Είμαι σίγουρη ότι αυτό που έπαθα σήμερα (το έχω ξαναπάθει και όχι μια φορά) θα το έχετε πάθει τουλάχιστο μια φορά ο καθένας σας.
Περπατάτε στο δρόμο ή καλύτερα στο πεζοδρόμιο ,γιατί στο δρόμο θα σας φάνε λάχανο, προχωράτε ίσα μπροστά και βλέπετε από απέναντι να έρχεται κάποιος και σημειωτέων μόνο εσείς είστε και ο απέναντι αντικριστά ,κάνεις εσύ να πας δεξιά για να μην κουτουλήστε και ταυτόχρονα κάνει και ο άλλος την ίδια κίνηση αριστερά και εκεί διαπιστώνετε ότι πάλι πάτε για κουτούλημα ,κάνεις εσύ αριστερά και ο άλλος ταυτόχρονα κάνει δεξιά φτου πάλι τα ίδια ,γίνονται μερικά βήματα χαζά και στο τσακ αποφεύγετε τη σύγκρουση. Σε ένα πεζοδρόμιο που μόνο δυο άτομα κυκλοφορούν
Σε πιάνουν τα γέλια και προσπαθείς να τα κρύψεις αν δεν γνωρίζεις τον άλλον ,αν τώρα τον γνωρίζεις τουλάχιστο φατσικά μουρμουράς κάτι αμήχανα και φεύγεις γελώντας από μέσα σου και χαμογελώντας αμήχανα στον απέναντι σου.
Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
άπειρες φορές! αλλά το πιο ειλικρινές πράμα που μπορείς να κάμεις είναι να γελάσεις νομίζω. ειδικά άμα σκεφτείς ότι μπορεί ο άλλος να μεν ετάρασσεν που την αναισθισίαν του, όπως κάμνουν πολλοί δαμέ!
Πέραν και πάνω...
Χαχαχα!Αν το εχω παθει λεει!
happens all the time
χαχα!
Βγάζε φλας!
Φιλούθκια
κι απ' τις δυο πάντες
Moonlight μου
Μερικές φορές λες και είναι η μέρα τους να έρχονται καταπάνω σου.
Αγρινούλη μου
Μην σου πω και διαγώνια.
Πεταλουδίτσα μου
Ενα κλαμπ με τους παρολίγο τρακαρισμένους.
Δαίμων μου
Καμιά φορά μπορεί και να αξίζει να κάνεις τα στραβάμάτια και να πέσεις πάνω σε κανέναν. Αχ ήταν τυχαίο!!
Ζαμαν φου μου
Τι νόμιζες μόνο στα ζωντανά θα βάλουμε φώτα; Σε φιλώ σταυρωτά.
Aπλώς εκεινη την ωρα το μόνο που μπορεις να σκεφτείς ειναι οτι μ'αυτον τον ανθρωπο δεν μπορεις να κανεις χωριό:))
Δημοσίευση σχολίου