Υψοφοβία Ακροφοβία

Ξέρω ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι με αυτόν το φόβο ,εγώ πάλι νομίζω ότι φοβάμαι περισσότερο απ' όλους.
Έχω πολύ μεγάλη υψοφοβία ή καλύτερα ακροφοβία .Πιστεύω ότι είναι ακροφοβία αυτό που έχω ,γιατί όταν μπαίνω σε αεροπλάνο δεν φοβάμαι όταν είμαι σε διαμέρισμα σε όποιον όροφο και να είμαι δεν φοβάμαι ,φτάνει να μην είμαι στο μπαλκόνι.
Μένω στον πρώτο όροφο βγαίνω στο μπαλκόνι μου αλλά αν δεν είχε κάγκελα δεν θα έβγαινα ούτε για αστείο.
Αν είμαι σε διαμέρισμα ψηλότερο αποφεύγω να πάω σε μπαλκόνι άκρη άκρη και ας έχει κάγκελα.
Δεν ανεβαίνω σε σκάλα φοβάμαι ,ποτέ δεν ανέβαινα σε δένδρα όπως όλα τα παιδιά δεν μου αρέσει να πηγαίνω ταξίδια και να έχει γκρεμούς δεν πάω ποτέ σε άκρη από γκρεμό ,εγώ γκρεμό εννοώ και τα λίγα μέτρα .
Φοβάμαι να κοιτάξω οικοδομές όπου υπάρχουν εργάτες ψηλά και δουλεύουν .
Είναι απαίσιο συναίσθημα ακόμα και ταινία να δω με ύψη κλείνω τα μάτια.
Αν δω άνθρωπο ψηλά και δεν έχει κάποιο προστατευτικό με πιάνει κρύος ιδρώτας
Καμιά φορά σκέφτομαι πως αφού είμαι μάνα δεν πρέπει να φοβάμαι τέτοια πράγματα γιατί ίσως κάποια στιγμή χρειαζόταν να πάω στην άκρη να πάρω το παιδί μου και τότε νικάω το φόβο και λέω μέσα μου πως και στη φωτιά θα έπεφτα και πιο άκρη από την άκρη θα πήγαινα. Νιώθω δειλή που δεν μπόρεσα τόσα χρόνια να ξεπεράσω αυτό το φόβο σχεδόν καμιά φορά νιώθω ανάπηρη.
Θέλω να πέσω με αλεξίπτωτο!!!!!!!!!!! Μήπως μου φύγει ο φόβος!!!!!!!!!!! ΛΕΜΕ!!