέτοιο .Την άλλη θεία την γνωρίσαμε μαζί με τα παιδιά της.
Ότι και να κάνουν οι γονείς μεταξύ τους τα παιδιά τους δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ και για κανένα λόγο να τα παρατάνε έτσι.


17 σχόλια:

Diasporos είπε...

Πολλά συγκινητική η ιστορία της. Γίνονται τούτα τα δράματα, τζιαι οι αφανείς τους ήρωες περνούν τη ζωή τους αμίλητοι, κανένας δέν τους θυμάται εχτός της οικογένειας τους. Καλά έκαμες τζιαι έγραψες τα να τα δούμε..

eirini είπε...

Τί ιστορία κι αυτή!!! Έχεις απόλυτο δίκιο Σταλαματιά μου! Ότι κι αν συμβαίνει μεταξύ των γονέων που κατά την γνώμη μου είναι δική τους δουλειά, αυτό δεν θα πρέπει να επηρεάζει τα παιδιά! Και άντε... αυτός δεν ήθελε καμία σχέση, τα παιδιά όμως γιατί δεν τα ρώτησε;;; Αυτά θα έπρεπε να έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν αν θέλουν ή όχι κάποια επαφή! Ο εγωϊσμός σε όλο του το μεγαλείο! Προφανώς και δεν ήθελε να αμαυρωθεί η εικόνα του σαν "άψογος" πατέρας...

Καλησπέρα και πολλά φιλιά!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΓΙΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

b|a|s|n\i/a είπε...

συγκλονιστική ιστορία. και ατυχώς όχι η μόνη. είναι τρομερό γονείς να απαρνιούνται τα παιδιά τους. μα δυστυχώς γίνεται.
καλησπέρα σου!

Eva Neocleous είπε...

Μια από τις τόσες δραματικές ιστορίες που γράφει η ζωή με την πολυπλοκότητά της.
Τραυματικά βιώματα και ένα πελώριο γιατί...
Συνέχισε να στηρίζεις τους δικούς σου, Σταλαματιά μου, μ΄αυτό τον παραδειγματικό τρόπο!

ruth_less είπε...

Δυστυχώς πάντοτε τα παιδιά πληρώνουν την σκληρότητα και τον εγωισμό των μεγάλων. Κρίμα γιατί πέθανε τόσο νέα και δεν χάρηκε αυτό το σμίξιμο με τα αδέλφια της. Κρίμα και για τον σύζυγο σου Σταλαματιά μου που φαντάζομαι κουβάλησε όλη την πικρή αυτή ιστορία της μητέρας του από μικρός στη ψυχή του. Χαίρομαι γιατί έχει εσένα, τόσο γλυκιά δίπλα του :)

e-ioannis είπε...

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ !!!!

BUTTERFLY είπε...

Τα βλεπουμε στα εργα και λεμε αποκλειεται! Μα τα πιο απιθανα σεναρια τα γραφει η ζωη!
Ναι, το να εισαι γονιος ειναι δεσμευση για μια ζωη και οχι ρουχο που μολις βαρεθεις το πετας!

stalamatia είπε...

Διάσπορε
Ειρήνη

Σκρουτζάκο

Μπάσνια
Εύα
Ρούθι
Ιωάννη
Πεταλούδα

Δυστυχώς έτσι είχαν τα πράγματα και καμιά φορά μπορεί να λέμε πως (ποτέ δεν είναι αργά) αλλά δυστυχώς πολλές φορές είναι δραματικά ργά για να διορθωθούν ορισμένα πράγματα.
Ευχαριστώ που ακούσατε την ιστορία μας.

Phivos Nicolaides είπε...

Κάθε αληθινή ιστορία είναι συγκινητική κατά κάποιο τρόπο...

phlou...flis είπε...

Πολύ συγκινητική η ιστορία αλλά συγκινητικότερη η κατάληξή της

Maria Tzirita είπε...

Σαν τις ιστορίες που γράφουμε στα βιβλία μας... η ζωή ξεπερνά τη φαντασία τελικά... Χαίρομαι που μας έδωσες την ευκαιρία να σε γνωρίσουμε καλύτερα και σ'ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας... Σε γλυκοφιλώ!

ρίτσα είπε...

ναι σταλαματιά, πολύ ωραία η ιστορία που μας είπες.

θυμώνω και εγώ πολύ με αυτούς που χωρίζουν τζιαι ταλαιπωρούν τα μωρά.
εντάξει ρε κουμπάρε, επειδή ένεπέτυχε έννεν ανάγκη να καταστρέψεις τζιαι άλλες ζωές, σταμάτα να είσαι αναώριμος τζιαι ανυεύθυνος!

Ανώνυμος είπε...

ανατριχιαστική ...
Αδικαιολόγητος ο πατέρας...
Καλό απόγευμα Σταλαματιά!

stalamatia είπε...

Φοίβο

Φλούφλη
Μαρία

Ρίτσα
Ελγκρεκορ

Σίγουρα είναι συγκινητική και δραματική γιατί αυτός ο πατέρας απαρνήθηκε το πρώτο του παιδί κυριολεκτικά ,χώρια που υπήρξε και ανέντιμος απέναντι στη πρώτη του γυναίκα την οποία καιείχα την τύχη να την γνωρίσω ,η γιαγιά αυτή του συζύγου μου ήταν ένας γλυκύτατος άμθρωπος και αγαπούσε πολύ τα παιδιά μου ,ναι πρόλαβε να δει δισέγγονα ειδικά το γιο μου τον λάτρευε δεν τολμούσαμε να του πούμε τίποτα μπροστά της.

e-ioannis είπε...

STALAMATIA ΜΟΥ
ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ! ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Η ζωή είναι ο καλύτερος σεναριογράφος καλή μου , φοβερή ιστορία.