Ο Αύγουστος πριν το 1974 ήταν για μένα πολύ αγαπητός μήνας,τώρα δεν είναι ,τώρα είναι ένας μήνας όλο άσχημες επετείους.
Επέτειος από τη δεύτερη εισβολή ,επέτειος από το ξεριζωμό από το σπίτι μου,επέτειος από τη δολοφονία του Ισαάκ ,επέτειος από τη δολοφονία του Σολωμού από τους Τούρκους,επέτειος από τη συντριβή του αεροπλάνου που πήρε μαζί τους τόσους αθώους.
Είναι ένας μήνας που παλιά το Δεκαπενταύγουστο ήταν μια γιορτή,ένα μικρό Πάσχα τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει ,ίσως να μην έπρεπε να σκέφτομαι έτσι , αλλά δυστυχώς τα πράγματα έτσι είναι, η Κύπρος αυτό το μήνα είναι γεμάτη από άσχημες αναμνήσεις, θλιβερές αναμνήσεις.
Κυριακή 1 Αυγούστου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Άσχημες αναμνήσεις... ή κάτι χειρότερο;
Πόσο δίκαι έχεις. Εγώ όμως κλείνω τα μάτια, μυρίζω τα όμορφα λουλούδια που μας έβαλες και ονειρεύομαι ένα μέλλον διαφορετικό από το παρελθόν.
Φοίβο μου
Ο Αυγουστος τα τελευταία χρόνια θα έλεγα έπαιξε άσχημα με τη Κύπρο.
Ιων μου
Μακάρι το μέλλον να είναι καλύτερο ,προς το παρών είναι στάσιμο και όχι καλό.
Δημοσίευση σχολίου