Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Κάποτε στη Μόρφου

Όσοι είναι πρόσφυγες και στους τόπους τους είχαν τα παρακάτω προϊόντα που θα παινέψω μπορούν να διαμαρτυρηθούν και να παινέψουν τα δικά τους.Όσοι δεν είναι πρόσφυγες μπορούν να δείξουν κατανόηση ότι και να πιστεύουν για τα δικά τους προϊόντα που παράγει ο τόπος τους.
ΟΛΑ αυτά που θα ακολουθήσουν ήταν πριν το 1974!
  Δεν έχει καλύτερα πορτοκάλια και λεμόνια από αυτά της περιοχής Μόρφου!
 Δεν έχει καλύτερα πεπόνια και καρπούζια από αυτά που έβγαζε η περιοχή  Μόρφου
Δεν έχω φάει καλύτερα σουβλάκια από αυτά που έφτιαχνε ο Πάμπος ο Ραγιάς στη Μόρφου .
 Δεν έχω φάει καλύτερο παγωτό φράουλα από αυτό που έφτιαχνε το ζαχαροπλαστείο του Κόκου στου Μόρφου!
  Δεν έχω φάει γλυγύτερες τόφις(καραμέλες γάλακτος) από αυτές που αγόραζα από τον τουρκοκύπριο Τζαφέρη στη Μόρφου!
 Και τέλος δεν υπάρχει ομορφότερη  περιοχή  από αυτή της Μόρφου και ειδικά το χωριό Άγιος Νικήτας!!
 Ευχαριστώ για τη κατανόηση.

30 σχόλια:

jf είπε...

Και μόνο το προϊόν, δηλ. ΕΜΕΝΑ, που παρήγαγε η Κερύνεια, αρκεί για να έχει τα πρωτεία...!!! χαχαχα!

Moonlight είπε...

Σταλαματιά μου είναι πολύ συγκινητικό το ποστ σου, αν και (δυστυχώς) για μένα είναι σαν να μιλάς για το εξωτερικό όλα αυτά.

Μιχάλης είπε...

Σταλαματιά μου

σε κατανοώ απόλυτα :-)

ιων είπε...

Εν κατανοώ τίποτε!!!!. Συμφωνώ απόλυτα.

Εν έσιει πιο γλυτζίν ψουμίν που το ψουμίν που εξιφουρνίζαν στου Μόρφου.

Ούτε πιο καθαρό τζιαι κρυστάλλινον νερό.

Αμ, ο αέρας που μυρωμένος ερχόταν από τη θάλασσα, ζευγάρωνε με τους λεμονανθούς και μεθουσε το νου και τα πνεμόνια των ανθρώπων .....

Σκουλουκούιν είπε...

Πόσο θα ήθελα να τα γνωρίσω όλα αυτά...

habilis είπε...

Αυτά δεν γίνεται με τίποτα να ξεχαστούν.
Τι να πεις ?

Ανώνυμος είπε...

Σε όλα συμφωνώ, εκτός από το πιο όμορφο μέρος:)

Leni είπε...

Τι κρίμα ρε παιδί μου

Meropi είπε...

Σταλαματιά μου θα μου επιτρέψεις να έχω ορισμένες αντιρρήσεις. Τα καλύτερα λεμόνια τα έβγαζε ο Καραβάς της Κερύνειας, ο οποίος βέβαια είναι και ο καλύτερος τόπος. Είχε τις ωραιότερες παραλίες (αυτές τις έχει ακόμα), τα ωραιότερα περιβόλια (αυτά δυστυχώς δεν τα έχει τώρα) και πάνω απ' όλα είχε τα ωραιότερα κορίτσια!!!!

ΑΠΑΘΕΙΑΤΕΛΟΣ είπε...

Μόνο τούτα Σταλαματιά.Αχ τι μας έκανες! Εν λλια τα γλυκά που ετρώαμεν στο Τριανόν, το ζεστό ψωμί του Γιάγκου,οι λοκμάδες στα καλοκαιρινά τα σινεμά και όχι μόνο,το παγωτό τριαντάφυλλο, το σιάμαλι με μια κούννα τ΄ αθασιού που πάνω,τα αθασούθκια του Γεωργικού γυμνασίου,τα σύκα του Πολλή, οι παττίσhιες του τζυρού μου...

DaisyCrazy είπε...

σταλαματιά μου μαζί σου! μακάρι να είχα πάει στη μόρφου και να ήξερα από πρώτο χέρι όλα όσα γράφεις με τόσο πάθος εδώ :)

υγ. εκνευρίζομαι όταν μιλούν οι τούρκοι για τη μορφο τους. από που ως τα που ειναι δικη τους μου λες;!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΤΕ!!!

stalamatia είπε...

Ιωάννα μου
Ετσι και δεις εμένα δε θα ξέρεις που να κρυφτείς
Εχω και τη Μεροπούλα να περιποιηθώ!!



Φεγγαρένια μου
Δεν έχεις πάει ποτέ από εκεί έτσι;
Δεν πειράζει θα μαθαίνεις από εμάς.

stalamatia είπε...

Μιχάλη μου
Το ξέρω ότι με καταλαβαίνεις απόλυτα! Να είσαι καλά.

Ίων μου

Ξέρεις καλά του Μόρφου ,να υποθέσω φτάνεις από τα μέρη μου.
Ο ουρανός είχε το πιο γαλάζιο βαθύ χρώμα και τη νύχτα είχε τα πιο πολλά αστέρια,δεν έχω δει πουθενά αλλού πιο πολλά αστέρια όσα εία δει στον ουρανό πάνω από το χωριό μου.

stalamatia είπε...

Σκουλουκούιν μου
Κάποια μέρα θα πας και εσύ να γνωρίσεις αυτούς τους τόπους είμαι σίγουρη.

habilis
Καλωσόρισες στη γειτονιά μου
Κανείς και με τίποτα δεν πρόκειτε να ξεχάσει τους τόπους αυτούς,τουλάχιστον όσοι τους έζησαν.

stalamatia είπε...

Στροβολιότη
Καλωσόρισες στη γειτονιά μου
Εχεις στο νου άλλους τόπους καλύτερους μάλλον. Υπάρχουν και ομορφότεροι τόποι αλλά για μένα αυτός είναι ο ομορφότερος :)

Λένη μου
Είναι κρίμα και άδικο και δυστυχώς ακόμα πιο κρίμα που δε μπορούμε να τα βρούμε για μια λύση.

stalamatia είπε...

Μερόπη μου
Κερυνιωτούα μου εσύ με το Καραβά σου τον όμορφο έχεις τον ίδιο καημό με μένα όλα τα κατανοώ ΕΚΤΟΣ εκτός από το τελευταίο ,τι μας λες; ΕΜΕΙΣ είμαστε οι πιο όμορφες οι Μορφιτούες!ρώτα όποιον Μορφίτη ξέρεις,θα είναι αντικειμενικός!!

stalamatia είπε...

Νταίζυ μου
Ποτέ δεν είναι αργά να γνωρίσεις αυτούς τους τόπους (όσο πιο νωρίς τόσο το καλύτερο γιατί όσο παει αλοιώνει).Και (λογικό) είναι οι τωρινοί κάτοικοι να λένε ότι είναι το Μόρφου τους γιατί πολλοί από αυτούς εκει γεννήθηκα ή εκει μεγάλωσαν,όσο και αν μας πληγώνει αυτό.

stalamatia είπε...

Σκρουτζάκο μου
Καλή βδομάδα να έχεις ,οι άνθρωποι δεν ξεχνάνε ποτέ .

stalamatia είπε...

Απάθεια μου
Σε άφησα στο τέλος γιατί εν πολλά ακόμα αυτά που έχω να θυμηθώ.Το θυμάμαι το Τιανό τα παιδιά τα ήξερα αλλά είχα ξεχάσει το όνομα του ζαχαροπλαστείου! Οι λουκουμάδες και μάλιστα βάζανε πάνω καρύδα τριμμένη που μου άρεσε πολύ και τα σιάμισιη που έκαμνεν ένας απέναντι από το παντοπωλείο που ήταν τα ταξί;(νομίζω πως και τώρα το έχουν πιάτσα για ταξί) Και το ψωμί του Γιάγκου ,έφερνε κάθε μέρα στο χωρκό μου και αγοράζαμε είχα πάει και στο αρτοποιείο του καναδυό φορές.Ακόμα και το παγωτό που αγόραζα από τον παγωτάρη με το παδήλατο ή καρότσι δε θυμάμαι καλά,ήτα πεντανόστυμα άσπρο ή τριαντάφυλλο,είναι τόσα πολλά θυμάμαι πολλά πράγματα από του Μόρφου γιατί δούλευα εκει και πήγαινα κάθε μέρα.

ρίτσα είπε...

σταλαματια μου οτι και να πεις διαιουσαι το ! :)

ιων είπε...

Σταλαματιά μου είμαστε συντοπίτισσες. ΄Ομως φάνηκα τυχερή και δεν είμαι πρόσφυγας. Από το πιο ψηλό σημείο του σπιτιού μου βλέπω τη θάλασσα του Μόρφου.

@ Στροβολιώτη. Ξέρεις την ίστορία της πέρτικας και του κουκουφιάου; Του κάθενού το μωρόν του εν το πιο όμορφον. Τζιαι του καθενού ο τόπος του εν ο πιο όμορφος, ιδίως αν συνοδεύεται από όμορφες αναμνήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Γεννήθηκα στην Μόρφου αλλά οι αναμνήσεις μου ήταν ελάχιστες αφού το 1974 μόλις και έκλεινα τα 4.5 χρόνια. Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που πήγαμε μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων...την έντονη φόρτιση άλλα και την συγκίνηση που ένοιωσα. Ο πατέρας μου, ήθελε να πάμε πρώτα στο περιβόλι και μετά στο σπίτη (η σύνδεση των Μορφιτών με την γή)Εκεί τον είδα για πρώτη φορά στην ζωή μου να δακρύζει..Μετα το 74 πέρασαν πολλά χρόνια για να φάει ξανά πορτοκάλια.

EA είπε...

Πόμπες στην παραλία, ζεστό ψωμί που το αυτοκίνητο του ψωμά, καρπούζια που τον πλανώδιο, σιταροπούλλα στα κάρβουνα τζιε σύκα με φρέσκο κουλούρι τζιε τυρί του πίττα!
Αμάν Σταλαματιά... επήρες με πίσω το Βαρώσι!

stalamatia είπε...

Ρίτσα μου
Για σου το θέμα είναι και που να το βρούμε το δίκιο μας;

Ιων μου
Εφκα στο μπαλκόνι σου τζιαι στείλε φιλιά που μένα.
Την ίστορία ξέρω την τζιαι γιω.

stalamatia είπε...

Ανώνυμε συντοπίτη καλωσόρισες.
Καταλαβαίνω πως ένιωσε ο πατέρας σου ξέρω άτομα που δεν αντέχουν αυτή τη φόρτιση και δεν έχουν πάει ποτέ να δουν τους τόπους τους.

ΕΑ καλωσόρισες
Όμορφες αναμνήσεις με πολύ δόση πίκρας δυστυχώς.

Moonlight είπε...

Σταλαματιά μου, πήγα πρόσφατα προς Μόρφου μεριές, αλλά μέχρι να φτάσω νύχτωσε.
Εσύ πήγες πρόσφατα;
Νομίζω δεν είναι το ίδιο όπως μας έλεγαν στο δημοτικό οι δασκάλες μας κι εσύ εδώ....

stalamatia είπε...

Φεγγαρένια μου
Δυστυχώς έχουν αλλάξει πάρα πολλά από τότε όλα μοιάζουν εγκαταλελημένα εκτός του ότι μπορεί να έχουν κτίσει κάποια σπίτια ή κτίρια ,τα σπίτια όμως και τα κτίρια καθώς και τους δρόμους τα έχουν αφήσει όπως ήταν πριν 36 χρόνια που όπως είναι λογικό φαίνονται ακόμα πιο χάλια.

Ξενοφίλιος είπε...

αχχ η Μόρφου...εθώρουν την κάθε μέρα ως πριν ένα χρόνο..που απέναντι στο φυλάκιο. εθώρουν τζιε τους τουρκους μαζί πανάθεμά τους! εν του πάει ο μιναρές του Μόρφου...μακάρι να φτάναμεν τα πράματα που λαλείς τζιε μεις οι μιτσιοί

stalamatia είπε...

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω
Καλωσόρισες ,Συμφωνώ μαζί σου εν πάει ο μιναρές ,πρέπει να τα γράφουμε εμεις οι μεγάλοι για να τα μαθαίνετε και εσεις οι μιτσιοί.