Τα πρώτα χιόνια και λίγες γκρίνιες από μένα

Φέτος η χρονιά με πήγε (π...) όλο κάτι αναποδιές και πολύ κούραση σωματική και ψυχική ,θέλω να πιστεύω ότι η ψυχική κούραση άρχισε να (έτσι νομίζω ,μέχρι να το πιστέψω θα πάρει λίγο καιρό ακόμα).
Η σωματική κούραση θα συνεχιστεί ακόμα γιατί λόγω των γιορτών έπεσε πολύ δουλειά (ευτυχώς γιατί κακά τα ψέματα αν δεν είχαμε τώρα δουλειά που οι νοικοκυρές θέλουν να στολίσουν τα σπίτια τους ,πότε θα είχαμε;)
Τον Γενάρη θα πάρω την άδεια μου και θα καθίσω ένα μήνα στη Κύπρο και έτσι θα ξεκουραστώ και σωματικά.
Βέβαια με τη κρίση και με τόσο κόσμο άνεργο μου έρχεται και λίγο ντροπή να λέω ότι θα πάρω άδεια να ξεκουραστώ,αλλά δεν είναι μια και δυο οι μέρες που δουλεύω είναι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Σκέφτομαι πως άρχισα να δουλεύω από τότε που πρωτοείδα περίοδο που ακόμα το κορμί μου σχηματιζόταν,τα μαλλιά μου δεν είχαν άσπρες τρίχες ,ούτε τα χέρια μου καφέ λεκέδες ούτε και ρυτίδες, το βλέμμα πέταγε σπίθες και όταν σχολούσα από τη δουλειά η έννοια μου ήταν που θα πήγαινα το βράδυ.
Τώρα μετά από τόσα χρόνια η περίοδος σχεδόν με εγκαταλείπει, τα μαλλιά αν δεν τα βάψω θα είναι σχεδόν κάτασπρα ( αυτά θα τα κόψω τελείως τρία εκατοστά θα τα αφήσω ) τα χέρια πια το μόνο που με νοιάζει είναι να μην πονάνε και να μη μουδιάζουν και ας έχουν όσες πανάδες θέλουν. Το σώμα άρχισε να μην υπακούει και πονάνε τα κόκαλα (αυτή η μέση !κρίμα που δεν μπορώ να τη κόψω και αυτή χα χα χα)
Γενικά καλά είμαι, έπιασε και ο χειμώνας ,κάνει κρύο, τα χιόνια άρχισαν να καταλαμβάνουν τα γύρω βουνά , η φωτογραφία είναι σημερινή ,σε λίγο θα καθίσω να δω και τα ρόδα της οργής μου αρέσει αυτή η σειρά.